29 april - 5 mei

29 april 2012 Wat een leuke dag was het vandaag. We zijn naar de dierentuin van Steve Irwin geweest, de Crocodile Hunter die in 2006 is overleden na een aanvaring met een stingray. In de dierentuin is hij nog erg aanwezig, ze doen er alles aan om zijn herinnering levend te houden. De dierentuin is heel anders dan wij gewend zijn van bijvoorbeeld Blijdorp. Er lopen de hele dag medewerkers rond met dieren die je kunt aanraken en aaien en ze vertellen dan gelijk een hoop over deze beesten. Wij hebben een aantal hagedissen, een kleine krokodil, een koala en een wombat geaaid. De dieren hebben allemaal zeer verzorgde en vooral erg ruime verblijven en overal is wel een show of demonstratie. Natuurlijk zijn we naar de krokodillenshow wezen kijken, daar is Steve Irwin tenslotte bekend van geworden. Ook kijken we naar demonstraties bij de tijgers en otters. We kijken onze ogen uit en komen bijna tijd tekort om alles te bekijken. Het park is zo uitgestrekt, we lopen wat af! Puck krijgt maar geen genoeg van het aaien van de kangaroos en wil aan het eind van de dag nog een laatste keer terug. Je hebt een kangaroo walk en een koala walk, waar je doorheen kunt wandelen en gelijk de dieren mag aaien. Het is misschien wel de laatste keer dat we kangaroos zien in Australië dus vooruit we lopen nog wel een keer! We hebben wel geluk met het weer, op een paar stevige buien na houden we het droog. 30 april - 3 mei 2012 in Alstonville bij 'de zeven kinderen' We zijn weer bij de familie Breugem en Hans kan gelijk hard aan de slag want er moet een Ikea keuken in elkaar gezet worden. Wij zijn zelf op weg naar Alstonville langs de Ikea gereden en hebben nog een kastje meegenomen. Puck heeft een leuk bureautje uitgezocht voor op haar kamer, een knus hoekbureautje. Het is maar goed dat we die in Nederland kopen, want hier is de Ikea een stuk duurder! Je betaalt hier precies het dubbele dan in Nederland, heel raar. Op dinsdag beginnen de mannen met bouwen van de keuken. Puck en Lotte vinden het helemaal fijn om weer terug te zijn en vooral Lotte speelt de sterren van de hemel. Op woensdag gaat Puck een dag mee naar school met de jongens! Wij vinden het ontzettend stoer van haar, maar zelf blijft ze er heel cool onder. Ze mag een dagje meelopen met de klas van Noah. Hier in Australië gaan kinderen pas naar school als ze vijf zijn geworden. Ze leren dan al wel gelijk lezen en schrijven dus het gaat er wat anders aan toe dan in Nederland. Noah is dit schooljaar (in januari) begonnen. Hij is helemaal trots dat Puck met hem mee gaat. Ze dragen hier schooluniformen, en omdat er in dit gezin alleen jongens naar school gaan, krijgt Puck een mooie blauwe polo en een hoed. Die hoed is verplicht, 'no hat, no play' dus het is wel belangrijk dat Puck die meeneemt, anders mag ze niet buitenspelen! Ik ga mee met brengen en Puck gaat gelijk lekker kleuren. Ik mag wel weer gaan, het is echt niet nodig dat ik nog langer blijf! Om half vier gaan we ze weer ophalen. Puck had heel erg leuk gehad. Ze had in de klas en met buiten spelen vriendinnetjes gevonden en was beroemd door de hele school. Er zitten maar 58 kinderen op de school, dus ze viel wel op! De juf was erg gecharmeerd van Puck, die vroeg of ze nog een dagje mocht komen. De taal was geen probleem geweest, Puck begreep een hoop en wat ze niet verstond kon Noah voor haar vertalen. Ze had zelfs verteld aan de juf dat ze vrijdag jarig was: 'it is my birthday over three days'. Knap hoor. Wij vonden het echt heel stoer van haar maar zelf zei ze ' ik begrijp niet dat jullie dat iedere keer zeggen, ik ben gewoon naar school geweest'. Verder gaan de dagen snel voorbij, de mannen werken heel hard aan de keuken en Corry en ik scheuren tussen de bedrijven door langs bouwmarkten en zelfs helemaal naar Ikea voor missende onderdelen en werkbladen. Lotte en ik gaan op woensdag, als Puck op school zit, samen winkelen voor de verjaardag van Puck. We vinden leuke kadootjes en weten ook de weg goed te vinden dus het is een vruchtbare ochtend. 4 mei 2012 - Puck 7 jaar!! Vandaag is dan eindelijk de dag: Puck is jarig! Om kwart over zes horen we al een paar jongetjes bij de deur van onze slaapkamer. Niet dat dat een uitzondering is hoor, ze zijn hier altijd zo vroeg wakker! Puck wordt als laatste wakker (ijskonijn) en zodra ze haar ogen opendoet zingen we haar toe. Dat is voor de jongens ook het teken om binnen te komen en die zingen ook nog voor haar. Dat is een goed begin van de dag! Dan is het tijd om op het grote bed kadootjes uit te pakken. Puck vindt het reuze spannend. Ze mag zelf kiezen welk pakje ze het eerst openmaakt en kiest een mooi klein tasje, waar een zilveren kangaroo voor aan haar kettinkje zit. Die hangt nu naast de olifant uit Thailand. Daarna pakt ze de kaart die ik geschreven heb. Op de voorkant staat een poesje en erin staat dat we in Nederland een poesje gaan uitzoeken. Puck weet even niet wat ze moet zeggen, ze is helemaal beduusd en ontzettend blij. Hans en ik krijgen een hele dikke knuffel en ze straalt helemaal. Een goede keuze! Daarna pakt ze het derde pakje uit, een horloge die ze meteen om doet. Als laatste hebben we nog een klein grapje, een speeltje voor poezen! Daarna is het tijd voor nog een grote verrassing: de jongens komen de stapel post uit Nederland brengen! Puck is wel even bezig met alles openmaken en lezen, het is echt zo leuk dat iedereen de moeite heeft genomen om een kaartje (en zelfs wat kleine kadootjes!) te sturen. Op haar verjaardag zelf liggen er ook nog drie kaarten in de brievenbus en we begrijpen dat er ook nog een aantal onderweg zijn. Leuk hoor! Na het ontbijt ga ik met Puck op pad voor taart. Het wordt een chocolade taart die we thuis zelf verder gaan versieren. Als de jongens uit school komen, is het echt feest. We zingen nog een keer, Puck blaast de kaarsjes uit en de taart wordt lekker opgegeten. Ook krijgt ze nog een prachtig kado van 'de zeven kinderen', een mooie tas vol met Polly Pocket spulletjes! De tas zelf is een soort verzamelmap met allemaal kleine vakjes waar de poppetjes inzitten. Na het feestje belt Tijn op de skype, alleen krijgt hij weinig kans om met Puck te praten want Rosalotte van ruim anderhalf vindt Tijn ook wel erg leuk en wurmt zich steeds voor Puck langs in beeld! Het is erg grappig, en Puck en Tijn besluiten om dan maar zondag nog een keer samen te skypen... Puck heeft helemaal rode wangen van opwinding (en Lotte trouwens ook) en klaagt steeds over hoofdpijn. Dat is meestal een voorbode van overgeven, en ja hoor een uurtje na de taart komt die er net zo hard weer uit. Ze had zich veel te druk gemaakt (kind van haar moeder), maar na een poosje rustig zitten is ze het wel kwijt. Puck mocht kiezen wat we zouden eten en dat werd 'groene pasta' met kip, pasta met een pesto van broccoli en basilicum. Het is even wennen om voor zoveel mensen te koken, maar met hulp van Corry (op 1 gaspit in de buitenkeuken!) gaat het prima. Puck zit gelukkig weer heerlijk te smullen. Het was een erg geslaagde dag, dat vonden niet alleen wij maar ook Puck ging heel tevreden slapen. De foto's zijn niet zo heel mooi geworden (er zit geen flits op de ipad), maar onze nieuwe adapter voor de laptop is binnen dus als we weer wifi hebben kunnen we weer een fotoserie op de site zetten! 5 mei 2012 Gisteren zaten we ineens zonder internet dus vanmorgen eerst naar de Telstra winkel gereden om nog voor de laatste twee weken Australië tegoed op de ipad laten zetten. Zal je altijd zien, zaten we klaar om te skypen met opa en oma, tanta Mona, oom Peter en Hidde en Fieke, is het tegoed op! Hans is weer lekker aan het klussen geweest, de keuken is nu zo goed als af en wij besluiten om nog een paar dagen naar de kust te gaan. We vertrekken maandag op ons gemak en komen dan donderdag weer terug bij de familie Breugem. Zaterdag gaan we met de trein naar Sydney en vrijdag kunnen we dan alle kampeerspullen uitzoeken en alles wassen. Het weer is ook weer helemaal opgeknapt, blauwe luchten en overdag een graad of 23, heerlijk winterweer noemen ze dat hier! 's Avonds en 's nachts koelt het wel behoorlijk af, dat is wel lekker slapen (hopelijk vind ik dat in de tent ook nog zo...). Het is wel een raar idee, nog 3 nachtjes in onze geweldige tent en dan is het gewoon klaar.

