familiedehoog.reismee.nl

19 en 20 september

19 september 2011

Vanmorgen bij een prachtige oude Kmer tempel geweest, Prasat Phanom Rung. Heel indrukwekkend, zeker als je bedenkt dat deze tempel tussen de vroege 10e en late 12e eeuw is gebouwd. Volgens ons boek is deze tempel de meest spectaculaire Kmer bezienswaardigheid in Thailand, dus die pikken we maar mooi weer mee! Het was er wel ontzettend warm, we waren allemaal doorweekt na het beklimmen van de trappen. De meisjes hebben beneden bij de souvenirtentjes allebei een waaier gekocht van de ‘centjes van Annie en Robert'.

Na de tempel zijn we doorgereden naar een markt op de grens met Cambodja. Hier hebben we wat zitten eten. Je kon er heel rare dingen krijgen om te eten, zoals gefrituurde kakkerlakken, sprinkhanen en meelwormen. Die hebben we maar even overgeslagen..

Daarna nog even over de markt gelopen. Lotte had in haar hoofd dat ze een mooie jurk wilde kopen van haar eigen centjes (alvast voor haar verjaardag!) maar die hebben we niet kunnen vinden. Puck heeft nog wel een leuk shirt gekocht met allemaal bling bling op de voorkant. Tegen Lotte zeiden we dat ze ook én een shirt én een jurk kon kopen van haar centjes, maar toen zei ze ‘dan wil ik twee jurken'! Ze hebben wel een vermogen gekregen, ieder 1000 baht. Puck heeft er nu 70 uitgegeven en Lotte 20.... dus ze kunnen nog wel even vooruit!

We zitten nu in Ubon Ratchathani in een wat smoezelig hotel. Het is voor het eerst dat we zo'n kamer treffen. De bedden zijn schoon hoor, maar de vloer ziet er nou niet echt fris uit en het stinkt enorm naar Dettol. En we kunnen niet douchen, de knop van badkraan naar douche werkt niet. Dus we moeten verplicht in bad, moet je wel eerst de kraan een tijdje laten lopen want het water is in eerste instantie bruin. Het is gelukkig maar voor een nachtje!

Tegenover het hotel is een grote markt met alleen maar eettentjes. Zo leuk en zo lekker. Tussen de tentjes staan tafels en stoelen en je kunt overal wat lekkers halen en aan je tafeltje opeten. We hebben zitten smullen van saté (met lekkere, niet pittige pindasaus!), een vruchtenshake, loempia's en bananenpannenkoekjes. Heerlijk! We hadden helaas geen fototoestel bij ons, maar Max heeft een aantal foto's gemaakt met zijn iphone, dus die volgen nog. Dit was wel echt Thailand en Thais eten ten top.

20 september 2011

Een lange rit vandaag, van Ubon Ratchathani naar Nakhon Phanom, aan de Mekong rivier. Het is voor de meisjes even afzien deze dagen, we moeten weer terug naar het Noorden en een paar dagen lange ritten maken. Niet dat we ze horen klagen hoor, ze vermaken zich in de auto prima met hun ds en koffertje met kleurboeken en spelletjes. En Max stopt heel regelmatig bij benzinepompen waar een 7 Eleven supermarkt is waar we versnaperingen kunnen kopen. Ze verkopen daar heel lekkere tosti's en we hebben zo ongeveer alle koekjes die er te krijgen zijn al geprobeerd. Ook zijn er altijd schone toiletten. Dat blijft ook altijd weer leuk voor de dames, het zijn hurktoiletten. Om door te trekken moet je een kommetje water in het toiletje gooien, naast ieder toilet staat een grote bak met water en een bakje. Ik hoef ineens niet meer mee om te helpen, ze vinden het prachtig om zelf te doen! Lotte vindt het hurkplassen wel lastig, die heeft al een aantal keer over mijn voeten gepiest.

We zitten vandaag in een heel mooi hotel, een verademing na gisteren. Het was een wat onrustig nachtje, de afgelopen nacht... ik dacht echt dat ik paranoia werd, in bed voelde ik maar kriebels maar als ik dan het licht aan deed zag ik niks. Vanmorgen werd duidelijk dat ik echt wel wat voelde, er bleken een compleet mini mieren nest te zitten rondom een stopcontact, brrrrr. Dit hotel is helemaal goed, met grote bedden en een ruime, lichte en schone kamer. We zitten om de hoek van de Mekong rivier, waar we in een restaurant boven het water gegeten hebben.

Het Thaise eten bevalt nog steeds goed. Zo nu en dan gooien we er ook een westerse maaltijd tussendoor. Van de week hebben we lekker pizza gegeten bij een restaurant dat van een Nederlander bleek te zijn. Een heel aardige jongen, die zes jaar geleden na een backpackreis is blijven hangen. Nu is hij getrouwd met een Thaise en heeft twee dochtertjes en het restaurant dus, en hij is ook bezig een klein resort op te starten. Hij heeft naast pizza ook pasta's en gewoon Thai food. Een mooie zaak en bevlogen eigenaar, leuk om hem te ontmoeten.

