1 april 2012

Vanmorgen een bezoek gebracht aan de botanische tuinen van Cairns.

Het was wel erg warm om te wandelen en eigenlijk vond alleen Hans het leuk... die liep verwoed foto's te maken van allerlei bloemen en planten terwijl wij er helmaal oververhit achteraan sjokten.

Daarna naar de Hungry Jacks gereden om de website bij te werken. Dit is een soort MacDonalds en iemand had ons verteld dat het internet daar veel beter is. Niet dus. De tekst stond er razendsnel op, maar het uploaden van de foto's duurde een eeuwigheid. Na een half uur tobben stonden er 12 foto's op en werd ik eruit gegooid: u heeft uw tijdslimiet van een half uur bereikt. Helaas! Morgen maar weer proberen als we op een camping staan. Ja, echt! We gaan gewoon de tent weer opzetten!

De rest van de middag brengen we door bij de lagoon. Er is live muziek en het is er reuze gezellig. Lotte is druk met zandkastelen bouwen, het is dat je haar bij je hebt maar je hoort of ziet haar verder niet. Puck idem dito, alleen is die alleen maar in en onder water te vinden. Als je Puck zoekt, moet je uitkijken naar benen boven water! Haar nieuwe favoriete spelletje is de handstand onder water, en ook op haar handen lopen onder water.

2 april 2012

Na nog een laatste ochtend televisie kijken gaat hij toch echt uit tot groot verdriet van de meiden! We rijden vandaag naar Townsville, zo'n 300 kilometer verder langs de kust naar het zuiden. Op internet zagen we een camping direct aan zee. Bij aankomst blijkt er nog wel een weg tussen die zee en de camping te liggen en is er van een strand niet echt sprake. De plek is verder prima, recht tegenover een speeltuintje en de washokken. Hier aan de kust ligt ook nog een eilandje, Magnetic Island. Daar wilden we eigenlijk naartoe, maar er zijn geen campings en de accomodaties vonden we wat te duur. Dus nu maken we maar een keer een dagtochtje naar het eiland, het is erg klein dus je hebt het in een dag ook wel gezien. Naast ons staan mensen met zo'n schattige volkswagen busje. We raken aan de praat en het blijken Engelsen te zijn, die in 2005 naar Australië zijn verhuisd. In Engeland hadden ze ook zo'n busje en ze hebben jaren moeten zoeken om er in Australië eentje te vinden. Thuis hebben ze ook nog een Volkswagen Kever staan. Zij zit ook in het onderwijs en is op zoek naar een ‘transfer'. In Australië kun je heel makkelijk veranderen van school. Heb je het ergens gezien, dan ga je gewoon op zoek naar een andere plek. Handig!

3 en 4 april 2012

Townsville is ook weer zo'n leuk plaatsje, net als Port Douglas en het wat grotere Cairns. Ook hier hebben ze een groot zwembad pal naast de zee gemaakt, de rockpool. Er is ook een strand, maar dat ziet er minder aantrekkelijk uit. Je mag alleen zwemmen in een groot uitgezet vierkant van netten, omdat het van november tot mei het seizoen is van de ‘stingers' - kwallen die je gemeen pijn kunnen doen. Sommige zijn zelfs dodelijk.

Wij vertoeven twee dagen heerlijk bij de rockpool. We zetten voor het eerst het strandtentje op wat Hans voor zijn verjaardag heeft gekregen. Lotte verschanst zich erin met haar Polly Pocket spulletjes en komt er niet meer uit! Puck zien we eigenlijk niet, die is alleen maar aan het zwemmen en stunten. Je kunt van een platform het water inspringen/duiken of wat dan ook en dat doet ze dan ook heel veel! Hans en Lotte zien nog een schildpad zwemmen aan de andere kant van het zwembad in de zee.

5 april 2012

Vandaag bezoeken we Magnetic Island en dat doen we in stijl: we hebben een knalroze Barbie-autootje gehuurd! Op de stoelhoezen voorin staat Barbie zelfs afgebeeld. Helemaal geweldig! De meiden en ik hebben ons speciaal hiervoor in het roze gehuld dus Hans is de hele dag op stap in een wolk van roze. De jongen die ons helpt bij de autoverhuur blijkt Nederlands te zijn. Aan zijn manier van praten hoor ik dat hij uit de buurt van Rotterdam moet komen, en dat klopt ook, hij komt uit Heerjansdam. Maar dat heeft hij dus ingeruild voor Magnetic Island en Townsville, geen slechte ruil zouden wij denken. Vond hij ook, in Nederland komt hij alleen nog op vakantie.

Het autootje is erg grappig en we vermaken ons prima. Veel te rijden valt er niet trouwens, het is maar acht kilometer om van de ene naar de andere kant van het eiland te rijden. Het eiland is prachtig, heel groen met overal prachtige baaien. We liggen lekker aan diverse stranden en doen nog een poging tot een wandeling. Het is veel te heet en we stoppen er al snel mee. We gaan aan het eind van de middag nog even kijken bij een plek waar veel rockwallabies leven, wallabies die op en rondom rotsen leven. Inderdaad zitten er heel veel, het zijn schattige en erg nieuwsgierige diertjes. We hebben nog wat komkommer over van de lunch en die vinden ze heel lekker.