22 - 29 april

22 april 2012 - middag De foto's en het filmpje van het waterpark staan al op de website. Staan op het surfplankje is niet gelukt, daar was het water echt te wild voor. Maar Puck deed het supergoed met blijven liggen. Het waterpark was ontzettend leuk, vooral Lotte ging helemaal uit haar dak. Er stond een gezellig muziekje op en ze heeft wat afgedanst tussen de waterstralen. Ik ging even met haar naar de wc en toen zei ze 'ik vind dit het allerleukste van onze reis!' Een kind heeft niet zoveel nodig... 23 april 2012 Paardrijden vandaag! We zaten al om kwart voor acht in de auto want het was een uurtje rijden vanaf de camping. We hadden een uitgebreide routebeschrijving gekregen en dat was maar goed ook, want de ranch lag echt in the middle of nowhere. De eigenaars bleken erg enthousiaste paardenliefhebbers te zijn en we werden heel hartelijk ontvangen. Puck zag bij aankomst een schattig gespikkeld paardje en was op slag verliefd. Ook omdat dit paardje op Sproet leek, een pony uit een boek wat ze gelezen heeft. En laat dit paardje nu voor Puck opgezadeld zijn! Ze straalde al bij voorbaat! Nadat we helmen op hadden konden we opstijgen. Vader en dochter van de ranch gingen met ons mee, er was nog iemand die een hele dag had geboekt en die ging dan na de 'morning tea' met de vader verder, terwijl wij met dochter weer teruggingen. De dochter des huizes had het paardje van Puck vast aan een lijn zodat ze die eventueel in bedwang kon houden. Niet dat dat nodig was, het waren erg makke paardjes en ze sjokten gehoorzaam achter elkaar aan. Het paard waar ik op zat wilde erg graag overal even wat eten en ging dan even in de versnelling om weer bij de rest te komen. Leuk! De rit ging dwars door de bush, over hele smalle paadjes en dwars door beekjes. Halverwege stopten we op een open plek in het bos voor de morning tea: thee met een groot stuk cake en een mandarijntje. Speciaal voor Puck hadden ze een thermosfles koude limonade meegenomen. Het was zo fantastisch om daar te zitten op een boomstam midden in het bos, paardjes om je heen en verder niets dan stilte. Zelfs Puck vond het heel bijzonder en zat te genieten. Die heeft trouwens drie uur lang alleen maar zitten stralen op dat paard. Onze begeleiders dachten niet dat dit een fase was van Puck, volgens haar was dit echt wel een paardenmeisje in de dop. We zullen zien! Ikzelf vond het ook wel heel erg leuk. In eerste instantie was ik wel een beetje gespannen en deed het paard niet echt wat ik wilde, maar toen ik me wat meer op mijn gemak voelde luisterde hij wel en dat gaf een goed gevoel. Hans en Lotte bleven op de ranch achter en hebben zich ook prima vermaakt. De kleinkinderen van de eigenaar liepen er ook rond en Lotte heeft ook nog een filmpje met ze zitten kijken. Puck vond dit en het snorkelen de allerleukste dingen die ze had gedaan in Australië! 24 april 2012 Spierpijn!!! En Puck heeft nergens last van! We maken er maar een hangdagje van vandaag... Het is ook niet zulk geweldig weer, benauwd, bewolkt en zo nu en dan regen. Dus even een dagje niets! 25 april 2012 De laatste loodjes wat school betreft, valt niet mee! Puck heeft echt geen zin - en blijkt later ook helemaal niet lekker te zijn - en doet enorm lang over haar laatste bladzijden in het rekenboek. Maar dan kan het ook de koffer in en dat is toch wel heel fijn! De laatste toets kunnen we nog niet doen dus ze heeft even rust tot de laptop het weer doet. Het enige wat we nu nog doen is een bladzijde schrijven per dag, en dat vindt ze super leuk dus is geen straf. Het zonnetje laat zich weer zien en we brengen de ochtend bij het zwembad door. Puck is nog helemaal vol van het paardrijden en we kijken op internet naar maneges bij ons in de buurt. Na de lunch zegt Puck dat ze zich niet zo lekker voelt. Ze ziet ook erg wit (nou ja, het is meer geel doordat ze zo bruin is). En later in de middag begint ze over te geven. Dit gaat tot diep in de nacht door. We zouden 's avonds eigenlijk uit eten gaan, en volgens Puck kon dit ook prima ze voelde zich echt wel weer beter. We reden de camping nog niet af of daar ging ze weer, dus toch maar weer terug! Hans is toen maar fish&chips gaan halen, wat tot dikke tranen leidde bij Puck want die had daar ook zo'n trek in. Een beker bouillon bleef al niet binnen dus voorlopig even geen fish&chips! 's Nachts maakten we ons wel een beetje zorgen, we zouden vrijdag met een excursie mee gaan naar Fraser Island, we zagen ons al zitten met een teiltje in de bus... 26 april 2012 Gelukkig gaat het wel weer met Puck. Ze heeft honger en dorst dus dat is een goed teken. We worden al heel vroeg opgehaald door onze gids en gaan op weg naar Fraser Island. Een heel bijzonder eiland, het bestaat helemaal uit zand, en toch is het helemaal begroeid. Een stuk is zelfs sub tropisch regenwoud. Het eiland heeft alleen zandwegen die met dikke four wheel drives begaanbaar zijn, en dan soms ook nog met moeite. Je kunt ook een 4WD huren, maar dat is bijna net zo duur als een tour boeken. Het wordt ook afgeraden om zelf te gaan rondrijden, tenzij je heel goed met 4WDs kunt rijden. Als onze bus begint aan de tocht begrijpen we wel wat ze bedoelen, die wegen zijn echt niet meer dan smalle stroken mul zand. Ik denk dat ze de autohuur zo duur maken om mensen te ontmoedigen om zelf te gaan rijden, anders hebben ze er een dagtaak aan om gestrande toeristen uit het zand te trekken. Onze bus is wel bijzonder, aan de buitenkant lijkt het wel een legervoertuig. De chauffeur en gids is ook heel bijzonder! De man weet heel veel te vertellen over het eiland en is heel enthousiast en grappig. Onze eerste stop is Lake McKenzie, een van de vele meren op het eiland en volgens velen het mooiste meer ter wereld. Mooi is het zeker, en ook heel bijzonder. Het water is kristalhelder en door de zandbodem zand gefilterd waardoor het zelfs drinkbaar is. Door de hoge ph waarde kunnen er geen dieren in leven en is het water heel zacht voor je huid en haren. Ondanks dat er een aantal bussen toeristen leeggegooid worden, is het er erg stil en vredig. Daarna rijden we door naar Central Station, de overblijfselen van wat vroeger een dorpje van houthakkers was. Tot 1950 was het eiland nog bewoond en in de jaren 70 is het eiland uitgeroepen tot national park. Gelukkig maar, want anders zou het in mum van tijd vol zijn gebouwd met luxe resorts. We maken hier een wandeling door het regenwoud en onze gids weet heel veel te vertellen over de flora en fauna. Er staan hier varens die echt duizenden jaren oud zijn en nog door de dinosaurussen gegeten werden. Al die verhalen zijn saai volgens de meiden (ze verstaan er niks van), totdat Lotte een dingo ziet lopen! Er leven zo'n 200 dingo's op het eiland dus die kans was ook wel groot. De dingo's op Fraser Island zijn ook beschermd. Lotte is dolblij dat zij de dingo als eerste zag en heeft het de hele dag over niets anders. Na de wandeling gaan we lunchen. Er is een buffet bij een hotel voor alle mensen die met tourbussen het eiland verkennen vandaag. Lekker massaal dus. Er is genoeg keuze uit warme en koude gerechten. Altijd leuk, je betaalt enorm veel geld voor zo'n dag inclusief lunchbuffet en wat eten de meiden? Lotte houdt het op een broodje met een plakje worst en Puck eet een halve kippenpoot en wat bietjes! Puck is doodmoe en ik neem maar een broodje voor haar mee voor als ze 's middags nog trek krijgt. Eenmaal terug in de bus valt ze als een blok in slaap. Na de lunch scheuren we met de bus over het strand, de 'snelweg' van het eiland. Een spectaculaire rit! We komen langs een scheepswrak, waar we even stoppen. Ik blijf met slapende Puck zitten. We twijfelen nog of we haar wakker moeten maken, ze wilde heel graag het wrak zien, maar we laten haar toch maar slapen. Met het risico dat ze heel boos is als ze wakker wordt en het wrak gemist blijkt te hebben! Daarna scheuren we weer door om naar gekleurd zand te kijken en dan weer terug naar Eli Kreek, een beekje die op het strand uitkomt. Puck wordt weer wakker en het eerste wat ze vraagt is of we bij het wrak zijn... gelukkig neemt ze ook genoegen met de foto's. Ze heeft ook honger en eet met smaak het bewaarde broodje op. Eli Creek heeft ook weer superschoon en helder water wat je gewoon kunt drinken. Je kunt het beekje in en dan je met de stroom mee laten voeren naar het strand. Wij doen dit niet, het is wat frisser geworden plus we stoppen hier maar een half uur dus er is weinig tijd om op te drogen. Na deze stop is het tijd om terug te rijden naar de ferry. Het was - vooral voor de kinderen - een vermoeiende dag, maar zeker de moeite waard, Fraser Island is een prachtig en bijzonder eiland. 27 april 2012 Tijd om weer te verkassen, na een week in Hervey Bay. We rijden vandaag naar Brisbane. De weersvoorspelling voor de komende dagen is erg slecht, maar als we aankomen is het nog droog dus we zetten snel de tent op. Je kunt merken dat we bij een grote stad zitten, er is veel verkeer en je ziet hier ineens veel meer normale en kleinere auto's in plaats van dikke four wheel drives. Na het avondeten begint het te regenen en we duiken snel de tent in. 28 april 2012 De regen komt met bakken uit de hemel en het ziet er niet naar uit dat het nog droog gaat worden vandaag. We nemen dan maar de bus naar de stad, hier op de camping kunnen we alleen in de tent zitten of in de zeer ongezellige keuken. Voor de meiden heb ik regenpakken en ik vind ook nog een regencape voor mezelf. Hans heeft dus pech... Die is alleen al doorweekt van het kleine stukje naar de bushalte! Als we in de stad aankomen zegt Puck 'nou ik heb best trek, zullen we eerst maar even wat gaan eten?' Dat doen we dan maar! Bij een foodcourt hebben ze tentje die 'Dutch poffertjes - mini pan cakes from Holland' verkopen en daar hebben de dames wel trek in. Voor ons haalt Hans iets bij de Thai. De poffertjes vallen goed in de smaak, het zijn enorme porties maar Puck krijgt het allemaal op. Lotte laat er twee liggen maar heeft ook zitten smullen. Daarna gaan we maar winkels kijken... de winkelstraat is net de Lijnbaan in Rotterdam, semi overdekt dus we lopen droog. We lopen nog tegen een leuke band aan en blijven er zitten kijken. Ze maken erg vrolijke muziek, zelf noemen ze het Spaghetti Western opera. Het klinkt in ieder geval erg goed en we kopen hun cd. Ze zijn zo blij dat we hun (debuut) cd kopen, dat alle bandleden hun handtekening komen zetten! Als ze ooit nog eens wereldberoemd worden, dan hebben wij een gesigneerde cd! In september komen ze naar Europa en ze doen ook Nederland aan. Dus in de gaten houden, mochten ergens de Toot Toot Toots spelen, ga dan kijken! ( www.thetoottoottoots.com) Na een tijdje hebben we (nou ja, Hans, Puck en Lotte) wel genoeg van winkels kijken. Maar dan? De regen blijft gestaag naar de beneden komen dus terug naar de camping of iets in de stad bekijken is geen optie. De oplossing is snel gevonden: de bioscoop! Belle en het Beest in 3D draait en we zijn precies op tijd. Tijdens de voorstukjes zien we dat Ice Age 4 eraan komt, yes!! In juli is hij in Australië in de bioscoop dus hopelijk ook snel in Nederland! Belle en het Beest is leuk, spannend, grappig, eng en zielig. Puck zit de hele film met haar vingers in haar oren, ze vindt het geluid veel te hard! Voor Lotte is dit haar tweede bioscoopbezoek en die zit helemaal te genieten. Ze komt wel bij mij op schoot zitten, niet omdat ze het spannend vindt hoor, maar omdat ze het zo koud heeft! Na de film pakken we de bus weer terug naar de camping. Het is nog harder gaan regenen voor zover mogelijk. Puck, Lotte en ik duiken de gamesroom naast de receptie in terwijl Hans de tent gaat inspecteren en de auto gaat halen. We hebben geen eten in huis dus 'moeten' maar even ergens wat gaan eten. Dat ergens wordt de Mac Donalds. Wel weer een topdag voor de dames, en naar de bioscoop en ook nog naar de Mac! Onze tent heeft zich redelijk gehouden. Op de vloer liggen op sommige plekken plasjes water en er loopt water langs naden. Het dak is droog. Gelukkig hebben we dikke luchtbedden en zijn dekbedden droog. Het moet alleen niet nog een nacht en dag zo regenen... 29 april 2012 - ochtend Het is gelukkig droog geworden vannacht. Volgens de weersvoorspelling wordt er vandaag minder regen verwacht dus dat is mooi. We gaan vandaag naar de dierentuin van Steve - The Crocodile Hunter - Irwin! Een verslag hiervan volgt... Tevens zijn de plannen weer bijgesteld, we gaan morgen al naar de familie Breugem in plaats van woensdag. Zij zijn bezit met het verbouwen van de keuken en kunnen wel wat hulp gebruiken. Het weer zit toch niet echt mee dus voor ons is het ook wel goed zo. Gaan we na de verjaardag van Puck nog een paar dagen naar de kust - als het dan wel beter weer is natuurlijk...

