8 april - vervolg

's Avonds bij de barbecue ontmoeten we een Nederlands stel. Zij wonen met hun kinderen van Rafael vijf en Melissa van twee in Taiwan en zijn nu drie weken op vakantie in Australië. In juli van dit keer jaar keren ze weer terug naar Nederland. Het is leuk om even Nederlands te kunnen kletsen, en de meiden vinden het wel fijn om eens met iemand anders dan elkaar te spelen. Na de barbecue borrelen we nog door bij hun camper en veel te laat gaan we terug naar de tent.

9 april 2012

De meiden sliepen erg laat, rond half elf en vanmorgen om zes uur werden we alweer wakker gemaakt door die vreselijke papegaaien. Wat hebben die een schorre stem zeg. Dit belooft dus een lange dag te worden, de meiden hebben echt te weinig geslapen! Na het ontbijt duiken we allemaal nog even de tent in om te proberen nog wat slaap te pakken. Dat lukt niet, we zetten voor de meisjes maar een filmpje op zodat ze in ieder geval rustig liggen. Zelf pakken we er een boek bij en ik dommel nog wel even weg.

Puck is snotterig en we hangen maar een beetje bij de tent. 's Middags gaan we wel even boodschappen doen en daarna besluit Hans om te gaan vissen. De dames blijven lekker bij de tent hangen, dat bevalt eigenlijk best. Aan het eind van de middag heeft Puck een skype afspraak met vriendje Tijn en dat is weer reuze gezellig.

's Avonds duiken we allemaal vroeg ons bed in, morgen moeten we er weer vroeg uit want we gaan nog een keer met een boot op pad!

10 april 2012

We werden vanmorgen al om acht uur opgehaald om nog een keertje te gaan varen. We gaan vandaag varen tussen de Whitsunday Islands en ook nog snorkelen.

Het is weer helemaal geweldig. We varen eerst naar een eilandje waar je naar een uitzichtpunt kunt lopen. Het uitzicht is werkelijk adembenemend. We hadden de foto's met deze beelden al wel gezien bij tour operators, maar ik dacht zo mooi is het in werkelijkheid vast niet. Dus wel! Het water is zo helder, dat je vanaf onze hoogte de pijlstaartroggen ziet zwemmen.

Na deze wandeling worden we weer terug aan boord gebracht en varen we naar een prachtig strand, Whitehaven Beach. Een hagelwit zandstrand omgeven door tropische begroeiing. Ik heb zelden zo'n mooi strand gezien. Het zand is heel fijn en schijnt heel bijzonder te zijn, het komt in Australië alleen hier en op Fraser Island (waar we volgende week naartoe gaan) voor. Je kunt er zelfs je sieraden mee oppoetsen! Het olifantje van het Puck uit Thailand ziet er weer als nieuw uit en ook mijn ringen schitteren je tegemoet. In de bossen achter het strand lunchen we ook, een echte ‘Aussie BBQ' met heel veel vlees, brood en fruit. Rondom de barbecue lopen enorme hagedissen rond, op zoek naar restjes eten. De meiden vinden het maar niks. Ik roep de hele tijd stoer ‘ze doen niks!', maar Puck en Lotte besluiten om óp de statafel te gaan zitten eten. Hans en ik blijven staan, maar als de hagedissen wel heel erg dichtbij komen en ook nog eens vlak voor mijn voeten gaan vechten, zit ik ook zo op tafel! Hans kan zich natuurlijk niet laten kennen dus die blijft wel staan, met argusogen om zich heen kijkend. Ze doen echt niks hoor, die beesten, maar ze zien er wel heel gevaarlijk uit.

Over gevaarlijk gesproken, als we aan het strand liggen zwemt er doodleuk een haai voorbij in de branding! Niet een heel grote, ik denk dat hij zo'n anderhalve meter lang was, maar wél een echte haai! Hij blijft een hele tijd heen en weer zwemmen dus we hebben genoeg tijd om hem van dichtbij te bewonderen. Volgens Hans is het een rifhaai.

Na de lunch is er nog even tijd om te zwemmen en zonnen en dan gaan we verder naar de plek waar we kunnen snorkelen. De meiden en ik hebben ons in een ‘stingersuit' gehesen, een soort wetsuit dat je beschermt tegen de kwallen. Vorige week tijdens het snorkelen hadden we het niet gedaan, maar ik vind het toch een prettiger idee. Toen dacht ik iedere keer dat ik iets voelde. En nadat ik iemand hoor vertellen dat er twee weken geleden een Amerikaans meisje is overleden na een aanvaring met een kwal, wil ik zeker zo'n pak aan.

