19 juni 2012

Het is ontzettend heet in Las Vegas. De hitte slaat je vanaf de straat in je gezicht en voelt heel droog aan, net een sauna. Volgens de man bij de receptie valt het nog wel mee ‘It’s kinda cool now’, 40 graden is hier niets schijnbaar. Ik ben blij dat we hier niet in hoogzomer zitten! ’s Nachts koelt het nauwelijks af, en alhoewel we een hekel hebben aan slapen met de airco aan, is het hier echt noodzakelijk anders drijven we de camper uit.

We gaan vandaag naar één van de twee outlet shopping malls die Las Vegas rijk is. Er zit een Disney outlet store en de meiden kijken hun ogen uit. Ze mogen van ons wat uitzoeken. Na lang wikken en wegen zijn ze er uit: allebei een mooi nachthemd, Lotte een Tinkerbell pop, Puck een Tinkerbell beker voor straks weer naar school en samen nog een doos met alle prinsessen als poppetjes. Als we buiten staan wil Lotte nog even weten of ze in het Disney park zelf ook nog wat mag kopen. Wij zeiden nou eigenlijk heb je nu wel genoeg uitgezocht dachten we zo. Daar is Lotte het totaal niet mee eens! Leuk hoor, zo’n outlet, maar zo’n belachelijk idee van hier wat kopen en in Disney niet dat gaat er echt niet in bij mevrouw!

Het winkelcentrum is niet overdekt, het lijkt wel een beetje op Bataviastad in Lelystad. Jammer, want het is zo bloedheet. Wel staan er overal palen waar ze water uit verstuiven, heerlijk om onder af te koelen. De meiden maken er gretig gebruik van! Na goede zaken te hebben gedaan, nemen we de bus weer terug naar de stad en gaan in de camper afkoelen. Ik ga douchen, maar eigenlijk heeft dat totaal geen zin. Tegen de tijd dat je bent afgedroogd, ben je alweer drijfnat. Omdat het gisterenavond zo laat was geworden, willen we vanavond eigenlijk op tijd de stad in zodat de meiden iets eerder op bed liggen. Maar het is geen doen met die hitte en we wachten toch maar tot de zon onder gaat (en de temperatuur twee graden zakt…). We eten heerlijk bij een tent die erg bekend schijnt te zijn onder het Amerikaanse publiek. Ze hebben er beroemde toetjes, die vooral heel erg groot zijn. We proberen er wel eentje en het is werkelijk heerlijk! Alleen zo groot dat we het zelfs met zijn vieren niet opkrijgen…

Na het eten lopen we nog even rond en proberen wat shows mee te pakken bij de hotels. Helaas is het erg druk, erg heet en vind Puck er niks aan, al die herrie shows. Bij een nep-vulkaanuitbarsting is ze zo bang dat ze in pure paniek zomaar een bus in wil stappen! Het is inmiddels ook al weer erg laat en we gaan terug naar de camping. Lotte vraagt zich af of we nog gaan gokken, maar helaas mogen de kinderen helemaal niks in die gokhallen. Ze moeten op een speciaal pad blijven lopen en o wee als ze daar vanaf gaan, of – nóg erger – blijven staan kijken bij een gokautomaat! Hans gaat als de kinderen in bed liggen nog wel even een gokje wagen. De volgende ochtend blijkt dat hij pas rond twee uur ’s nachts terug was! Helaas had hij niets gewonnen, vooral Lotte vindt dat wel erg jammer want we hadden gezegd dat Hans ging proberen om extra Disney zakgeld te winnen…

20 juni 2012

Vandaag staat er een lange rit op het programma, van Las Vegas naar het Yosemite National Park. De meiden zijn lekker kriegelig na twee avonden laat (erg laat) naar bed en zo nu en dan gaat het er heftig aan toe achterin de camper. Tegen het einde van de rit stort Puck dan toch in, als ik achterom kijk ligt ze languit op de bank te slapen. We liggen ’s avonds allemaal vroeg in bed!

21 en 22 juni – Yosemite

Yosemite is een heel erg mooi natuurpark, maar het is er ook heel erg druk. En dat is jammer. We kunnen er niet eens een kampeerplek krijgen, moeten ons om drie uur melden voor een loting en helaas vallen we er buiten. Dus we moeten de camper weer in en een camping buiten het park zoeken. Gelukkig is die er en hebben ze wel plek. Plus een busverbinding naar het park, dus we kunnen de camper laten staan. Onze eerste dag Yosemite valt een beetje in het water door al het gedoe om een kampeerplek te krijgen. Tip voor mensen die ooit nog eens naar Yosemite willen: reserveer ruim van te voren! We hebben nog wel even tijd om bij een rivier te zitten en spelen voor we weer verder rijden.