15 - 22 april

16 april 2012 Een korte rit vandaag (250 kilometer) die wel lang duurt door om de haverklap wegwerkzaamheden. We rijden naar Agnes Water/Town of 1770, twee schattige geschakelde dorpjes aan de kust. We staan op een camping aan zee in het bos. Nu moet je die zee wel met een korreltje zout nemen, het is ruim 20 minuten lopen er naartoe. Hans loopt er naartoe en vindt het niet de beste plek om te gaan surfen of zwemmen, dus morgen rijden we maar even naar het strand in het dorpje. Op de camping zitten heel veel vogels en insecten, er lopen zelfs kalkoenen rond! Lotte vindt het helemaal niets, al die nieuwsgierige beesten. De vogels komen gewoon bij je aan tafel zitten! De kalkoenen zijn ook erg nieuwsgierig, maar ook heel bang. Als je even beweegt rennen ze gelijk weg. Ook in de douches en toiletten krioelt het van de beestjes, niet fijn! We zijn zo'n beetje de enige op de camping, de paasvakantie is duidelijk voorbij. Nu moet ik zeggen dat wij niet heel erg last hebben gehad van de paasvakantie, het was lang zo druk niet als rond kerst. Als we 's avonds de meiden op bed gaan leggen (lekker op tijd nu, het is hier al vroeg donker!), worden we gebeld op de skype. Wat een leuke verrassing, het zijn Max en Lha uit Thailand! Puck en Lotte zijn er helemaal beduusd van en durven bijna niets te zeggen. Het is erg leuk om even bij te praten. Max had ons via de mail al op de hoogte gehouden over het nieuwe huis, het ziet er echt geweldig uit. Op het moment zijn ze nog een extra gasten verblijf aan het bouwen, hierin komt onder andere een grote familiekamer. Een ieder die naar Thailand wil, ga zeker bij Max en Lha logeren ze zitten nu echt op een toplokatie! Wij gaan zeker nog een keer terug, we willen heel graag het huis in het echt zien! 17 april 2012 Hebben wij weer.... de oplader van de laptop is kapot! Dat is echt wel heel erg. De toetsen van Puck voor school staan erop, alle resultaten, mijn reisverslagen, de foto's zetten we altijd op de laptop, de financiële administratie en laten we vooral de filmpjes niet vergeten... Een kleine ramp dus! Gelukkig had ik de laatste toets van Puck voor Taal al uitgeschreven (doe ik altijd bij gebrek aan printer) dus die kan ze gewoon maken. Volgende week heeft ze haar laatste rekentoets en die staat op een cd rom dus dat wordt lastiger. Verslagen tikken kan ik ook op de iPad en vanaf daar op de website zetten, maar dat lukt niet met de foto's! We hebben een nieuwe adapter besteld en hopelijk wordt die op tijd geleverd bij de familie Breugem. Dus we moeten de laatste rekentoets even uitstellen en er komen voorlopig alleen verslagen op de website zonder foto's... Behalve de foto's die we met de iPad nemen dan, we zullen de komende tijd wat meer foto's maken met de iPad! Hoort erbij hè, niet alles kan over rozen gaan! En dan hadden we nog wat: de auto hield er mee op onderweg naar het dorp! Nu reed Hans al sinds gisteren met een benzine meter in het rood (wat is dat toch met mannen, die denken dat zo'n tank niet leeg kan!) dus waarschijnlijk is dat het probleem. Kan me niet voorstellen dat het iets anders is, hij rijdt al maanden als een zonnetje zonder enige problemen (op die fuel ignition coil na). Het oliepeil en de koelvloeistof controleert Hans wekelijks dus daar is ook niets mee. Ik weet voor 99% zeker dat we zonder benzine zitten... En ja hoor! Het moest er een keer van komen... voortaan gaat Hans naar zijn vrouw luisteren en gewoon tanken voordat de meter in het rood staat!! Tanken moet je toch, dus wat maakt het uit als je het wat eerder doet? Nou ja, dit zal wel zo'n gevalletje mannen komen van Mars en vrouwen van Venus zijn. Na het tankavontuur zijn we naar het strand gereden. Puck heeft eindelijk weer eens kunnen surfen en ging als een speer. Dit keer wilde ook Lotte op de surfplank en die vond het geweldig! Dat is wel grappig aan Lotte, ineens besluit ze 'ik durf het', en dan is ze ook helemaal los. Het kon haar niet hard genoeg gaan! We hebben nu ook onze laatste weken (snif) in Australië gepland. Tot 2 mei volgen we de kust naar Brisbane, daarna gaan we gezellig nog een paar dagen naar de familie Breugem. Na de verjaardag van Puck gaan we nog een weekje bij hen in de buurt rondkijken, en dan moeten we afscheid nemen. Onze laatste week brengen we in Sydney door, ik heb hetzelfde pension geboekt als waar we in januari zaten. En - superleuk - ik heb kaartjes geboekt voor een familievoorstelling van het Sydney Symphonic op zondag 13 mei!! 18 april 2012 Ondanks slechte weersvoorspellingen is het prachtig weer vandaag, dus we gaan lekker naar het strand. Hans en Puck willen graag surfles nemen, maar helaas is Puck te jong. Ze moet acht jaar zijn en ze kunnen echt geen uitzonderingen maken. Jammer! Puck wil heel graag leren hoe ze in de golven moet gaan staan op een surfplank. Dan maar gewoon zelf surfen, zonder hulp van pappa en dat gaat ook goed. Ook Lotte vermaakt zich weer prima met Pappa en het surfplankje. 19 april 2012 We hebben vandaag de laatste taalles van dit schooljaar gedaan! Ook heb ik bij Puck AVI toetsen afgenomen. Dat zijn toetsen om te kijken wat het leesniveau van een kind is. De niveaus gaan van 1 t/m 9 en eind groep 3 moeten kinderen AVI 2-3 beheersen. Per niveau is er een leestekst die de kinderen binnen een bepaalde tijd moeten lezen. Ook mogen ze maar een maximaal aantal fouten maken. Als een niveau behaald is, ga je door met het volgende niveau. Tegenwoordig heet AVI 2-3 trouwens niveau E3, sinds een paar jaar werken ze met een nieuw systeem. De Wereldschool werkt nog met het oude systeem, dus die neem ik af. Puck doet het erg goed, AVI 1 t/m 4 leest ze zonder fouten en binnen de beschikbare tijd. Dus dan maar door met AVI 5, en ook die leest ze vlot en ze maakt maar 1 foutje, maar niet binnen de tijd die ze er maximaal over zou mogen doen dus na dit niveau stoppen we met afnemen. Hans zit mee te luisteren en snapt niet dat ze niet snel genoeg leest! Toch is ze 9 seconden te langzaam dus we stoppen echt. Eigenlijk hadden we na 3 kaarten al moeten stoppen i.v.m. vermoeidheid, en dan op een ander tijdstip verder moeten gaan.. Wij zijn heel trots op dit resultaat, en ook Puck is blij. Voornamelijk dat ze van de lessen en toetsen af is, maar ook omdat ze nu ein-de-lijk de boekjes mag lezen die ik voor haar gekocht had. Ze kan ook niet wachten tot we weer thuis zijn en ze de bibliotheek kan plunderen! Het is weer prachtig weer, dus we gaan weer lekker naar het strand. Lotte durft nu ook zonder Hans te surfen, Hans geeft haar alleen een zetje als er een golf aankomt. Op een gegeven moment is de golf toch een beetje te hoog en slaat ze om. Ze heeft geen bandjes om dus dat is even schrikken. Ze komt gelijk het water uit, maar als ze bij mij aankomt heeft ze een dikke grijns op haar gezicht. Volgens haar was het helemaal niet eng en had ze zelfs onder water gezwommen! Ze had zeepaardjes gezien, en visjes... Hans lacht zich kapot, die moest haar toch echt redden! Lotte is wel een beetje overmoedig geworden, ze denkt nu ook dat ze niet meer op zwemles hoeft... 's Avonds eten we in het dorp bij een Thais restaurant. Voor het eerst Thais sinds we in Thailand zijn geweest! Het is heerlijk en ook de meisjes zitten te smullen. Er komen gelijk allemaal herinneringen aan Thailand naar boven. De meisjes weten nog zoveel, vooral veel details die wij alweer vergeten waren. Het is erg gezellig en alle schaaltjes zijn helemaal leeg. Puck vindt dat ik maar op Thaise kookles moet gaan! 20 april 2012 Weer een reisdag vandaag, richting Fraser Island. We komen nu steeds dichter in de buurt van Brisbane, vanaf hier is het nog 300 kilometer. De meisjes wilden heel graag naast elkaar zitten, zonder tent tussen hen in dus we hebben de auto helemaal anders ingepakt. Ze zitten gezellig samen naar de muziek van de mp4 speler van Puck te luisteren (met allebei een oortje van de koptelefoon) en kijken ook naar de film van Heksje Foeksia op dat ieniemienieschermpje. Bij aankomst op de camping blijkt de mevrouw achter de balie een Nederlandse te zijn. De eerste Nederlander in Australië die wij ontmoeten met heimwee. Zij en haar man wonen hier nu twee jaar en ze kan maar niet wennen. Sneu. De camping is fantastisch. Grote en schone douches en toiletten zonder ongedierte, en ook een familiebadkamer met ligbad! Is dat even luxe. En eindelijk weer eens een oven in de camping keuken. Verwend klinkt dat hè, in Europa heb je niet eens keukens op campings! Om vijf uur zitten de meisjes klaar om te skypen met school, maar we worden niet gebeld! Eerst denken we nog dat we de tijd verkeerd hebben, maar volgens teletekst (waar we de actuele Nederlandse tijd kunnen zien) zitten we echt goed. Jammer! Waarschijnlijk is het niet gelukt om verbinding te krijgen, we proberen het nog wel een keer. 21 april 2012 Er zat een mailtje van school in de mailbox: ze waren het skypen helemaal vergeten! De oenemeloenen. Vrijdag de 27e gaan we in de herkansing en dan zetten ze een wekker zodat ze het niet weer vergeten. En zondag gaat Puck nog met vriendinnetje Kimberly skypen want die is dan jarig. Voor Puck gaat het nu ook opschieten! We doen niet zo veel vandaag. Het is warm dus we brengen veel tijd bij en in het zwembad door. Hans gaat nog even het strand verkennen. De meisjes gaan aan het eind van de middag heerlijk in bad. Nou, en de kogel is door de kerk, Puck en ik gaan paardrijden! Al in Nieuw Zeeland namen we iedere keer folders mee maar het kwam er nooit van. Ook hier stonden weer folders bij de receptie en nu hebben we besloten dat we er voor gaan. Voor je het weet zijn we weg uit Australië en dan hebben we spijt dat we het toch niet gedaan hebben. Het is vanaf 5 jaar dus Lotte mag nog niet en Hans hoeft ook niet zo nodig op een paard te zitten, dus we gaan gezellig samen. 22 april 2012 - ochtend Nou we kunnen niet meer terug, het paardrijden is geboekt... morgenochtend mogen we! We gaan drieënhalf uur rijden door regenwoud en beekjes. Spannend! Het is vandaag triatlon in Hervey Bay, lijkt mij geen pretje met deze temperaturen. Het lijkt me zowieso geen pretje... Ik had mezelf voorgenomen om volgend jaar de 10 kilometer te lopen tijdens de marathon van Rotterdam en dat vind ik eigenlijk al een hele prestatie, laat staan zo'n triatlon zwemmen, fietsen en lopen. Moet er niet aan denken! We gaan vanmiddag naar een waterfunpark hier aan de esplanade (boulevard). Het water wat hier gebruikt wordt, is gerecycled regenwater, een goede zaak dus. Ze hebben ook een surfsimulator, met nepgolven kun je op een surfplankje staan. En daar heeft Puck haar zinnen op gezet! We hopen dat het gaat lukken, waarschijnlijk zit er wel weer een minimumleeftijd aan verbonden. Of het gelukt is, dat lezen jullie volgende week!