Het snorkelen is weer prachtig, we zien heel veel vissen en het koraal is lijkt hier veel kleuriger dan vorige week bij het Great Barrier Reef. Lotte snorkelt dit keer niet, voor haar hebben ze een soort van surfplank met een raampje erin, ze hoeft alleen maar te liggen en ziet zo alles voorbij komen! Puck zwemt zich rot, er zijn in haar maat geen flippers. We moeten vanaf de boot een aardig eindje zwemmen om bij het koraal te komen, en ze ploetert dapper door. Ik bied haar aan om aan mijn buis te gaan hangen, zodat ik haar kan trekken, maar daar wil ze niets van weten. Stoere meid. Ze vindt het weer geweldig. Ze roept om de haverklap ‘is het niet prachtig!'. Alleen als ze de vissen gaan voeren en ook de wat grotere komen aanzwemmen, is ze wat angstig. Helaas hebben we dit keer geen onder water foto's... ik ben de camera kwijtgeraakt in de het water! Zo stom. Mijn duikbril schoot los en ik was daarmee aan het worstelen en waarschijnlijk is toen de camera van mijn pols gegleden. Ik had nog maar een stuk of zes foto's gemaakt want hij deed raar, maar het is natuurlijk wel enorm balen. Puck en ik gingen eerder terug naar de boot, we kregen het koud en Puck was doodmoe van al dat zwemmen. Aan boord kwam ik er ineens achter dat ik de camera niet meer had. Puck zei ‘Ik weet precies hoe je je voelt, mam, dat heb ik nou ook altijd als ik iets niet express doe'. Ik vond het gewoon zo stom van mezelf! De reactie van Hans: ‘Nou ja, hij deed het toch al niet zo goed meer, tis wel jammer van de foto's maar helaas'. Jammer en helaas, dat is het zeker.

Het was weer een erg leuke dag. Dit keer was het allemaal veel kleinschaliger, er zaten ongeveer 40 mensen op de boot en er waren maar drie crewleden die erg hun best deden. Aan boord ontmoetten we ook nog een aantal Nederlanders. Een echtpaar uit Geleen en hun dochter en haar Amerikaanse vriend. Hij speelt ijshockey en kreeg een aanbieding om een half jaar in Australië te komen spelen. En dat is inmiddels al twee jaar geleden... De moeder van het meisje vertelde dat ze er in eerste instantie wel moeite mee had dat ze zo ver weg ging wonen, maar nu ze gezien heeft hoe gelukkig haar dochter is heeft ze er vrede mee.

Als we weer van boord komen en op ons busje staan te wachten, moet Lotte nog even plassen. In de toiletten komen we een vrouw tegen die ook op de boot zat en die zegt dat ze zo heeft genoten van Lotte. Ze vroeg zich af of ze altijd zoveel kletst! Ja. Die begint als ze wakker wordt, en stopt pas als ze gaat slapen!

11 april 2012

Puck heeft bij vandaag heel groot HANGDAG in haar agenda geschreven. Dat had Hans gisteren beloofd na een lange dag op zee. Alleen, wat Hans onder een hangdag verstaat is iets anders dan wat de meiden eronder verstaan dus er was een knetterend meningsverschil over wel (Hans) of niet (Puck en Lotte) naar de lagoon gaan. De meiden vinden niets heerlijker dan een dag helemaal niets ‘hoeven', dus de hele dag op de camping spelen en misschien een filmpje kijken. Hans dacht hangen kunnen we ook bij het zwembad. Niet dus! Mij maakt het niet uit, ik vermaak me bij de tent ook prima. Hans is uiteindelijk alleen een wandeling gaan maken...

Het is ook wel hangdag weer vandaag, het is wel warm maar het waait heel hard en zo nu en dan drijven er pittige buien over. We hadden gisteren wel een goede dag uitgekozen om de zee op te gaan!