De volgende dag gaan we de hele dag naar Yosemite. Weer valt het op hoe verschrikkelijk druk het er is. De auto’s rijden haast bumper aan bumper en er zijn zelfs verkeersregelaars aan het werk. Een mevrouw in de bus vertelt dat dit nog niets is, in de zomer is het hier zo druk dat ze wegen afsluiten, anders kunnen de shuttlebussen niet meer rijden.

Ik vind het jammer, het is hier zo mooi maar door al die mensen lijkt het bijna of je in een pretpark bent in plaats van een natuurpark.

We maken ’s ochtends een korte wandeling naar watervallen (samen met honderden anderen…). Daar is ook een rivier waar het wat rustiger is en we even lekker over de stenen klauteren en in het ijskoude water spelen. Én nog een keer met de zelfontspanner foto’s maken, dat blijft toch wel heel leuk!
Dan is het tijd om te lunchen en sluiten we aan in de rij bij een restaurantje. Na de lunch gaan we nog een wandeling maken naar een klein meertje waar we ook kunnen klimmen over stenen en met water spelen. Het wandelpad is prachtig en we komen praktisch geen mensen tegen, hoe fijn. De meiden vinden het wel een beetje spannend, want wat als er ineens een beer op het pad staat? Dat gebeurt (helaas) niet! Bij het meertje is het wel wat drukker, maar niet zo belachelijk druk als een stuk terug in het dal. De meiden spelen er heerlijk en vinden het jammer dat we weer terug moeten.

Als we in de bus terug zitten, zien we een beer langs de weg lopen! De bus remt ineens af en als we naar buiten kijken zien we waarom. Er loopt aan de ene kant van de weg een man om het verkeer te regelen want de beer die aan de andere kant sjokt is duidelijk niet in goede conditie. Hij is erg mager en loopt met zijn tong uit zijn mond. Puck en Lotte vinden het geweldig, zij zitten veilig in de bus en zien toch een echte wilde beer!

23 en 24 juni 2012 – San Francisco

We laten de natuur achter ons en rijden naar San Francisco. Een geweldige stad vonden wij het destijds, net als Sydney. In een campinggids staat een camping die zegt heel dichtbij alle attracties van de stad te liggen, dus daar gaan we naartoe. Ook hebben ze een shuttlebusje naar het centrum. Bij aankomst blijkt de camping toch nog wel redelijk ver van het centrum te liggen én moeten we goud geld betalen voor de shuttlebus! Zelfs de kinderen betalen het volle tarief. Die gaan we nu dus niet meer nemen, het is al drie uur geweest, we pakken de camper wel weer en zien wel. En hebben geluk, we vinden een parkeerterrein vlakbij de Fisherman’s Wharf en krijgen het parkeerticket van mensen die net wegrijden! Dat is even een meevaller!

De meiden vinden Fisherman’s Wharf erg leuk met al die winkeltjes en natuurlijk de zeeleeuwen die daar liggen. We blijven lang kijken bij deze stinkers en daarna lopen we op ons gemak door de winkeltjes op zoek naar een restaurant. Het wordt een visrestaurant en Puck zit te smullen van haar grote garnalen. Lotte wil wel zalm eten, maar eet er uiteindelijk twee hapjes van. ‘Het smaakt toch anders dan als het door de groene pasta zit’.

Amerika is wel aan het veranderen wat eten betreft. In elk restaurant staan calorieën vermeld op de kaart en je kunt kiezen of je patat bij je eten wilt, of groente. Vaak zit er niet eens patat bij, maar gekookte aardappelen. Ook bij de MacDonalds gaan ze op de gezonde toer, de Happy Meals hebben een piepklein bakje frietjes en standaard een zakje appelpartjes. Het kan ook niet anders, er zijn hier zo verschrikkelijk veel dikke mensen.