8 - 15 april

8 april - vervolg

's Avonds bij de barbecue ontmoeten we een Nederlands stel. Zij wonen met hun kinderen van Rafael vijf en Melissa van twee in Taiwan en zijn nu drie weken op vakantie in Australië. In juli van dit keer jaar keren ze weer terug naar Nederland. Het is leuk om even Nederlands te kunnen kletsen, en de meiden vinden het wel fijn om eens met iemand anders dan elkaar te spelen. Na de barbecue borrelen we nog door bij hun camper en veel te laat gaan we terug naar de tent.

9 april 2012

De meiden sliepen erg laat, rond half elf en vanmorgen om zes uur werden we alweer wakker gemaakt door die vreselijke papegaaien. Wat hebben die een schorre stem zeg. Dit belooft dus een lange dag te worden, de meiden hebben echt te weinig geslapen! Na het ontbijt duiken we allemaal nog even de tent in om te proberen nog wat slaap te pakken. Dat lukt niet, we zetten voor de meisjes maar een filmpje op zodat ze in ieder geval rustig liggen. Zelf pakken we er een boek bij en ik dommel nog wel even weg.

Puck is snotterig en we hangen maar een beetje bij de tent. 's Middags gaan we wel even boodschappen doen en daarna besluit Hans om te gaan vissen. De dames blijven lekker bij de tent hangen, dat bevalt eigenlijk best. Aan het eind van de middag heeft Puck een skype afspraak met vriendje Tijn en dat is weer reuze gezellig.

's Avonds duiken we allemaal vroeg ons bed in, morgen moeten we er weer vroeg uit want we gaan nog een keer met een boot op pad!

10 april 2012

We werden vanmorgen al om acht uur opgehaald om nog een keertje te gaan varen. We gaan vandaag varen tussen de Whitsunday Islands en ook nog snorkelen.

Het is weer helemaal geweldig. We varen eerst naar een eilandje waar je naar een uitzichtpunt kunt lopen. Het uitzicht is werkelijk adembenemend. We hadden de foto's met deze beelden al wel gezien bij tour operators, maar ik dacht zo mooi is het in werkelijkheid vast niet. Dus wel! Het water is zo helder, dat je vanaf onze hoogte de pijlstaartroggen ziet zwemmen.

Na deze wandeling worden we weer terug aan boord gebracht en varen we naar een prachtig strand, Whitehaven Beach. Een hagelwit zandstrand omgeven door tropische begroeiing. Ik heb zelden zo'n mooi strand gezien. Het zand is heel fijn en schijnt heel bijzonder te zijn, het komt in Australië alleen hier en op Fraser Island (waar we volgende week naartoe gaan) voor. Je kunt er zelfs je sieraden mee oppoetsen! Het olifantje van het Puck uit Thailand ziet er weer als nieuw uit en ook mijn ringen schitteren je tegemoet. In de bossen achter het strand lunchen we ook, een echte ‘Aussie BBQ' met heel veel vlees, brood en fruit. Rondom de barbecue lopen enorme hagedissen rond, op zoek naar restjes eten. De meiden vinden het maar niks. Ik roep de hele tijd stoer ‘ze doen niks!', maar Puck en Lotte besluiten om óp de statafel te gaan zitten eten. Hans en ik blijven staan, maar als de hagedissen wel heel erg dichtbij komen en ook nog eens vlak voor mijn voeten gaan vechten, zit ik ook zo op tafel! Hans kan zich natuurlijk niet laten kennen dus die blijft wel staan, met argusogen om zich heen kijkend. Ze doen echt niks hoor, die beesten, maar ze zien er wel heel gevaarlijk uit.

Over gevaarlijk gesproken, als we aan het strand liggen zwemt er doodleuk een haai voorbij in de branding! Niet een heel grote, ik denk dat hij zo'n anderhalve meter lang was, maar wél een echte haai! Hij blijft een hele tijd heen en weer zwemmen dus we hebben genoeg tijd om hem van dichtbij te bewonderen. Volgens Hans is het een rifhaai.

Na de lunch is er nog even tijd om te zwemmen en zonnen en dan gaan we verder naar de plek waar we kunnen snorkelen. De meiden en ik hebben ons in een ‘stingersuit' gehesen, een soort wetsuit dat je beschermt tegen de kwallen. Vorige week tijdens het snorkelen hadden we het niet gedaan, maar ik vind het toch een prettiger idee. Toen dacht ik iedere keer dat ik iets voelde. En nadat ik iemand hoor vertellen dat er twee weken geleden een Amerikaans meisje is overleden na een aanvaring met een kwal, wil ik zeker zo'n pak aan.

Het snorkelen is weer prachtig, we zien heel veel vissen en het koraal is lijkt hier veel kleuriger dan vorige week bij het Great Barrier Reef. Lotte snorkelt dit keer niet, voor haar hebben ze een soort van surfplank met een raampje erin, ze hoeft alleen maar te liggen en ziet zo alles voorbij komen! Puck zwemt zich rot, er zijn in haar maat geen flippers. We moeten vanaf de boot een aardig eindje zwemmen om bij het koraal te komen, en ze ploetert dapper door. Ik bied haar aan om aan mijn buis te gaan hangen, zodat ik haar kan trekken, maar daar wil ze niets van weten. Stoere meid. Ze vindt het weer geweldig. Ze roept om de haverklap ‘is het niet prachtig!'. Alleen als ze de vissen gaan voeren en ook de wat grotere komen aanzwemmen, is ze wat angstig. Helaas hebben we dit keer geen onder water foto's... ik ben de camera kwijtgeraakt in de het water! Zo stom. Mijn duikbril schoot los en ik was daarmee aan het worstelen en waarschijnlijk is toen de camera van mijn pols gegleden. Ik had nog maar een stuk of zes foto's gemaakt want hij deed raar, maar het is natuurlijk wel enorm balen. Puck en ik gingen eerder terug naar de boot, we kregen het koud en Puck was doodmoe van al dat zwemmen. Aan boord kwam ik er ineens achter dat ik de camera niet meer had. Puck zei ‘Ik weet precies hoe je je voelt, mam, dat heb ik nou ook altijd als ik iets niet express doe'. Ik vond het gewoon zo stom van mezelf! De reactie van Hans: ‘Nou ja, hij deed het toch al niet zo goed meer, tis wel jammer van de foto's maar helaas'. Jammer en helaas, dat is het zeker.

Het was weer een erg leuke dag. Dit keer was het allemaal veel kleinschaliger, er zaten ongeveer 40 mensen op de boot en er waren maar drie crewleden die erg hun best deden. Aan boord ontmoetten we ook nog een aantal Nederlanders. Een echtpaar uit Geleen en hun dochter en haar Amerikaanse vriend. Hij speelt ijshockey en kreeg een aanbieding om een half jaar in Australië te komen spelen. En dat is inmiddels al twee jaar geleden... De moeder van het meisje vertelde dat ze er in eerste instantie wel moeite mee had dat ze zo ver weg ging wonen, maar nu ze gezien heeft hoe gelukkig haar dochter is heeft ze er vrede mee.

Als we weer van boord komen en op ons busje staan te wachten, moet Lotte nog even plassen. In de toiletten komen we een vrouw tegen die ook op de boot zat en die zegt dat ze zo heeft genoten van Lotte. Ze vroeg zich af of ze altijd zoveel kletst! Ja. Die begint als ze wakker wordt, en stopt pas als ze gaat slapen!

11 april 2012

Puck heeft bij vandaag heel groot HANGDAG in haar agenda geschreven. Dat had Hans gisteren beloofd na een lange dag op zee. Alleen, wat Hans onder een hangdag verstaat is iets anders dan wat de meiden eronder verstaan dus er was een knetterend meningsverschil over wel (Hans) of niet (Puck en Lotte) naar de lagoon gaan. De meiden vinden niets heerlijker dan een dag helemaal niets ‘hoeven', dus de hele dag op de camping spelen en misschien een filmpje kijken. Hans dacht hangen kunnen we ook bij het zwembad. Niet dus! Mij maakt het niet uit, ik vermaak me bij de tent ook prima. Hans is uiteindelijk alleen een wandeling gaan maken...

Het is ook wel hangdag weer vandaag, het is wel warm maar het waait heel hard en zo nu en dan drijven er pittige buien over. We hadden gisteren wel een goede dag uitgekozen om de zee op te gaan!

12 april 2012

Eigenlijk zouden we vandaag maar ongeveer 200 kilometer gaan rijden, tot een plaatsje aan de kust. Maar als we daar aan komen blijkt het echt helemaal niks te zijn! De camping ziet er ook vreselijk uit, daar willen we nog geen nacht staan. Dus besluiten we om door te rijden naar de eerstvolgende plaats aan de kust, Yeppoon, 300 kilometer verder. Dat leidt tot veel commentaar vanaf de achterbank, maar zodra we weer rijden horen we ze niet meer. Puck heeft heel veel plezier met ‘zinnenbingo', op een kaart staan allemaal zinnetjes (bijv. ‘ik ben misselijk', ‘zijn er al bijna', of ‘mag ik een snoepje?') en als iemand die gezegd heeft mag ze die wegkruisen. Ze ligt helemaal dubbel van de lach als ze het zinnetje ‘heeft er iemand een scheet gelaten?' leest en die horen we de rest van de reis dan ook heel vaak voorbijkomen!

Yeppoon is wél leuk en de camping ligt vlak bij het strand. Terwijl Hans en ik de tent opzetten, vertrekken de meiden naar de speeltuin. Een half uurtje later komen ze helemaal uitgelaten terugrennen, mét Rafael in hun kielzog. ‘Kijk eens wie wij tegenkwamen, en ze worden ook nog onze buren!!'. De kinderen weten van gekkigheid niet wat ze moeten doen, zo leuk vinden ze het om elkaar weer te zien. Heel toevallig ook weer, ook de ouders van Rafael waren ook niet van plan om vandaag hier naartoe te rijden. Ze blijven twee nachtjes dus er is genoeg tijd om te spelen!