15 - 18 september

Na een paar dagen zonder internet nu dan weer online! Hieronder de verhalen van de afgelopen dagen:

15 september 2011

Rustig dagje vandaag, we zijn op ons gemak naar de kust gereden. We zitten nu in een klein dorpje in een bungalowtje bijna aan zee. Het strand is niet zo veel, heel smal maar de eettentjes aan het strand maken het wel heel gezellig. Het plaatsje heet Laem Sing Beach en is echt weer zo'n lokatie waar alleen de lokale bevolking komt. Het is maar goed dat we hier met Max en Lha zijn want de mensen hier spreken echt geen woord Engels. We zijn ook wel weer een bezienswaardigheid. Wat wel fijn is, dat de eigenaresse onze was heeft meegenomen!

16 september 2011

Vandaag naar Oasis Sea World geweest. Denk nou niet meteen aan een Dolfinarium of Sea World, het is wel de Thaise versie... behoorlijk vervallen dus. Bij binnenkomst begon al bijna de dolfijnenshow en hebben we een goed plekje opgezocht. Het bassin en alles erom heen zouden wel een opknapbeurt kunnen gebruiken, maar de kinderen zagen dat niet en vonden het superspannend. Zo nu en dan dook er een dolfijn uit het water dus het wachten was niet vervelend. Er waren twee roze dolfijnen en drie grijze met een stompe kop, een soort beluga's. De show zou om 11.00 uur beginnen, maar dat werd 11.20 want er kwam nog een groep aan waar op gewacht werd. Zo gaat dat hier, niets begint op tijd. Om ons heen zaten allemaal schoolkinderen, die keken hun ogen uit. Niet naar de dolfijnen, maar naar ons! En, zo grappig, de meesters en juffen lopen rond met een megafoon en praten zo met de kinderen. Dat wil ik ook! De show was leuk, de dolfijnen deden leuke trucjes en na afloop zei Puck ‘mam, dit móeten we aan Gabrielle en Kylian vertellen want die zijn ook bij een dolfinarium geweest'. Bij deze dus! Na de show mocht je naar voren komen en de dolfijnen aaien. We werden ook nog even zeiknat gespetterd. Buiten de ruimte waar de show werd gehouden waren nog een aantal bassins waar verzorgers met dolfijnen zaten en daar kon je ook nog kijken en kreeg je praktisch een privé show. Je stond er heel dicht op en de verzorgers lieten de dieren van alles doen. Dat was wel heel leuk, dat zie je toch niet in het Dolfinarium. We kwamen nog een schoolklasje tegen en de kinderen keken ons met open monden aan. Eén meisje riep vol ontzag iets naar ons, ´buitenlander´, zei Lha. Uiteraard moesten we ook nog op de foto en wilden de kinderen voelen aan Puck en Lotte. Vond Lotte helemaal niet leuk! Lotte was er zowieso klaar mee, het was bloedheet en al die kinderen om haar heen werkten niet echt verkoelend. De meisjes hebben allebei nog een klein dolfijnenbeeldje gekocht en we zijn weer teruggegaan naar onze bungalow. Het zonnetje was inmiddels doorgebroken en we hebben op het strand zitten lunchen. Daarna zwemkleding aan en lekker de rest van de middag op het strand doorgebracht.

Na de lunch hadden we nog even de eerste vlaag heimwee. Lotte kwam naar me toen en zei ´Puck wil naar Nederland´. Toen kwam ook Puck met dikke tranen. ´Ik wil zo graag naar Nederland want hier versta ik niemand´. Het was al weer snel over, we hebben verteld dat ze straks in Nieuw Zeeland de mensen veel beter kan verstaan. En dat we nu Max en Lha bij ons hebben om alles te vertalen. Het is natuurlijk ook niet leuk, iedereen wil wat van die meiden en zit aan ze maar ze verstaan niet wat de mensen allemaal tegen ze zeggen.

17 september

Vanmorgen stond wederom een waterval op het programma. Ook hier kon gezwommen worden onder de waterval. Helaas zonder glijbanen dit keer! Dit was echt een waterval, zo'n woeste waar het water hard bulderend naar beneden kwam. Ook als je stond te kijken werd je drijfnat. En het water zag letterlijk zwart van de vissen. Toch wilde Puck er in, dus Hans moest er ook aan geloven! Eenmaal in het water bleven de vissen wel op afstand, maar wij vonden het toch wel heel stoer van Puck dat ze er in durfde te staan. Lotte heeft ook nog een poging gewaagd, maar die heeft alleen heel even met haar voeten in het water gehangen. Vond ik persoonlijk ook al heel stoer trouwens!

Bij terugkomst weer op het strand zitten lunchen en toen heerlijk de rest van de middag zitten relaxen, pappa en mamma met een spannend boek en de meisjes hebben heerlijk filmpjes liggen kijken op bed. Morgen staat een lange rit voor de boeg dus het was wel even lekker om een paar rustige dagen te hebben.

We hebben hier aan het strand echt superlekker gegeten. Twee avonden achter elkaar grote (enorm grote!) garnalen en de eerste avond krab. Die garnalen waren echt zo ontzettend lekker. En goedkoop, zoals alles hier. Voor een kilo moesten we 800 baht betalen, ongeveer 18 euro. In een kilo gaan circa 10 van die enorme garnalen, je moest hard werken om die met zijn tweeën op te krijgen. Eigenlijk hebben we heel duur gegeten die twee avonden, normaliter betaal je voor een gerecht in een restaurant tussen de 60 en 80 baht. Als je bedenkt dat 100 baht ongeveer tweeënhalve euro is... dan begrijpen wel dat een hoop Nederlandse gepensioneerden hier hun pensioen gaan vieren!