12 april 2012

Eigenlijk zouden we vandaag maar ongeveer 200 kilometer gaan rijden, tot een plaatsje aan de kust. Maar als we daar aan komen blijkt het echt helemaal niks te zijn! De camping ziet er ook vreselijk uit, daar willen we nog geen nacht staan. Dus besluiten we om door te rijden naar de eerstvolgende plaats aan de kust, Yeppoon, 300 kilometer verder. Dat leidt tot veel commentaar vanaf de achterbank, maar zodra we weer rijden horen we ze niet meer. Puck heeft heel veel plezier met ‘zinnenbingo', op een kaart staan allemaal zinnetjes (bijv. ‘ik ben misselijk', ‘zijn er al bijna', of ‘mag ik een snoepje?') en als iemand die gezegd heeft mag ze die wegkruisen. Ze ligt helemaal dubbel van de lach als ze het zinnetje ‘heeft er iemand een scheet gelaten?' leest en die horen we de rest van de reis dan ook heel vaak voorbijkomen!

Yeppoon is wél leuk en de camping ligt vlak bij het strand. Terwijl Hans en ik de tent opzetten, vertrekken de meiden naar de speeltuin. Een half uurtje later komen ze helemaal uitgelaten terugrennen, mét Rafael in hun kielzog. ‘Kijk eens wie wij tegenkwamen, en ze worden ook nog onze buren!!'. De kinderen weten van gekkigheid niet wat ze moeten doen, zo leuk vinden ze het om elkaar weer te zien. Heel toevallig ook weer, ook de ouders van Rafael waren ook niet van plan om vandaag hier naartoe te rijden. Ze blijven twee nachtjes dus er is genoeg tijd om te spelen!

13 april 2012

Een rustig dagje vandaag. Er staat enorm veel wind, dus het strand is geen optie. Er ligt hier voor de kust een eiland waar je goed kunt snorkelen maar die valt door de wind helaas ook af. De ochtend brengen we door op de camping, we lezen wat, we spelen wat en Puck waagt nog een duik in het zwembad. ‘s Middags gaan we even boodschappen doen en daarna willen de meiden graag naar de knutselclub op de camping. Ze gaan koekjes versieren en die zien er heerlijk uit! De zon is inmiddels verdwenen en er drijven heel donkere luchten over. Hans besluit om te gaan vissen, de meisjes kijken een film en ik verschans me met thee, chocola en een boek voor de tent. We hebben met de ouders van Rafael afgesproken om samen te eten vanavond en daar hebben de meiden erg veel zin in. Rafael is vandaag wel een dag op pad en om de haverklap krijgen we de vraag wanneer ze nou eens terug komen. Het duurt wel heel erg lang eer ze terug zijn en om half zeven besluiten wij vast de barbecue in de keuken aan te steken. Op dat moment krijgen we een mailtje, ze zijn er bijna! We eten gezellig samen en de kinderen storten één voor één in. Rafael wil als eerste naar bed en Puck, Lotte en Melissa volgen al snel.

14 april 2012

Vanochtend moesten de kinderen dan echt afscheid van elkaar nemen. De vader van Rafael vliegt vandaag terug naar Taipei, die moet maandag weer werken. De kinderen blijven samen met moeder nog een weekje in Australië en gaan een paar dagen flink doorrijden zodat ze nog wat dagen in Brisbane door kunnen brengen. Wij blijven hier nog een nachtje en gaan morgen weer verder. De meisjes en ik hebben de knutselpakketjes open gemaakt die ze in Tasmanië hadden gekregen van de buurvrouw die aan scrappen deed. Die blijken heel erg leuk te zijn en we zitten heerlijk te knutselen. Lotte zegt als we klaar zijn ‘ik vond het erg leuk op jouw knutselclub mamma'.

Het weer valt een beetje tegen, nog steeds veel wind en zo nu en dan een felle bui. Koud is het niet, een graag of 25, maar het is het net niet helaas. We doen vandaag daarom wederom niet veel. Saai voor de thuisblijvers, maar wij vinden het wel lekker!

15 april 2012

Het is weer is wéér niet om over naar huis te schrijven, en na twee dagen lummelen rond de tent zijn zelfs wij het wel een beetje zat. Puck en Lotte niet trouwens, die zitten prinsheerlijk aan tafel met de Polly Pocket spulletjes en vragen zich af wat ze vandaag allemaal voor verhaaltjes zullen spelen. We gaan vanochtend maar eens even lekker winkelen, er moet een nieuw emmertje komen want ik ben gisteren over de oude gereden en daar kon hij niet tegen..

Na een gezellige (echt!) winkelsessie gaan we eerst lunchen op de camping. Het zonnetje komt zowaar door en Hans gaat vissen op het strand. De meiden willen hun nieuwe knutselspullen en kleurboeken gaan uitproberen, dus wij blijven lekker bij de tent.