13 april 2012

Een rustig dagje vandaag. Er staat enorm veel wind, dus het strand is geen optie. Er ligt hier voor de kust een eiland waar je goed kunt snorkelen maar die valt door de wind helaas ook af. De ochtend brengen we door op de camping, we lezen wat, we spelen wat en Puck waagt nog een duik in het zwembad. ‘s Middags gaan we even boodschappen doen en daarna willen de meiden graag naar de knutselclub op de camping. Ze gaan koekjes versieren en die zien er heerlijk uit! De zon is inmiddels verdwenen en er drijven heel donkere luchten over. Hans besluit om te gaan vissen, de meisjes kijken een film en ik verschans me met thee, chocola en een boek voor de tent. We hebben met de ouders van Rafael afgesproken om samen te eten vanavond en daar hebben de meiden erg veel zin in. Rafael is vandaag wel een dag op pad en om de haverklap krijgen we de vraag wanneer ze nou eens terug komen. Het duurt wel heel erg lang eer ze terug zijn en om half zeven besluiten wij vast de barbecue in de keuken aan te steken. Op dat moment krijgen we een mailtje, ze zijn er bijna! We eten gezellig samen en de kinderen storten één voor één in. Rafael wil als eerste naar bed en Puck, Lotte en Melissa volgen al snel.

14 april 2012

Vanochtend moesten de kinderen dan echt afscheid van elkaar nemen. De vader van Rafael vliegt vandaag terug naar Taipei, die moet maandag weer werken. De kinderen blijven samen met moeder nog een weekje in Australië en gaan een paar dagen flink doorrijden zodat ze nog wat dagen in Brisbane door kunnen brengen. Wij blijven hier nog een nachtje en gaan morgen weer verder. De meisjes en ik hebben de knutselpakketjes open gemaakt die ze in Tasmanië hadden gekregen van de buurvrouw die aan scrappen deed. Die blijken heel erg leuk te zijn en we zitten heerlijk te knutselen. Lotte zegt als we klaar zijn ‘ik vond het erg leuk op jouw knutselclub mamma'.

Het weer valt een beetje tegen, nog steeds veel wind en zo nu en dan een felle bui. Koud is het niet, een graag of 25, maar het is het net niet helaas. We doen vandaag daarom wederom niet veel. Saai voor de thuisblijvers, maar wij vinden het wel lekker!

15 april 2012

Het is weer is wéér niet om over naar huis te schrijven, en na twee dagen lummelen rond de tent zijn zelfs wij het wel een beetje zat. Puck en Lotte niet trouwens, die zitten prinsheerlijk aan tafel met de Polly Pocket spulletjes en vragen zich af wat ze vandaag allemaal voor verhaaltjes zullen spelen. We gaan vanochtend maar eens even lekker winkelen, er moet een nieuw emmertje komen want ik ben gisteren over de oude gereden en daar kon hij niet tegen..

Na een gezellige (echt!) winkelsessie gaan we eerst lunchen op de camping. Het zonnetje komt zowaar door en Hans gaat vissen op het strand. De meiden willen hun nieuwe knutselspullen en kleurboeken gaan uitproberen, dus wij blijven lekker bij de tent.

1 - 8 april

1 april 2012

Vanmorgen een bezoek gebracht aan de botanische tuinen van Cairns.

Het was wel erg warm om te wandelen en eigenlijk vond alleen Hans het leuk... die liep verwoed foto's te maken van allerlei bloemen en planten terwijl wij er helmaal oververhit achteraan sjokten.

Daarna naar de Hungry Jacks gereden om de website bij te werken. Dit is een soort MacDonalds en iemand had ons verteld dat het internet daar veel beter is. Niet dus. De tekst stond er razendsnel op, maar het uploaden van de foto's duurde een eeuwigheid. Na een half uur tobben stonden er 12 foto's op en werd ik eruit gegooid: u heeft uw tijdslimiet van een half uur bereikt. Helaas! Morgen maar weer proberen als we op een camping staan. Ja, echt! We gaan gewoon de tent weer opzetten!

De rest van de middag brengen we door bij de lagoon. Er is live muziek en het is er reuze gezellig. Lotte is druk met zandkastelen bouwen, het is dat je haar bij je hebt maar je hoort of ziet haar verder niet. Puck idem dito, alleen is die alleen maar in en onder water te vinden. Als je Puck zoekt, moet je uitkijken naar benen boven water! Haar nieuwe favoriete spelletje is de handstand onder water, en ook op haar handen lopen onder water.

2 april 2012

Na nog een laatste ochtend televisie kijken gaat hij toch echt uit tot groot verdriet van de meiden! We rijden vandaag naar Townsville, zo'n 300 kilometer verder langs de kust naar het zuiden. Op internet zagen we een camping direct aan zee. Bij aankomst blijkt er nog wel een weg tussen die zee en de camping te liggen en is er van een strand niet echt sprake. De plek is verder prima, recht tegenover een speeltuintje en de washokken. Hier aan de kust ligt ook nog een eilandje, Magnetic Island. Daar wilden we eigenlijk naartoe, maar er zijn geen campings en de accomodaties vonden we wat te duur. Dus nu maken we maar een keer een dagtochtje naar het eiland, het is erg klein dus je hebt het in een dag ook wel gezien. Naast ons staan mensen met zo'n schattige volkswagen busje. We raken aan de praat en het blijken Engelsen te zijn, die in 2005 naar Australië zijn verhuisd. In Engeland hadden ze ook zo'n busje en ze hebben jaren moeten zoeken om er in Australië eentje te vinden. Thuis hebben ze ook nog een Volkswagen Kever staan. Zij zit ook in het onderwijs en is op zoek naar een ‘transfer'. In Australië kun je heel makkelijk veranderen van school. Heb je het ergens gezien, dan ga je gewoon op zoek naar een andere plek. Handig!

3 en 4 april 2012

Townsville is ook weer zo'n leuk plaatsje, net als Port Douglas en het wat grotere Cairns. Ook hier hebben ze een groot zwembad pal naast de zee gemaakt, de rockpool. Er is ook een strand, maar dat ziet er minder aantrekkelijk uit. Je mag alleen zwemmen in een groot uitgezet vierkant van netten, omdat het van november tot mei het seizoen is van de ‘stingers' - kwallen die je gemeen pijn kunnen doen. Sommige zijn zelfs dodelijk.

Wij vertoeven twee dagen heerlijk bij de rockpool. We zetten voor het eerst het strandtentje op wat Hans voor zijn verjaardag heeft gekregen. Lotte verschanst zich erin met haar Polly Pocket spulletjes en komt er niet meer uit! Puck zien we eigenlijk niet, die is alleen maar aan het zwemmen en stunten. Je kunt van een platform het water inspringen/duiken of wat dan ook en dat doet ze dan ook heel veel! Hans en Lotte zien nog een schildpad zwemmen aan de andere kant van het zwembad in de zee.

5 april 2012

Vandaag bezoeken we Magnetic Island en dat doen we in stijl: we hebben een knalroze Barbie-autootje gehuurd! Op de stoelhoezen voorin staat Barbie zelfs afgebeeld. Helemaal geweldig! De meiden en ik hebben ons speciaal hiervoor in het roze gehuld dus Hans is de hele dag op stap in een wolk van roze. De jongen die ons helpt bij de autoverhuur blijkt Nederlands te zijn. Aan zijn manier van praten hoor ik dat hij uit de buurt van Rotterdam moet komen, en dat klopt ook, hij komt uit Heerjansdam. Maar dat heeft hij dus ingeruild voor Magnetic Island en Townsville, geen slechte ruil zouden wij denken. Vond hij ook, in Nederland komt hij alleen nog op vakantie.

Het autootje is erg grappig en we vermaken ons prima. Veel te rijden valt er niet trouwens, het is maar acht kilometer om van de ene naar de andere kant van het eiland te rijden. Het eiland is prachtig, heel groen met overal prachtige baaien. We liggen lekker aan diverse stranden en doen nog een poging tot een wandeling. Het is veel te heet en we stoppen er al snel mee. We gaan aan het eind van de middag nog even kijken bij een plek waar veel rockwallabies leven, wallabies die op en rondom rotsen leven. Inderdaad zitten er heel veel, het zijn schattige en erg nieuwsgierige diertjes. We hebben nog wat komkommer over van de lunch en die vinden ze heel lekker.

Hans heeft er niets van om in dit roze gevaar rond te toeren, in tegenstelling tot een man die we ergens tegenkomen in zo'n zelfde autootje. Hij zit weggezakt achterin heel ongemakkelijk te kijken, terwijl vrouw en dochter (neem ik aan) voorin zitten te stralen. Hans zwaait maar even naar de man, maar die kan er niet om lachen. Lotte is wel een beetje teleurgesteld dat we deze auto niet mee kunnen nemen, vooral de Barbie stoelhoezen vindt ze helemaal mooi. Ze is al allemaal manieren aan het verzinnen om al onze spullen in dit piepkleine autootje te passen maar komt uiteindelijk tot de conclusie dat dit écht niet gaat passen. We hebben niet eens een kofferbak!

Aan het eind van de middag gaan Hans en Puck nog even zwemmen bij een baai. Om op te drogen lopen ze een houten pier af en zien een grote rog zwemmen. Hans krijgt de vis zelfs op de foto. Ook vliegen er hier veel zee-arenden rond. Puck weet te vertellen dat zee-arenden meer dan 700 veren hebben. Die ds is toch nog ergens goed voor, deze informatie en nog veel meer dierenweetjes komt van een spelletje wat ‘animal genius' heet.

Eigenlijk willen we op het eiland eten en dan de ferry terug naar het vasteland nemen, maar in het plaatsje waar de ferry aanmeert is geen restaurant open. Dus dan maar eerst terug naar het vasteland en daar een hapje eten. We varen terug in het donker op een heel snelle catamaran. Het was een leuke dag!

6 april 2012

Het is weer tijd om te verkassen, Airlie Beach staat op het programma, weer een paar honderd kilometer verder naar het zuiden. We hebben hier een camping gereserveerd tot in ieder geval na de Pasen, maar waarschijnlijk blijven we nog wat langer. Het blijkt een mooie camping te zijn en ze hebben volop Paasactiviteiten. Zo is er een kleurwedstrijd. De meiden gaan direct aan de slag en leveren hun kleurplaat gelijk weer in. Ze zijn er helemaal vol van, zeker omdat de mevrouw bij de receptie zegt dat de prijzen erg leuk zijn. Lotte is ervan overtuigd dat ze gaat winnen, hoe vaak wij ook zeggen dat er heel veel kinderen mee doen en het dus heel goed mogelijk is dat iemand anders gaat winnen! Per leeftijdscategorie is er een prijs, dus er is ook nog een kans dat de één wel wat wint en de ander niet. Mocht dat gebeuren, dan zeggen de dames dat ze de prijs gaan delen. Maar of ze dat ook daadwerkelijk doen, ik weet het niet! Ook kunnen we raden hoeveel paaseitjes er in een glazen fles zitten die bij de receptie staat. Geen idee wat je hiermee kunt winnen trouwens. Zondagmorgen kunnen de kinderen paaseieren zoeken en zondagavond hebben ze een ‘sizzling saucage' barbecue. De opbrengst hiervan gaat naar een goed doel.