18 september 2011

We zijn naar Buriran gereden, een stad vlakbij de grens van Cambodja. Een lange maar prachtige rit, het naar buiten kijken in de auto verveelt echt nooit hier. Het hotel kost geen drol (400 baht voor een nacht) en is voor Thaise begrippen echt heel mooi. Niet vervallen en heel netjes. Eén nadeel: een thais bed. Lees: plank. Je begrijpt niet dat die mensen hier op zo'n matras kunnen slapen!! Het veert niet eens mee als je erop gaat zitten.. gelukkig staan er ook nog 2 extra bedden voor Puck en Lotte en die zijn wel lekker zacht. Dus pappa en mamma slapen op de stretchers vannacht!

13 en 14 september

13 september 2011

We hebben vandaag zo'n leuke dag gehad!

Vanmorgen eerst met een mini busje (met een moordend tempo) naar Erawan National Park gereden. Hier zijn 7 watervallen waar je naartoe kunt wandelen. Wij zijn niet verder gekomen dan de vierde, het was best pittig klimmen. Puck en Lotte renden als berggeitjes voor ons uit, maar wij vonden het wel best in die hitte! Bij de vierde waterval kon je zwemmen en van de rotsen met de waterval mee glijden. We moesten wel eerst even iets overwinnen... in het water zaten enorm veel vissen. Hele grote, maar ook wat kleinere (een centimeter of tien, twaalf). Die kleine visjes komen aan je voeten knabbelen! Een heel raar gevoel. Hans had er zelfs een paar aan zijn voet hangen! Zolang je in beweging bleef in het water was er niets aan de hand, maar als je een hand of voet stil in het water liet hangen, dan zaten er in no time een heleboel visjes aan.

Die glijbaanrots zag er wel heel aantrekkelijk uit dus we zijn toch heel stoer het water in gegaan. Het was leuk!! Zelfs Lotte is een keer met Hans naar beneden gegleden. En het voordeel van dit klimaat, je komt het water uit en bent gelijk weer warm.

Na het waterval avontuur hebben we zitten lunchen en toen weer het minibusje in, op weg naar de olifanten. Ook weer zo iets leuks, een klein ritje op een olifant maken. Lotte zat helemaal te glunderen, die vond het zo ontzettend leuk. Puck vond het ook wel leuk, maar best spannend. Soms liepen die olifanten een heel steil stuk naar beneden en dan werd je flink heen en weer geschud. Uiteraard gingen we ook nog even de rivier in en spoten de olifanten ons nat. Hilariteit alom natuurlijk! Na de rit mochten we olifanten banaantjes voeren. Dat vond Lotte dan weer helemaal niks. We stonden op een hoog platform en de olifanten staken hun slurf door de spijlen. Als je niet oplette, dan duwden ze zo opzij, op zoek naar het mandje met bananen.

Onze gids kwam nog met een soort van zwarte stokjes en vroeg of er water op wilden gieten. Dat deed Hans en toen plopten de stokjes ineens open en sprongen er allemaal zaadjes uit, heel grappig. Alleen had Lotte ze in haar hand en die schrok wel een beetje van dat geplop, ze liet ze gelijk vallen.

Eigenlijk zouden we na de olifantenrit met een bamboevlot de rivier afzakken. Maar door de vele regenval de afgelopen tijd staat de rivier erg hoog en is de stroming te sterk. We zijn daarom met een longboat een stuk gaan varen. Vonden wij leuker, die ging tenminste lekker hard!

Na de boottocht ook nog naar de ‘spoorlijn des doods' gereden. De beruchte spoorlijn waar zo veel dwangarbeiders de dood vonden. Langs de spoorlijn was een grot, dit was vroeger het ziekenhuis voor de arbeiders. Nu is het een soort van tempel geworden met een groot Budha beeld. Wij vonden het wel indrukwekkend, maar Puck wilde zo snel mogelijk weer naar buiten. Iets in de grot maakte haar bang. Bij de grot was ook een treinstation en we zijn hier op de trein gestapt en hebben mooie plaatjes kunnen schieten van de River Kwai.

Toen we weer in het busje zaten verzuchtte Puck dat wij toch wel heel veel geluk hebben dat we én bij een waterval hebben gezwommen én op olifanten hebben gezeten. Ze zei ook nog dat ze denkt dat alleen zij en Kimberly omhoog kunnen klimmen bij de waterval (best een pittige klim langs spekgladde rotsen), want zij zijn allebei heel lenig. Lotte vond de olifanten het allerleukste van deze dag.

14 september 2011

Vanmorgen naar een floating market gereden in een erg leuk stadje. Het leek net Venetië, maar dan anders. Dat zeggen ze hier altijd: same, but different. Het was een stadje met allemaal kanalen en dus ook op die kanalen de floating market. Die is er nog voornamelijk voor de toeristen en wij waanden ons een beetje in de Fata Morgana van de Efteling. We hebben een boot gehuurd en die heeft ons door het stadje en de markt gevaren. Allemaal lekkere dingen gegeten, zoals gebakken banaan, kokospannenkoekjes, pomelo fruit en een kokosnoot leeggedronken. Kokosnoot vonden Puck en Lotte erg vies dus ik mocht hem helemaal leeg drinken. Verder niets gekocht, alles was drie keer zo duur als normaal.