Op zondagochtend nemen we wel de shuttlebus naar de stad, deze zal ons om acht uur ’s avonds weer ophalen. Het is erg druk in de stad, want er is een gay parade vandaag en ze verwachten een half miljoen bezoekers. Puck vraagt wat dat is, een gay parade en ik leg uit dat het een optocht is van mensen die niet zoals pappa en mamma van elkaar houden, dus man en vrouw, maar mannen die van mannen houden en vrouwen van vrouwen. Ze kijkt me verbaasd aan en zegt ‘Ja? En wat is daar dan niet goed aan?’ Fijn hoor, zo’n tolerante dochter! Het verbaast ons wel dat er in Amerika zo’n parade gehouden kan worden, het is zo’n preuts en puriteins land. Waarschijnlijk kan het ook alleen in San Francisco. De parade is wel heel anders dan bijvoorbeeld die in Amsterdam,. Hier is het allemaal heel ingetogen en komen er vooral veel borden en spandoeken langs met teksten als ‘We deserve the right to get married’ en ‘Proud mom of gay son’. Zelfs de politie doet mee, alle gay politie agenten lopen in de optochten. Dat vind ik toch wel stoer, want die zullen het niet makkelijk hebben bij de politie. Het is meer een demonstratie dan een uitbundige parade.

Na een poosje bij de gayparade gekeken te hebben, lopen we naar Chinatown. Hier is het druk en erg gezellig. We lopen een tijdje rond en duiken en morsig restaurant in om te eten. Het restaurant ziet er echt niet uit, maar het eten is erg lekker! We kiezen dim sums, en krijgen heel veel kleine lekkere hapjes. Echt smullen. Puck zit ook te smullen van haar springrolls (loempiaatjes) en Lotte eet in eerste instantie niets van haar fried rice, maar als ik haar mijn parapluutje uit mijn drankje beloof, kan ze ineens haar bord leeg eten!

Als we klaar zijn met eten wil Puck heel graag terug naar Pier 39, waar we gisterenmiddag waren. Ze vond het daar zo leuk. Dus wij weer lopend op pad. We moeten soms een heel steile straat bedwingen, maar ach we zijn wel wat gewend!

Bij Pier 39 zitten we weer een tijd bij de zeeleeuwen te kijken, de meiden krijgen er geen genoeg van. Dan gaan we nog even winkeltjes kijken. En er gaat een straatartiest optreden en Lotte wil heel graag kijken. Die is daar helemaal weg van, van die straatartiesten. In Australië hebben we er ook diverse gezien en ze zit dan helemaal te genieten. Deze is ook wel weer heel erg leuk. Ontzettend grappig. Lotte zit naast me aan stuk door te giechelen en in haar handen te klappen. Alleen al voor haar reactie blijf je zitten kijken!

En dan is het alweer tijd voor het avondeten. We gaan eten bij ‘Bubba Gump Shrimp Company’. Voor alle mensen die de film Forrest Gump hebben gezien een aha momentje denk ik. En de mensen die hem niet hebben gezien, doen! Het is zo’n mooie film! Zoals de naam van het restaurant doet vermoeden, staan er vooral veel garnalen op de kaart. En die eten we dan ook! Alleen Lotte kiest kip, maar eet het dit keer wel (bijna) op dus wij zeuren niet. Het is een erg leuk restaurant. De serveerster komt nog langs om onze kennis van de film te checken, we moeten een aantal vragen beantwoorden. Het is wel een tijd geleden dat we de film gezien hebben, maar op één vraag na weten we alle antwoorden.

Na het eten lopen we rustig terug naar de bushalte. Puck is helemaal vol van deze stad, Pier 39 en ‘dat Chinese dorpje in de stad’, ze vond het erg leuk vandaag. Lotte verzucht dat ze wel heel veel moest lopen vandaag, maar ze vond wel dat we leuke dingen hadden gedaan. Onderweg kopen we nog bij een Starbucks warme chocolademelk en verbrand Puck nog even haar tong…

Wij gaan nu onze laatste week op reis in. Maandag gaan we weg uit San Francisco en rijden we via de kust (de bekende Highway 1) in drie dagen naar Los Angeles. Woensdag moeten we daar aankomen want op donderdag en vrijdag gaan we dan eindelijk, ja, ja, naar Disney! Donderdag naar het oorspronkelijke Disneyland (waar Parijs een kopie van is) en vrijdag naar het Disney Adventure Park. Daar is net een nieuwe attractie geopend: Cars Land en daar heeft vooral Puck hoge verwachtingen van. En zaterdag stappen we op het vliegtuig naar huis…