Airlie Beach is erg leuk, net een badplaatsje in Spanje. Erg toeristisch, maar wel leuk toeristisch. Het is ook een verzamelplaats voor backpackers, die zijn met grote getalen aanwezig hier. Ik tel alleen aan de hoofdstraat al vijf backpackers hostels en ook op de camping staan er een hoop. Ik volg zelfs nog een ‘backpackers soap'. Een paar plekken naast ons staan een jongen en een meisjes waarvan ik aanneem dat ze een stel zijn. Als ik 's nachts naar de wc moet, struikel ik bijna over een zoenend stelletje bij de washokken en herken het meisje. Maar hij is niet haar vriend! Het is een Franse jongen die en stukje verderop met een aantal vrienden en vriendinnen staat. De volgende morgen komt dat meisje dus uit de tent van iemand anders en de rest van de dag en avond trekt ze met deze jongen en zijn reisgezelschap op. De jongen waar ze mee was zit heel zielig gitaar te spelen bij hun campertje. Hans snapt niet waar ik me druk om maak, maar ik vind het maar een stomme actie van dat kind!

Ook in Airlie Beach hebben ze weer een lagoon gemaakt naast de zee. Dit keer met zoet in plaats van zout water. En ook hier is het weer prima toeven.

7 april 2012

Er vallen wat spetters regen en we besluiten om eerst maar boodschappen te gaan doen. Voor Lotte scoren we in de uitverkoop nog mooie (nep)crocs voor omgerekend anderhalve euro, altijd leuk. Ze zijn heel erg roze en ze is er dolblij mee. Ik moet ze gelijk op de foto zetten en aan haar campingvriendinnen mailen, ‘want die houden ook zo van crocs'.

's Middags gaan we naar de lagoon om te zwemmen en spelen. Lotte zit lekker in het water met haar Polly Pocket zwembad (gaat nooit vervelen) te spelen als ze ineens zegt ‘Nou ja zeg, ik heb gewoon poep in mijn zwembroek, dat had ik helemaal niet gevoeld!'. Diarree! Dus ik met haar naar de toiletten om alles schoon te maken. Als we terug zijn gaat ze weer spelen en na tien minuten roept ze benauwd dat ze weer naar de wc moet. Ook dit keer haalt ze het niet helemaal helaas. Gelukkig heeft ze haar zwembroek aan. Eenmaal bij de toiletten gaat ze op haar dooie gemak zitten wachten of er nog meer komt. En dat duurt en duurt maar. Op mijn vraag of ze al klaar is zegt ze: ‘Weet je wat ik niet zo leuk aan jou vind? Ik vind je wel heel lief hoor, maar ik vind het niet zo leuk dat je iedere keer vraagt of ik al klaar ben. Dan zég ik het wel!'. Nou, dat is duidelijke taal, mamma moet gewoon wat meer geduld hebben! Gelukkig blijft het hierbij en kan ze weer lekker verder spelen.

Terug op de camping gaat Puck skypen met haar vriendinnetje Kimberly. De verbinding is niet zo best en om de haverklap valt die weg, maar Puck is toch blij dat ze haar vriendin weer even gesproken heeft.

Een mevrouw van de receptie komt twee plastic paaseieren brengen. Het is de bedoeling dat wij die zelf verstoppen voor de meiden. In de eieren zit een nummer en daarmee kunnen ze dan bij de receptie een chocolade ei ophalen. Vorig jaar hadden ze chocolade eieren verstopt en waren er een paar grote kinderen die alle eieren al gevonden hadden voor de kleinere kinderen een kans hadden om te zoeken, dus ze hadden besloten om het dit jaar anders te doen. Twee eieren is wel wat weinig, ik ga ze maar heel goed verstoppen!

8 april 2012 - ochtend

De meiden zijn al vroeg wakker: paaseieren zoeken! Ik verstop ze goed en ze zijn er wel even mee bezig. Natuurlijk heeft Lotte die van haar als eerste, tot groot ongenoegen van haar zus. Ze kunnen niet wachten om de eieren om te ruilen bij de receptie, maar die is om kwart voor zeven 's ochtends nog niet open!

Als we de plastic eieren gaan omruilen, blijkt ook de uitslag van de kleurwedstrijd bekend. Helaas zijn de dames niet in de prijzen gevallen, wél krijgen ze allebei een tegoedbon voor een ijsje naar keuze. Ze zijn er helemaal gelukkig mee en Lotte denkt dat heus niet alle kinderen zomaar een ijsje krijgen. Haar kleurplaat was natuurlijk zo mooi dat die mevrouw dacht dat meisje mag van mij een ijsje. In de loop van de ochtend kunnen ze echt niet meer wachten en moeten de bonnen ingewisseld worden. En wat kiezen onze voorbeeldige kinderen? Het goedkoopste ijsje wat ze hebben! Puck ruilt deze op het laatste moment nog om voor een Calippo, maar Lotte blijft bij haar waterijsje.

Mijn backpackers soap is ook tot een einde gekomen, de fransen zijn vertrokken en het meisje zit huilend bij haar camper. Later zie ik haar en haar ex? vriend wegrijden, zij nog steeds in tranen. Ach, misschien is de jongen met wie ze reist wel haar broer, dat kan natuurlijk ook. In ieder geval heb ik me prima vermaakt met deze soap!

Wij hebben deze Pasen het weer wat we vorig jaar in Nederland hadden, het is tropisch warm. Lekker hoor!

Het wil weer niet lukken...

Halloo allemaal, Het restant van onze foto's volgt nog, de internetverbinding stopte er weer eens mee. Morgen gaan we toch echt weer een camping opzoeken en dan probeer ik het weer! Groetjes vanuit een tropisch Cairns!

26 - 31 maart 2012

26 - 28 maart

De dagen gaan snel voorbij in dit heerlijke oord! Maandag regent het de hele dag en behoorlijk hard, we horen op de radio dat er op sommige plaatsen meer dan 300 millimeter regen is gevallen! Dus er zijn weer een hoop regen afgesloten, ook die naar Cairns. Aan het eind van de middag gaan we nog wel een keer terug naar het Wildlife Habitat, Puck wil zo graag nog een keer de kangaroes en wallabies voeren. Ze krijgt er geen genoeg van. Het is ook leuk, zeker met al die kleintjes die nieuwsgierig met hun koppie uit de buidel van hun moeder piepen. We houden het net droog met voeren en daarna begint het weer te regenen. Lotte had helemaal geen zin om mee te gaan - die heeft niet zoveel met het voeren van dieren die onverwachte sprongen kunnen maken - en riep: ‘Zie je wel! Ik zei toch dat het zou gaan regenen, laten we maar snel terug naar ons huisje gaan!'.

Eigenlijk zouden we dinsdagochtend moeten vertrekken, maar we boeken nog twee nachtjes bij. Het is hier - ook als het regent - zo lekker en we willen graag nog naar het regenwoud in Daintree. We hebben een leuke excursie gezien. Als Hans deze gaat boeken, is er alleen nog een mogelijkheid op donderdag morgen, de dag dat we vertrekken. Komt eigenlijk wel goed uit, dan kunnen we woensdag nog een dagje van het zwembad genieten en donderdag na de excursie naar Cairns rijden, wat hier maar een uurtje vandaan is. Ook het weer gaat nu de goede kant op, vanaf woensdag droog met zo nu en dan kans op een bui. Volgens een winkelmevrouw zou het eind deze week ook wel zo'n beetje gedaan moeten zijn met het regenseizoen.

Ik wil de camping in Cairns vast reserveren, en kijk voor de lol ook even op booking.com wat eventueel een appartement zou kosten. Dat blijkt niet veel te zijn, ook in Cairns kunnen we voor een schijntje terecht bij een klein resort. Dus de tent blijft nog even in de auto...

Op woensdagavond kun je bij de jachtclub jezelf inschrijven om te zeilen bij zonsondergang. Een aantal enthousiaste locals hebben dit initiatief genomen en het lijkt ons wel leuk om mee te maken. Hans gaat er naartoe om ons in te schrijven, maar helaas mogen er geen kinderen onder de zestien mee. Dus gaat Hans alleen. Wij brengen hem naar de jachtclub en één van de booteigenaars zegt dat de meisjes best ook mee mogen. Er staat enorm veel wind dus dat aanbod slaan we maar af, we hebben geen pilletjes bij ons en Puck en Lotte hebben er ook helemaal geen zin in. Dus Hans gaat mee en wij gaan thuis vast inpakken. Om zeven uur komen de zeilers weer terug en gaan de meisjes en ik dus ook weer terug naar de club. Hans heeft het geweldig gehad, het was wel goed dat wij niet mee gegaan waren want hij kon zich amper vasthouden aan de boot door die wind. De eigenaars van de boot waar hij mee voer, zijn ook weer van die ‘Grey Nomads' die huis en haard verkocht hebben en nu met hun zeilboot rondreizen. Ze komen oorspronkelijk uit Nieuw Zeeland. We eten op de jachtclub en dat is reuze gezellig. Jachtclub klinkt een beetje bekakt, maar niets is minder waar. Wij zitten aan een lange tafel en naast ons zitten twee Engelse echtparen. Één stel is 36 jaar geleden naar Australië geëmigreerd en het andere stel is bij hen op bezoek. Het zijn aardige mensen, ze vinden onze reis helemaal leuk en willen er alles over weten. De geëmigreerde Engelsman vindt dat we maar in Australië moeten gaan wonen, maar daar zijn Puck en Lotte het niet mee eens!

Na het eten is er nog een loting. Hans had ook wat lootjes gekocht, je moest zelf je naam erop schrijven en alle lootjes zijn in een wijnkoeler gegaan. Steeds wordt er eentje getrokken. Op een gegeven moment trekken ze een lootje en niemand kan lezen wat er op staat. Nou, dan weet ik al genoeg, dat moet één van de lootjes zijn die Hans geschreven heeft met zijn doktershandschrift! En ja hoor, als ze op ons verzoek het lootje laten lezen, blijkt er Puck en Lotte op te staan! En wat winnen we? Een dinertegoedbon in de club voor 20 dollar! Een beetje jammer alleen dat we de volgende ochtend weer vertrekken... Hans geeft de bon aan de schipper waar hij mee is wezen varen en die is er heel blij mee.

29 maart 2012

We moesten al vroeg op, om half acht werden we opgehaald voor de tour. Onze gids - Garry - blijkt een oudere, kale man te zijn met enorm veel humor. Het groepje waar we mee op pad gaan is klein, in totaal zijn we met twee gezinnen en nog een jong stel, allemaal Engelsen. De andere kinderen zijn een stuk ouder dan Puck en Lotte, ik schatte ze tien en twaalf.

Eerst rijden we naar Daintree, waar we een tocht gaan maken over de rivier in de hoop krokodillen tegen te komen. Het is er prachtig en we genieten alleen al van het landschap om ons heen. Puck maakt zich een beetje zorgen over die krokodillen, stel dat ze in de boot klimmen? Helaas komen we helemaal geen krokodillen tegen! Vinden wij heel jammer, maar Puck zegt ‘wat zitten jullie te zeuren, we hebben van de week toch al krokodillen gezien in die dierentuin en we hebben nu toch ook veel mooie vogels gezien'. Die is helemaal opgelucht dat we geen een tegen gekomen zijn!

Na de boottocht gaan we naar een restaurantje voor ‘morning tea', koffie, thee of iets anders met scones, room en jam. Heerlijk! Ik drink voor het eerst thee met melk en moet zeggen dat het best lekker is. Die thee hier is zo zwart, dat lijkt wel koffie dus ik moest er wel iets mee doen om het weg te krijgen! De dames genieten van hun scones en Puck van haar warme chocolademelk (terwijl het buiten 30 graden was).