Puck had vanmorgen een beetje diarree, die zei ineens ‘hé dat is raar ik laat een poepje en het zit in mijn onderbroek!'. We denken dat het van het zwembad komt, die krijgt ongemerkt toch aardig wat zwemwater binnen met al die trucjes van haar. Koppeltje duiken, bommetjes, duiken, alles wordt uit de kast getrokken. We krijgen haar haast het zwembad niet uit!

We zitten nu in een hotel vlakbij het vliegveld in Bangkok, morgen gaan we verder naar de kust en dan zitten we drie dagen in een resort. Wel even lekker, een paar dagen op dezelfde plek. Voor de meisjes is dat rondreizen best vermoeiend. De hotels waar we zitten verschillen enorm. Van super de luxe tot wat meer basic. Wel altijd schoon en netjes gelukkig.

De foto's van deze twee dagen volgen, de internet verbinding is erg langzaam in dit hotel en het uploaden duurt eindeloos. Het is trouwens nog even puzzelen om de foto's in de juiste volgorde op de site te krijgen, daar wordt aan gewerkt!

11 en 12 september

11 september 2011

Gisterenavond in het hotel gegeten bij gebrek aan restaurants. We waren de enige gasten en ook nog westers, de complete staf liep uit om ons te zien. Ze stonden allemaal vanaf een afstandje naar ons - en vooral de meisjes - te kijken. Puck had nog maar net de laatste slok cola doorgeslikt of haar glas werd alweer bijgevuld! Het voelde wel een beetje ongemakkelijk, maar het eten was wel heerlijk. We drinken hier trouwens iedere dag cola - ook de kinderen - tip van onze buurvrouw! Cola schijnt alle bacteriën in je darmen kapot te maken en voorkomt dat je ziek word van het eten hier. Klinkt heel dubieus, iets drinken wat eigenlijk niet goed voor je is, maar het werkt wel. Nog niemand heeft last gekregen van diarree of andere klachten en we eten vaak in lokale, echt Thaise tentjes. Of kopen onderweg iets bij een stalletje. Helaas vindt Lotte cola niet echt lekker, maar een paar slokjes per dag drinkt ze wel.

Vandaag eerst een dierentuin bezocht en daarna doorgereden naar Suphanburi.

De dierentuin was wel een belevenis! Hier komen alleen maar Thai mensen, de dierentuin wordt in geen enkele reisgids vermeld. Het bleek een enorm groot gebied te zijn met verschillende ingangen. We zijn eerst bij tijgers en leeuwen gaan kijken. Het begon heel hard te regenen dus zijn we eerst naar het aquarium gereden. Dat was leuk, alleen waren niet de vissen maar Puck en Lotte de grootste attractie. De één na de andere Thai wilde met ze op de foto, iedereen wilde aan hen zitten en over hun huidjes aaien. En Puck en Lotte maar lachen en poseren. Later moesten ook Hans en Max eraan geloven. Die zijn allebei heel lang en dat vonden de Thaise mensen ook wel interessant. Thaise mensen zijn erg bezig met zo blank mogelijk lijken. Want als je blank bent, dan heb je status. Mensen die heel bruin zijn werken op het land, die zijn veel buiten. Dus wat je ziet is dat iedereen heel krampachtig onder een paraplu loopt om maar niet aan de zon bloot gesteld te worden. Ook worden er allerlei ‘whitening' producten verkocht: bodymilk bijvoorbeeld. Als je dan het etiket leest, dan zit er gewoon een hoge factor tegen de zon op. Ik heb zelf een nieuwe fles bodymilk nodig maar kan niks vinden waar geen ‘whitening' op staat. Veel vrouwen gebruiken ook make-up waar ze blanker door lijken, het ziet er niet uit! Maar ja ga ze dat maar aan hun verstand brengen.

Na het aquarium een bezoek aan de krokodillen gebracht. Er was een erg grappig show waar twee mannen allemaal spannende dingen met de krokodillen uitvoereden (hand in de bek, hoofd in de bek, de bekken keihard dicht laten slaan). Puck en Lotte vonden het een beetje te spannend!

Nu zitten we in een heel luxe hotel in Suphanburi. Straks lekker douchen en eten.

Nog even over het weer, dat hoort er toch ook bij! Het is september, dus regenseizoen en dat is te merken. Iedere dag vallen er wel enorme buien, gelukkig vaak 's avonds maar vandaag ook in de ochtend. Het voordeel van hier is dan wel dat het niet afkoelt. Nou ja, het koelt wel af tijdens een regenbui, maar dan van 32 naar 27 graden... voor ons dus nog steeds heel warm. Je moet alleen niet nat geregend ergens naar binnen gaan want de airco zetten ze hier standaard op vriesstand. Gisterenavond vroeg Puck om een vest! Het was denk ik 17 graden in het restaurant, echt niet lekker als het buiten 32 graden is.

12 september 2011

Vanmorgen aan het ontbijt was het weer raak, we moesten weer op de foto voor een Thai. Lotte had er echt geen zin in en ging dus ook niet lachen. Daar kunnen we ons na gisteren wel iets bij voorstellen!