Dan rijden we naar een weiland waar we overstappen op een 4WD. Hiermee scheuren we dwars door de weilanden over landweggetjes naar watervallen. Op de plek waar we van auto wisselen staat een paardje en die is ontzettend nieuwsgierig en aanhankelijk. Heel lief. Als we in de jeep zitten, steekt het beest zijn hoofd naar binnen om nog voor een laatste keer geaaid te worden. Dat vindt Lotte toch wel een beetje teveel van het goede! Bij de watervallen is het echt prachtig. Midden in het regenwoud storten ze naar beneden in een klein meertje. Je kunt er ook zwemmen, maar ik heb al snel gezien dat ik dat dus niks vind. Puck wil wel dus Hans moet ook te water. Garry gaat zelf ook, want het is niet geheel ongevaarlijk en hij geeft eerst duidelijke instructies over hoe ze moeten zwemmen. En daar gaan ze hoor, Puck zwemt zich rot tegen de stroom in. Garry is helemaal trots op haar, dat ze het gewoon doet. Hij zegt tegen Hans dat hij vier Nederlandse vriendinnen heeft gehad en dat die ook allemaal zo stoer waren. Eenmaal bij de watervallen is Puck toch wel een beetje angstig. Ze komen met zoveel gebulder naar beneden. Ze klampt zich goed vast aan de rotsen tot de groep weer terug zwemt. Garry zegt tegen haar dat hij het heel dapper is om iets te doen wat je eigenlijk een beetje spannend vind. Terug zwemmen ze met de stroom mee, alleen moeten ze zorgen dat ze op het juiste moment uit de stroom zwemmen. Puck zwemt zich rot en straalt als het haar ook lukt! Als iedereen weer bij de kant staat, haalt Garry een zak vissenvoer tevoorschijn en neemt Lotte ook mee het water in. Er blijken heel veel enorme vissen te zitten! En ook schildpadden. Lotte is zo het water weer uit! En Hans moet Puck op een gegeven moment ook optillen, er komt een hele grote gestippelde paling voorbij zwemmen.

Na dit avontuur lopen we nog een klein stukje door het regenwoud en dan is het hobbel de bobbel terug naar het minibusje. Het paardje staat ook weer op ons te wachten en steekt gelijk zijn hoofd in mijn tas, volgens Garry op zoek naar appeltjes. Die we niet hebben! Ik zet de tas maar in de auto, waarop hij in de auto verder gaat zoeken! Het is zo grappig, ik heb nog nooit een paard gezien die zo opdringerig is.

Na de tour rijden we naar Cairns. Het is slechts 60 kilometer, maar we doen er bijna anderhalf uur over vanwege wegwerkzaamheden. Het appartement is wederom prima. Minder deluxe dan we hadden in Port Douglas, maar die was ook wel overdreven luxe! Wel weer twee slaapkamers, ruime badkamer met ook weer een wasmachine en droger en twee heerlijke hangbanken.

Cairns heeft geen strand, en om dat te compenseren hebben ze aan de zee een heel groot zoutwaterzwembad gemaakt (een lagoon noemen ze het hier), met een klein kunststrandje en verder heel veel gras en palmbomen. Het is daar heerlijk! Puck zien we de komende uren niet meer, die ligt non stop in (en onder) het water. We willen met Lotte oefenen om te snorkelen, want zaterdag gaan we naar het Great Barrier Reef! Alleen vergeet ik haar zwembandjes, lekker handig. Dus geen gesnorkel, wél oefenen met zwemmen. En dat gaat heel goed! Met haar armen maakt ze een echte zwemslag en ze zet zoveel kracht dat ze nog vooruit komt ook. Ook nog benen erbij dat is nog lastig, dus ze trappelt met haar benen en zwemt met haar armen. We vinden het maar knap hoor.

30 maart 2012

Het regenseizoen is voorbij! De weersvoorspellingen zijn heel saai geworden: 30-32 graden en iedere dag ‘mostly sunny'. Vervelend!

Vandaag brengen we een dagje bij de lagoon door. Ik heb lekkere wraps gemaakt voor de lunch (en boterhammen voor Lotte) en we vermaken ons prima. Lotte oefent met de duikbril en snorkel en met zwemmen. Hans heeft haar nu ook de beenslag geleerd en het lukt haar zowaar om een aantal slagen met armen én benen te maken, ook zonder bandjes. Wie weet, kan ze zwemmen als we terugkomen!

31 maart 2012

Puck is al vroeg wakker vanmorgen, die vindt het reuze spannend wat we gaan doen vandaag: snorkelen bij het Great Barrier Reef. Lotte slaapt wel wat langer, maar die kon gisterenavond niet slapen en is uiteindelijk bij Hans gaan liggen (en ik in haar bed).

Eenmaal op de boot wil Puck van alles weten, hoe lang we gaan varen, wat voor vissen we gaan zien (en vooral hoe groot die zijn) en of die echt niets doen, of je van de boot af moet springen als je wilt snorkelen, enz. enz. De crew aan boord is erg enthousiast en behulpzaam. Er loopt een bioloog rond die komt vragen of er nog dingen zijn die we graag willen weten. Nou, Puck heeft wel wat vragen! Hij kan er een hoop beantwoorden en ze is gerustgesteld. Na anderhalf uur varen komen we aan bij het rif. Er is hier in het water een ponton gemaakt, en daar kun je vanaf het water in. Ook is er een soort van balkon aangemaakt, in het water waar kinderen kunnen oefenen. Snorkels, zwemvliezen en zwemvesten kun je gewoon pakken. Als we allemaal een outfit aanhebben, gaan we naar het water. We dachten eerst met Lotte te oefenen in het kinderbadje, maar die wil er niets van weten. Ze is heel dwars en roept dat ze het níet gaat doen. Ook goed, maar dan moet ze op een bankje aan de kant op ons wachten. Als ik haar heb geïnstalleerd roept ze ‘wacht!', trekt haar zwemvliezen aan en gaat het water in. En ze snorkelt! Zelfs nog eerder dan Puck, die enorm aan het treuzelen is nadat ik heb gezegd dat ik de ‘oma vis' heb gezien en geaaid. Dat is een enorme vis die er dus een beetje uitziet als een oma. Ik heb hem zelfs op de foto gekregen onder water. Mijn digitale camera is tot drie meter waterdicht en kan nu mooi gebruikt worden. Deze vis noemen ze Wally, die komt altijd even kijken als er weer een boot toeristen is leeggegooid. Er zwemt een duikster rond met een onderwatercamera en die zet je met Wally op de foto. Niet dat je later kunt zien of jij het bent op de foto's, iedereen ziet er hetzelfde uit onder water! Lotte vindt het prachtig, ze laat Hans of mij en de zwembuis niet los, maar ze kijkt en ademt en doet alsof ze nooit anders heeft gedaan. Ook Puck is helemaal om als ze eindelijk durft. Ja, ze dúrfde wel, maar haar duikbril zat niet goed zegt ze! Ze blijft wel dicht bij de kant, voor de zekerheid want het feit dat ze hier op open zee aan het snorkelen is vindt ze toch wel heel erg spannend.

Hans en ik gaan mee met een snorkelsafari, dan wordt je met een bootje naar een plek verderop het rif gebracht en ga je daar met een gids snorkelen. Vanwege de kinderen kunnen we niet samen, speciaal voor ons lassen ze daarom een extra safari in zodat we allebei mee kunnen. Het is geweldig, we zien grote vissen en ik zelfs een (kleine) haai. De zee is daar wel een stuk wilder en ik ben wel een beetje te klooien met golven die over mee heen spoelen, waardoor mijn snorkelbuis volloopt met water. Het rif is wel minder kleurig dan ik had verwacht, maar o wat is het mooi.

Hans en meisjes gaan terwijl ik met de safari mee ben mee met een subonderzeeër: de bovenkant van de boot is gewoon boven water, maar je zit onderin onder water. Prachtig natuurlijk, ze zien een schildpad en ook weer zo'n grote ‘oma vis'. Als Hans met de safari meegaat, gaan wij met een glazenbodem boot op pad, maar we zien verder niets spectaculairs (alsof het rif alleen al niet spectaculair is!).

Het was een topdag! We zijn trots op de meiden, die zomaar gaan snorkelen op volle zee en hebben genoten van al het moois onder water. Deze dag was zeker een hoogtepunt van onze reis! De meisjes hebben besloten dat ze in Fiji ook weer willen snorkelen. Wij hebben ooit in Curacao ons duikbrevet gehaald en hebben deze bij ons. Na deze snorkeldag gaat het gelijk weer kriebelen, dus wie weet wagen we een duik in Fiji.

18 - 25 maart 2012

18 - 20 maart 2012

Na Alice Springs is er niet zo veel meer te beleven in de desert, en we besluiten om een paar lange reisdagen in te lassen en op die manier in drie dagen naar Port Douglas aan de Oostkust te rijden. Overnachten doen we in cabins (stacaravans) en we hebben in Port Douglas voor vijf nachten een luxe villa (die ons per nacht een stuk minder kost dan de cabins op de campings...) geboekt om bij te komen.

Vanuit Alice Springs rijden we naar Tennant Creek, een spookdorpje midden in de woestijn.

We hebben al ruim 10.000 kilometer gereden met deze auto trouwens!

Het is de enige plaats van betekenis tussen Alice Springs en Katherine in het Noorden, en het is echt helemaal niets dus je kunt je de enorme leegte voorstellen als je verder naar het Noorden wilt reizen. Gelukkig is er wel een pizzatent waar we een pizza kunnen afhalen. Het is een beetje een louche tent, maar de pizza is heerlijk! We rijden in totaal 660 kilometer en komen welgeteld één auto tegen op onze weghelft. De meiden vinden het wel prima, die hebben hun ds, barbies en kleurboeken en hebben met kussens lekkere plekjes gecreëerd op de achterbank. Wij rijden om de beurt 200 kilometer en dan gaat het eigenlijk best snel.

Vanuit Tennant Creek rijden we door naar Mount Isa, een redelijk grote mijnstad. Hier werd en wordt naar goud gezocht. Er is gedoe met onze cabin, Hans heeft 's ochtends gebeld om te reserveren en bij aankomst zeggen ze dat we niet op deze camping moeten zijn, maar een andere. Maakt op zich niet zoveel uit, alleen wil de camping waar we uiteindelijk terecht komen geen korting geven (als je lid bent van een grote camping keten krijg je 10% korting op je staangeld). Stom. Als we de auto bij de cabin parkeren, laat een enorme spin zich uit de boom ernaast op de auto vallen. Ieeeeeuw! Hij is écht groot (zo'n 20 cm van poot tot poot) en ziet er heel gevaarlijk uit. Ik kom dus niet meer in de buurt van de auto... De volgende morgen willen we op tijd weer vertrekken, richting Charters Towers, ook weer een lange rit. We ruimen de auto in en als ik nietsvermoedend een voorportier open wil doen om in te stappen, blijkt die enorme spin zich onder de handgreep verstopt te hebben!!!! Ik blijf er haast in en Hans slikt de lollige opmerking die hij wilde maken maar snel in, hij ziet aan mijn gezicht wel dat het menens is. Man, ik ben zo verschrikkelijk geschrokken! Op zich kan de spin niet echt kwaad, hij bijt wel maar is niet giftig. Maar wél heel groot en ik heb hem aangeraakt!! Terwijl ik dit zit te tikken, krijg ik er nog steeds kippenvel van. Ik ga in de auto zitten met alle deuren dicht en kom er niet meer uit! Hans gaat nog heel stoer met een stoffer en blik op de spin af en geeft het beest een enorme veeg met de stoffer en loopt snel weg. De meisjes zijn natuurlijk geschrokken van mijn reactie en zitten te griezelen op de achterbank.