We zijn na het ontbijt naar Kanchanaburi gereden, bekend van de river Kwai en natuurlijk de brug erover. We zitten hier in een heel schattig resort en slapen in houten hutten op palen. Er is ook een zwembad en daar liggen Hans en Puck nu in. Lotte is moe en heeft last van de warmte, die ligt lekker op bed onder de airco met haar ds. Die had trouwens weer wat, ze rende van het restaurant naar ons huisje en de honden van de eigenaar dachten hé leuk dat meisje wil met ons spelen! Ze renden dus al blaffend met haar mee.... gillen!!! De (Engelse) eigenaar schrok zich een ongeluk en heeft de honden maar opgesloten..

We hebben al een bezoek gebracht aan de River Kwai en de beroemde brug. We wisten niet wat we zagen toen we Kanchanaburi binnen reden, één en al restaurantjes en winkeltjes en heel veel westerse mensen op straat. Dat zijn we nog helemaal niet tegengekomen hier. We zijn ook nog bij het War Cemetery geweest, hier liggen alle soldaten begraven die hebben moeten werken aan de brug en spoorbaan. Er liggen 1800 Hollandse soldaten. Helaas mochten we de begraafplaats niet op lopen, het heeft hier de afgelopen dagen enorm geregend en er staat teveel water op het gras. Vandaag is het al de hele dag droog overigens en de zon schijnt ook nog!

Morgen hebben Max en Lha een (welverdiende) rustdag en gaan wij een dag op excursie. We gaan op olifanten rijden, met een vlot op de rivier varen, naar beroemde watervallen hier in de buurt en ook nog naar een grot. Eigenlijk zouden we volgende week pas ergens in het Noorden naar olifanten gaan, en wilden we een andere excursie boeken. Maar toen we de folder bekeken dachten we dat deze leuker zou zijn voor de meisjes. Bij de waterval kunnen we ook ‘douchen' en zwemmen!

9 en 10 september

9 september 2012

Vandaag van Mae Sot naar Phitsanulok gereden, met een stop in Sukhothai.

Vanmorgen was het even schrikken bij het ontbijtbuffet: het was een Thais ontbijt! En dat betekent warme gerechten die wij eigenlijk als avondeten zouden bestempelen. Ook een soort van rijstsoep en gefrituurde dingen die op deeg leken. Je moet je er even overheen zetten, maar toen hebben we eigenlijk heerlijk zitten eten. De soep is echt heel lekker, het is alleen erg vreemd om op je nuchtere maag zoveel knoflook naar binnen te werken! De meisjes vonden de deeg'dingen' wel lekker en Puck heeft ook heel veel komkommer zitten eten. Lotte zat gewoon aan de droge witte rijst. Op het eind wilde Puck toch ook de soep nog proberen en ze vond het heerlijk. Je kunt hier ook wel brood bestellen voor het ontbijt, maar dat moet dan speciaal gebakken worden en ze hebben er dan verder niks bij. Dus we doen maar gewoon mee met de Thai! Hans ging trouwens wel erg enthousiast van start, die gooide één of andere superpikante saus in zijn soep. Het water spoot uit zijn hoofd! Max raadde mij nog een ander gerecht aan, een soort van Bolognese saus maar dan op zijn Thais. Pittig, maar niet té. Nou, je kunt merken dat Max al 20 jaar in Thailand woont, want het was echt enorm pittig. Na één hap stond ik al in brand. Hans heeft de rest heel dapper opgegeten (kon er nog wel bij na die soep!).

Na ontbijt zijn we de auto ingestapt. De meisjes zitten helemaal achterin en Puck vindt dat helemaal leuk. Lotte iets minder, die zit liever tussen pappa en mamma in dus na een stop is die bij ons komen zitten. Aan autostoelen en gordels doen ze hier niet trouwens, de meisjes zitten op een kussen (anders kunnen ze niet naar buiten kijken) en gewoon los. De meeste auto's hebben niet eens gordels achterin, alleen voorin is het wel verplicht.

Na een stukje rijden kwamen we een markt tegen met alleen maar voedsel. Zo leuk. De verkopers waren allemaal mensen uit bergdorpen met prachtige kleurige kleren aan. Alles wat ze verkochten zag er werkelijk supergoed uit. Heel vers en mooie kleuren. Nou ja, op het wild zwijn na dan. Die ligt daar dan vers geslacht zonder koeling te wachten tot hij verkocht wordt... op zich ziet het vlees er wel heel mooi uit hoor, maar dat is voor ons toch wel een beetje té. We hebben lekker fruit en vers gebakken chips gekocht. De meisjes waren zeer in trek en kregen overal wel iets te proeven.

Daarna verder gereden tot Sukhothai.Historical Parc.Dit is de ruïne van in een 1238 gestichte stad. Heel veel tempels en Budha's, prachtig om te zien. Ook was er een beeld van de voormalige koning. De meisjes hebben daar samen met Max nog een offer gebracht, er werden plastic zakjes verkocht met erin vissen en een kikker uit een grote vijver. Die moest je dan weer vrijlaten en dan had je het offer gebracht. Wij vonden het maar zielig!

Het was bloedheet bij de ruïnes en vooral Lotte had hier erg last van.

Hierna zijn we doorgereden naar Phitsanulok. Het hotel had een prachtig zwembad, we hebben heerlijk gezwommen en Puck heeft haar startduik weer geoefend. Ze kan het echt supergoed! 's Avonds heerlijk gegeten en met een tuk tuk naar het hotel want het regende te hard om te lopen.

10 september 2012

Vanmorgen eerst een bezoek gebracht aan de Wat Phra Si Rattana Mahathat tempel. Hier staat een groot gouden beeld van de Budha Phra Phuttha Chinarat. Omdat ik een hemdje en korte broek aanhad, moest ik een wikkelrok erover aan en een doek over mijn schouders. In de tempel is het heel belangrijk dat je knielt voor het beeld en altijd ervoor zorgt dat je voeten niet in de richting van het beeld wijzen.

Het is een vreemde gewaarwording, de serene rust in de tempel en dan buiten alle toeristische drukte erom heen. Bij de ingang van de tempel zaten fotografen die je voor het beeld op de foto wilden zetten. Max heeft van ons een foto laten maken en hem voor ons gekocht. We staan er geweldig op - not - twee oververhitte meisjes en ongemakkelijke ouders! Maar toch wel een leuke herinnering.

Na het bezoek aan de tempel zijn we doorgereden naar Lop Buri. Onderweg zagen we heel veel rijstvelden die helemaal onder water zijn gelopen door de vele regen die gevallen is. In Lop Buri ligt ook weer een tempel, en de restanten van de Kalatempel uit de 10e eeuw, waar apen rondlopen. Een belevenis voor de meisjes, er waren ontzettend veel apen. Je kreeg bij de ingang dan ook een stok om apen die iets te opdringerig waren van je af te slaan. Bij Puck klom er een aapje tegen haar op, gelukkig niet bij Lotte want dan had de hele stad het geweten!

Helaas begon het tijdens ons bezoek aan de tempel heel hard te regenen en zijn we terug naar het hotel gegaan. Hopelijk is het morgen droog, dan staat er een bezoek aan een dierentuin op het programma.

Tot slot een berichtje van Puck aan Kimberly en de rest van de groep:

Het is erg leuk op reis. Mamma geeft soms ook les en dit heb ik al geleerd: raam, kaas, ijs en de letters a, n, en b. Iedere dag moet ik lezen van mamma en als we terug zijn van de rondreis gaan we echt verder met de lessen. Ik mis jullie wel maar vind het ook erg leuk om op reis te zijn! Hoe gaat het met je arm Mandy? Groetjes van Puck.

En Lotte wil nog zeggen dat ze het heel leuk vond dat juf Bianca een berichtje had achtergelaten!

De eerste dag op rondreis

8 september

Na een rustige dag zijn we vandaag begonnen aan de rondreis. Vandaag een lange (450 km) maar mooie rit door de bergen gemaakt, van Chiangmai naar Mae Sot. Uit voorzorg Puck maar een Primatourtje gegeven, door de bergen betekent veel bochten dus dat zou verkeerd kunnen uitpakken!

De hele rit ging langs de Birmaanse grens en dat was te merken, we kwamen heel veel ‘checkpoints' tegen. Dit zijn bemande posten waar ze controleren of je geen vluchteling uit Birma bent. Aangezien Max een auto heeft met geblindeerde ruiten, moesten steeds de ramen open zodat ze ook ons konden zien zitten. Wel grappig, zodra de meisjes in het zicht kwamen brak er een enorme lach door op de gezichten van de politiemannen!

Onderweg een hoop gezien. Vooral veel groen, wat is Thailand prachtig. Dat is wel te danken aan de regen die op dit moment met bakken uit de hemel komt. Sommige stukken waren ook puur survival, daar waren ze aan de weg bezig. Lees: er was geen weg meer, alleen modder en zand. Gelukkig heeft de auto vier wiel aandrijving maar het was soms best spannend om boven te komen... vooral Lha voorin vond het maar niks.

Het is heel grappig overigens om te zien hoe Max en Lha met elkaar omgaan. Lha ratelt in het Thais tegen Max en die bromt dan de hele tijd ‘jaja' er tussen door. Er is geen touw vast te knopen aan dat Thais, het lijken alleen maar klanken. Helaas spreekt Lha heel weinig engels en is het lastig communiceren met haar. Lotte heeft daar geen last van, die praat gewoon wat harder en gebruikt veel gebaren - heel schattig om te zien.

Na aankomst in het hotel naar een markt geweest op de grens van Birma. Allemaal nepspullen verkochten ze daar, van sieraden, electronica tot snoep en speelgoed. Leuk om te zien, maar wat een troep! De markt was gelegen op het meest westelijke punt van Thailand.

Verder nog niet zo veel beleefd, morgen hopelijk meer! We zitten nu in het hotel uit te rusten van de autorit en gaan straks eten. Het eten is hier trouwens erg lekker. Lha kan heerlijk koken en zelfs de meisjes zitten te smullen van haar gerechten. Gisteren had ze kip met cashewnoten, een curry van varkenshaas en gestoomde pompoen klaar gemaakt, erg lekker! De meisjes hebben zitten smullen van de kip. Ze willen gelukkig alles wel proberen en tot nu toe vonden ze het alleen maar lekker. Ben benieuwd of het vanavond in een restaurant net zo lekker is als ‘thuis'!