Onderweg hebben we veel, heel veel regen. Op sommige stukken stroomt het water over de weg. We komen bij een dorpje waar het water wel erg hoog staat op de weg en we twijfelen enorm of we erdoor kunnen rijden. We staan een tijdje te wachten en speculeren, als er een man met een enorme 4WD stopt om te vragen wat er aan de hand is. Volgens hem kunnen we er wel door, hij biedt aan om voor ons uit te rijden en dan doen we het toch maar. Puck en Lotte vinden het doodeng en zitten met hun handen voor hun ogen op de achterbank! Bij de lokale Roadhouse informeren we naar de toestand van de rest van onze route, het ziet er niet best uit. De mensen geven aan dat de weg tot Hughenden begaanbaar is, en daarna waarschijnlijk afgesloten. Hughenden is 200 kilometer voor onze eindbestemming van vandaag, Charters Towers. Dus we rijden door, soms heel langzaam vanwege de harde regen en komen aan in Hughenden. Het eerste wat we hier zien, is een rivier die bijna buiten zijn oevers gaat. De brug over de rivier staat al een beetje onder water en het water beukt er tegenaan. Een spectaculair gezicht, maar niet erg hoopgevend... En inderdaad, de highway is vanaf hier afgesloten. Gelukkig is er een camping in het dorp en hebben we het geluk de laatste cabin te kunnen bemachtigen. Eigenlijk was deze al gereserveerd voor wegwerkers, maar die zijn ergens anders gestrand dus wij mogen erin. Het is wel grappig, normaliter komt hier geen kip in deze tijd van het jaar, en nu zijn alle cabins bezet.

21 maart 2012

Slecht nieuws, de Flinders Highway is nog steeds afgesloten voor al het verkeer, dus we moeten hier nog een dag en nacht blijven. Het heeft ook geen zin om een paar honderd kilometer te rijden, 30 kilometer buiten het dorp is een beek overstroomd en staat er ruim twee meter water op de weg. De meiden vinden het helemaal niet erg, die halen hun speelgoed uit de auto en bouwen een tent van het stapelbed. Lekker spelen! Onze gehuurde villa (klinkt goed hè, zeker na drie maanden in een tent bivakkeren!) in Port Douglas kunnen we probleemloos omboeken, het is laagseizoen en het maakt niet uit of we later aankomen en dus langer blijven. Dat is wel fijn, voor hetzelfde geld zeggen ze geboekt is geboekt dus betalen!

We gaan 's middags het dorpje in om het lokale museum te bezoeken, hier zijn allerlei fossielen en een geraamte van een dinosaurus tentoongesteld. In deze regio zijn heel veel bewijzen van dinosauriërs gevonden. We gaan ook nog even bij de rivier kijken, en het water is zeker twee meter gezakt ten opzichte van gisteren, dat geeft hoop! Volgens de website met alle informatie over de wegen in Australië is de weg nog steeds afgesloten dus we hopen er maar het beste van. Als we de weersvoorspellingen mogen geloven, blijft het de komende dagen wel droog.

22 maart 2012

Yes! We kunnen weer de weg op! Dat is goed nieuws zeg, we waren al bang dat we nog een dag in Hughenden moesten doorbrengen. We gaan al vroeg op pad, met de hoop dat we vandaag het hele eind naar Port Douglas kunnen rijden (bijna 700 kilometer, echt een eind).

We passeren de creeks die gisteren waren afgesloten voor het verkeer, het water stond daar 2,6 meter hoog! Bij de eerste creek is er niets meer aan de hand, geen water meer op de weg. Maar de tweede is nog wel kritiek, we kunnen erdoor met de auto, maar er staat nog zeker 30 centimeter water op de weg. Verder hebben we geen wateroverlast en kunnen we lekker doorrijden. Het landschap verandert langzaam van dor en droog naar bebost en heel groen. Rond lunchtijd bereiken we Townsville, we zijn weer aan de kust! Vanaf hier is het nog 400 kilometer naar Port Douglas. Het landschap wordt steeds mooier, tropisch regenwoud aan de ene kant en de oceaan aan de andere kant. Ik verzucht ‘goh het is wel mooi hier', waarop Puck zegt ‘ik zie wat ik altijd zie vanuit de auto: bomen en bergen'. Die is het duidelijk zat! Om half zeven 's avonds komen we bij het hotel aan, we hebben het gehaald! We zijn allemaal moe en hongerig, maar toch blij dat we het in één keer gereden hebben. Anders hadden we morgen weer een dag moeten reizen.

Als we uit de auto stappen, wanen we ons in Thailand. Het is heel warm en vochtig, net of er een vochtige warme deken om je heen wordt gelegd. De natuur doet ook wel een beetje aan Thailand denken. En onze villa lijkt qua indeling een beetje op het huis van Mariska en René in Bangkok, dus we voelen ons gelijk thuis!

De ‘luxe villa' is helemaal geweldig! Beneden een ruime woonkamer, complete keuken, badkamer én een ruimte met een wasmachine en droger. Boven twee ruime slaapkamers en nóg een badkamer. Lotte loopt helemaal verlekkerd rond en zegt wel drie keer ‘o, is het niet geweldig!'. Nou, dat is het zeker. Na drie maanden op een luchtbedje in een tent is dit echt super de luxe! We gaan in het restaurant op het resort wat eten en wat blijkt, kinderen onder de twaalf eten hier gratis. Wat een service.

23 maart 2012

Puck was al heel vroeg wakker vanmorgen, die had gisterenavond ontdekt dat we televisie hebben met een kinderzender waar zo'n beetje alle programma's voorbij komen die we in Nederland ook kennen. Dus vanmorgen vroeg lag ze met kroel en afstandbediening op de bank! Ach, we kunnen ons wel voorstellen dat ze dat nu even helemaal heerlijk vindt. Tenslotte zijn we bijna zeven (!) maanden weg nu en hebben de meisjes het al die tijd zonder televisie moeten doen. Helemaal niet erg trouwens! Ze missen het ook totaal niet, maar ja als er eentje voorhanden is... Als we weer thuis zijn, gaan we wel heel goede afspraken maken over televisiekijken. Ook Hans en ik missen de televisie niet, uitzending gemist hebben we nog niet één keer aangezet. Terwijl ik dacht, dan kan ik lekker iedere avond De Wereld Draait Door kijken. Geen seconde gemist dus.

Het is prachtig weer, ondanks de voorspellingen van regen. Dus na het ontbijt en school gaan we lekker bij het zwembad zitten. Kijk, dit is nu echt een zwembad voor mij. Het water is heerlijk warm! In de zon is het niet te harden, dus we vertoeven vooral veel in het water. Het is een prachtig zwembad, en we genieten volop. Vandaag houden we ons maar even rustig, morgen gaan we op pad. We hebben wel even boodschappen gedaan en wat ik van Port Douglas heb gezien bevalt goed! Een erg gezellig centrum met leuke winkeltjes. En zondag is er ook nog markt, yes! Aangezien we nu een eigen, uitgebreide keuken hebben kan er ook lekker gekookt worden! In één van mijn receptentijdschriften (ja die koop ik hier, vind ik leuk voor als we straks weer thuis zijn!) staat een recept voor cheesecake en die gaan we onder andere maken.

24 maart 2012

Puck heeft wel een weekje vakantie verdiend wat school betreft. Vanmorgen dikke tranen want zij is de enige op reis die moet werken (hallo, en ik dan??) en dat is echt het allerstomste van reizen. En rekenen, dat is helemaal stom! Hans opperde dat ze misschien aan vakantie toe is, en waarschijnlijk is dat ook wel zo. Wij hebben geen voorjaarsvakantie gehad tenslotte. Dus even een weekje niets! Maar toen maakte ze zich weer zorgen of ze dan wel klaar is met school als ze jarig is... Dat is geen probleem, zeker wat Taal betreft zijn we bijna aan het eind van het lesprogramma. Wel lekker hoor, na Australië zijn we helemaal klaar met school en gaan we alleen nog veel lezen en extra oefenen met rekenen.

We zijn vandaag naar het Wildlife Habitat geweest, een groot natuurpark met alle dieren die in deze regio wonen. Bedankt voorde tip Johanna en Gert-Jan! De kinderen vonden het geweldig. We mochten op de foto met een koala beer, helemaal leuk natuurlijk. Helaas was de beer te zwaar (bijna 9 kilo) om door Puck vast gehouden te worden, maar ze heeft hem volop kunnen aaien. Het zijn zulke schattige beertjes, we kregen er geen genoeg van.

Het park zat bomvol dieren, veel vogels en naast de koala ook wat reptielen zoals slangen, krokodillen en hagedissen. Met een olive python kon je ook op de foto overigens, raar niemand van ons wilde dat! We hebben hem wel aangeraakt (op Lotte na)! Ook was er een kleine krokodil van vier jaar oud, die hebben we ook geaaid maar niet vastgehouden. De kangaroos en wallabies mochten we voeren. Leuk, alleen liepen er erg irritante enorme eenden rond die ook graag gevoerd wilden worden en daarvoor niets uit de weg gingen. Eentje probeerde het zakje voer uit mijn hand te trekken en beet in mijn vinger! Waarop Lotte volledig in de stress ging, die is toen maar met Hans vast doorgelopen. We kunnen morgen en overmorgen nog terug naar het park, het toegangskaartje is nog twee dagen geldig. Gaan we zeker doen!

Ondanks de voorspellingen hebben we het ook vandaag droog en voor een groot deel zonnig gehouden. De voorspellingen zijn ook aardig bijgetrokken, morgen en overmorgen wordt er nog regen verwacht en daarna ziet het er prima uit. Als het goed is, loopt het regenseizoen tot eind maart dus laten we hopen dat dat ook inderdaad zo is. We zullen toch die tent weer op moeten gaan zetten na Port Douglas...

25 maart 2012

Vanmorgen naar de markt geweest en die was erg leuk, de leukste markt die we tot nu toe bezocht hebben. Hans heeft een echte Australische hoed gekocht. Het was wel even zoeken naar de goede maat, volgens de meneer achter de stand had hij nog nooit een klant gehad met zo'n groot hoofd! De meisjes en ik kopen allemaal leuke armbandjes. Het duurt even eer Lotte tevreden is, die wil zelf kiezen en dat duurt ontzettend lang! Maar, ze is leuk geslaagd.

Er is stand met ‘scubmagic', een natuurproduct waarmee je je hele lijf kunt scrubben. Het is gemaakt van zeezout en allemaal oliën en ruikt superlekker. Puck en ik mogen het proberen en zijn gelijk verkocht, onze handen ruiken lekker en zijn superzacht! Dus we nemen een pot mee en duiken thuis gelijk de badkamer in om te tutten, met heerlijke zachte handen en voeten als resultaat.

Het regent vandaag wel, dus na de markt vermaken we ons prima binnen. Puck wil ook deze keer weer wat schrijven op de website:

Hier is puck weer

Je weet het misschien niet maar ik en Lotte kijken heel veel teeve. We kijken zooveel teeve omdat we in een huis zitten we zitten in een villa en ze noemen dit een kaamer maar dat is het niet.