Vertrek, reis en eerste dagen in Thailand

Vertrek en eerste dagen in Thailand.

We zijn er klaar voor. Auto's, huis en caravan laten we in goede handen achter en tante Mona zorgt ervoor dat alles wat er speelt/geregeld moet worden tijdens onze reis de aandacht krijgt die het behoeft. Dat prettige idee is onbetaalbaar maar we hebben 10 maanden om te bedenken hoe we tante Mona gaan bedanken!!

Na een week van afscheid en veel afspraken om te gaan Skypen is het zover: we gaan!!!

Met tassen bepakt met wat we denken nodig te hebben en bijzondere reisbenodigheden van bijzondere mensen die zullen bijdragen aan een mooi en veilig avontuur gaan we op weg naar Schiphol. Met het veilige idee dat Mart op de Playmobil past en Lars ervoor gaat zorgen dat er geen ruiten sneuvelen, worden we uitgezwaaid door onze buurvrouwen en Mart. Op Schiphol de laatste afscheidstraantjes en dikke knuffels voor tante Mona en dan op weg naar Londen! Wat nog bijna mis ging...

We zaten keurig bij de gate te wachten totdat we ineens zagen dat de vlucht waar we op zaten te wachten naar Manchester ging. Bleek dat de gate gewijzigd was... wij als een gek naar de goede gate gerend en we mochten nog net mee! De mensen na ons hadden echt pech, die mochten niet meer mee.

In London hadden we wel even wat tijd te overbruggen, maar die tijd was eigenlijk zo om. We hebben lekker gegeten en zijn lang blijven hangen in het restaurant. Hali Gali gespeeld en zitten kleuren. Lotte dronk voor het eerst sinas met prik en zei ik moet niet teveel prik drinken anders ga ik poepies en boertjes laten!

De meisjes waren voorbeeldig tijdens de vluchten. Lotte heeft van Amsterdam naar London geslapen en ook een groot deel van de vlucht naar Bangkok. Ook Puck heeft tijdens de vlucht naar Bangkok veel geslapen. Die werd alleen zo nu en dan wakker om over te geven. Heel zielig, bij een beetje turbulentie werd ze luchtziek. Tijdens de landing heeft ze ook nog een zakje vol gespuugd, het arme kind. Gelukkig hebben we Primatour bij ons, die krijgt ze voordat we de volgende keer een vliegtuig instappen!

In Bangkok ging het allemaal heel snel. Omdat we met kinderen reizen mochten we in een speciale rij bij de douane en daarna hadden we ook zo onze bagage. Helaas was het hotel alleen de airport shuttle vergeten dus daar moesten we achteraan bellen .

We zaten in een hotel op de 29e verdieping en omdat de kamer die we geboekt hadden niet meer beschikbaar was, kregen we de ‘newly weds suite' : een appartement met 2 badkamers, een keuken, een eetkamer en een slaapkamer waar ze 2 extra bedden in hebben gezet. En dat alles voor 2500 baht! (nog geen 50 euro). Ja we blijven Hollanders hè.

Onze eerste Thaise maaltijd beviel goed, ook bij de meisjes. Lotte heeft zitten smullen van fried rice met ‘kipnuggets', stukjes witvis met een gefrituurd deegkorstje. Puck wilde alles wel proberen en zat lekker met ons mee te eten.

De eerste nacht hebben we prima geslapen, we hadden alleen allemaal last van het tijdsverschil. Lotte ging helemaal niet slapen en Puck sliep een paar uur en werd toen wakker en heeft een paar uur om zich heen liggen kijken. De volgende morgen was Lotte helemaal niet in haar doen, ze had maar dorst en wilde niks zeggen. Tijdens het ontbijt bleef ze maar stilletjes en ineens gooide ze al het - ijskoude - water dat ze die ochtend gedronken had eruit. In ons appartement is ze weer in bed gekropen en na een paar uur geslapen te hebben was ze weer helemaal de oude. Wij zeiden dat het niet zo handig was om helemaal niks te zeggen, maar Lotte volgens kon ze niks zeggen want anders kwam de spuug...

Dus onze eerste dag in Thailand was een zeer rustige! Puck vond het prima, die heeft heerlijk op de bank een filmpje liggen kijken. Na de lunch zijn we met de met de taxi naar het treinstation gereden. Dat was een heel avontuur! De chauffeur had in zijn kofferbak een soort van uitbouw, onze tassen hingen half naar buiten. Tijdens de rit zette hij Thaise muziek aan en toen begrepen we wat die uitbouw in de kofferbak was... enorme boxen voor de bas! Dus daar gingen we, met zijn vieren op de achterbank gepropt met keiharde muziek en een zingende taxichauffeur!

Op het station moesten we even wachten, maar dat was helemaal niet erg want genoeg te zien.

In de trein hadden we een coupé voor ons vieren en dat was echt superleuk. Alleen een beetje jammer dat de airco op vriesstand stond... Om 21.00 kwamen ze de bedden opmaken en gingen we lekker slapen. Nou ja, lekker. Wederom sliepen de meisjes bijna direct... om een paar uur later weer wakker te worden. Klaarwakker. Puck bleef rustig liggen tot ze weer in slaap viel, maar Lotte wilde bij mamma in bed en viel uiteindelijk om 2.42 in slaap. Dus heel veel hebben we niet geslapen in de trein, maar het was wel heel leuk om mee te maken. En gelukkig werd Lotte wel vrolijk wakker. Puck hebben we om 10.30 wakker gemaakt! We gaan ze vandaag wakker houden en hopen dat ze vannacht niet meer wakker worden. Puck vindt het wel interessant dat ze een jetlag heeft want dat heeft ze nog nooit gehad!

In Chiangmai werden we opgehaald door Max, bij wie we nu in huis zijn. Morgen (woensdag) blijven we een dagje hier om een beetje bij te komen en donderdag vertrekken we voor een rondreis van 2 weken richting het zuiden. Max heeft een mooie reis samengesteld dus we hebben er zin in! Na die 2 weken zijn we weer even terug in Chiangmai en daarna gaan we nog een dag of zeven het noorden verkennen. Daarna vliegen we terug naar Bangkok en zoeken we een lekker strand voor een of dag wat. Als het goed is, hebben we onderweg hotels met internet en kunnen we over onze belevenissen vertellen. In Bangkok dachten we ook internet te hebben, maar daar werkte het helaas niet. Onze laatste paar dagen in Thailand gaan we terug naar Bangkok en mogen we logeren bij een oud collega van mij, Mariska.

Tot slot wil Puck graag nog een stukje vertellen:

Puck is op reis. Het is hil erg leuk. Wu zijn bij maks en lha. Ik eet papaja. Dag!

We gaan nu echt aftellen!

We gaan nu echt aftellen! Op zaterdag 9 juli hadden we een afspraak bij de Travel Clinic van het Havenziekenhuis voor de benodigde inentingen. Na een inleidend gesprek was de conclusie dat de kinderen allebei drie prikken moesten hebben en wij vier, waarvan twee op die zaterdag en de laatste op zestien augustus. Als eerste mochten de kinderen op de behandeltafel gaan zitten. Zij kregen stereoprikken, er kwam een extra verpleegster bij en ze kregen beide prikken tegelijkertijd, in elke arm een. Omdat Lotte de jongste is, mocht zij eerst. En dat hadden we beter niet kunnen doen.... Terwijl Lot geprikt werd zat Puck toe te kijken en werd steeds witter. Lotte gaf geen kik, die keek alleen ontzettend boos naar de verpleegsters. En toen was Puck aan de beurt. Ook zij gaf bijna geen krimp terwijl een van de twee prikken toch echt wel vervelend was. Toen Puck klaar was werd ze nog witter en kreeg zweetdruppeltjes op haar neus. Met een spuugbakje zijn we snel met haar in de wachtkamer gaan zitten en gelukkig bleef alles binnen. Eenmaal buiten raakte ze er niet over uitgepraat. Dat ze wel dacht dat die mevrouwen haar niet expres pijn hadden gedaan maar dat het nou eenmaal hun werk is. Het feit dat pappa en mamma de volgende keer weer twee prikken moeten en zij en haar zus maar een maakte ook wel indruk. Het spuugbakje kwam overigens een week later nog wel van pas in de auto onderweg naar Frankrijk... De laatste prikken zijn inmiddels ook binnen. Dit keer ging het wat moeizamer bij de meisjes, ze wisten wat er ging komen. Dit had ik al voorzien en ik had voor allebei een kleinigheidje in mijn tas om het leed te verzachten. Het werkte goed! Alles is nu echt helemaal geregeld en de tassen staan klaar om ingepakt te worden. Alle zooi die erin moet ligt eromheen, het wordt nog een hele uitdaging om alles netjes te verdelen over de drie tassen! Maar dat gaat wel goed komen. En zo niet, dan toch. Bijna dagelijks krijgen we de vraag of we al stress hebben.... NEE! Je zou het bijna wel krijgen van al dat gevraag... Natuurlijk vinden we het erg spannend nu de vertrekdatum zo dichtbij komt, maar dat is leuke spanning. En ook veel nieuwsgierigheid, hoe zou het zijn en hoe gaan de meisjes het vinden. Het lespakket van Puck is binnen en daar werd ik wel heel blij van. Fijne methodes en heel veel materiaal. Zelfs schriftjes, potloden en stickers ontbraken niet. De taalmethode, Taalhuis, kende ik niet maar ziet er ook prima uit. Heb even globaal de handleiding gelezen en wat ik er van gezien heb beviel goed. Dus ook dat gaat helemaal goed komen. Aanstaande zaterdag is ons afscheidsfeestje en daarna gaan we echt aftellen! Puck is zich er wel van bewust dat we nu snel vertrekken en is heel druk met afspreken na schooltijd. Lotte geniet erg van school en is er nog niet zo mee bezig. De laatste vrijdag mogen ze nog trakteren: mini wereldbolletjes aan een sleutelhanger. En Puck en ik hadden bedacht om vriendschapsarmbandjes te knopen voor haar vriendinnetjes en vriend Tijn. Leuk, maar veel werk! Gelukkig hebben we niets te doen.... Verder zijn we druk aan het oefenen met Skype, oma wordt er al een echt pro in! Ons volgende verslag zal hopelijk uit Thailand komen!