Hans heeft er niets van om in dit roze gevaar rond te toeren, in tegenstelling tot een man die we ergens tegenkomen in zo'n zelfde autootje. Hij zit weggezakt achterin heel ongemakkelijk te kijken, terwijl vrouw en dochter (neem ik aan) voorin zitten te stralen. Hans zwaait maar even naar de man, maar die kan er niet om lachen. Lotte is wel een beetje teleurgesteld dat we deze auto niet mee kunnen nemen, vooral de Barbie stoelhoezen vindt ze helemaal mooi. Ze is al allemaal manieren aan het verzinnen om al onze spullen in dit piepkleine autootje te passen maar komt uiteindelijk tot de conclusie dat dit écht niet gaat passen. We hebben niet eens een kofferbak!

Aan het eind van de middag gaan Hans en Puck nog even zwemmen bij een baai. Om op te drogen lopen ze een houten pier af en zien een grote rog zwemmen. Hans krijgt de vis zelfs op de foto. Ook vliegen er hier veel zee-arenden rond. Puck weet te vertellen dat zee-arenden meer dan 700 veren hebben. Die ds is toch nog ergens goed voor, deze informatie en nog veel meer dierenweetjes komt van een spelletje wat ‘animal genius' heet.

Eigenlijk willen we op het eiland eten en dan de ferry terug naar het vasteland nemen, maar in het plaatsje waar de ferry aanmeert is geen restaurant open. Dus dan maar eerst terug naar het vasteland en daar een hapje eten. We varen terug in het donker op een heel snelle catamaran. Het was een leuke dag!

6 april 2012

Het is weer tijd om te verkassen, Airlie Beach staat op het programma, weer een paar honderd kilometer verder naar het zuiden. We hebben hier een camping gereserveerd tot in ieder geval na de Pasen, maar waarschijnlijk blijven we nog wat langer. Het blijkt een mooie camping te zijn en ze hebben volop Paasactiviteiten. Zo is er een kleurwedstrijd. De meiden gaan direct aan de slag en leveren hun kleurplaat gelijk weer in. Ze zijn er helemaal vol van, zeker omdat de mevrouw bij de receptie zegt dat de prijzen erg leuk zijn. Lotte is ervan overtuigd dat ze gaat winnen, hoe vaak wij ook zeggen dat er heel veel kinderen mee doen en het dus heel goed mogelijk is dat iemand anders gaat winnen! Per leeftijdscategorie is er een prijs, dus er is ook nog een kans dat de één wel wat wint en de ander niet. Mocht dat gebeuren, dan zeggen de dames dat ze de prijs gaan delen. Maar of ze dat ook daadwerkelijk doen, ik weet het niet! Ook kunnen we raden hoeveel paaseitjes er in een glazen fles zitten die bij de receptie staat. Geen idee wat je hiermee kunt winnen trouwens. Zondagmorgen kunnen de kinderen paaseieren zoeken en zondagavond hebben ze een ‘sizzling saucage' barbecue. De opbrengst hiervan gaat naar een goed doel.

Airlie Beach is erg leuk, net een badplaatsje in Spanje. Erg toeristisch, maar wel leuk toeristisch. Het is ook een verzamelplaats voor backpackers, die zijn met grote getalen aanwezig hier. Ik tel alleen aan de hoofdstraat al vijf backpackers hostels en ook op de camping staan er een hoop. Ik volg zelfs nog een ‘backpackers soap'. Een paar plekken naast ons staan een jongen en een meisjes waarvan ik aanneem dat ze een stel zijn. Als ik 's nachts naar de wc moet, struikel ik bijna over een zoenend stelletje bij de washokken en herken het meisje. Maar hij is niet haar vriend! Het is een Franse jongen die en stukje verderop met een aantal vrienden en vriendinnen staat. De volgende morgen komt dat meisje dus uit de tent van iemand anders en de rest van de dag en avond trekt ze met deze jongen en zijn reisgezelschap op. De jongen waar ze mee was zit heel zielig gitaar te spelen bij hun campertje. Hans snapt niet waar ik me druk om maak, maar ik vind het maar een stomme actie van dat kind!

Ook in Airlie Beach hebben ze weer een lagoon gemaakt naast de zee. Dit keer met zoet in plaats van zout water. En ook hier is het weer prima toeven.

7 april 2012

Er vallen wat spetters regen en we besluiten om eerst maar boodschappen te gaan doen. Voor Lotte scoren we in de uitverkoop nog mooie (nep)crocs voor omgerekend anderhalve euro, altijd leuk. Ze zijn heel erg roze en ze is er dolblij mee. Ik moet ze gelijk op de foto zetten en aan haar campingvriendinnen mailen, ‘want die houden ook zo van crocs'.

's Middags gaan we naar de lagoon om te zwemmen en spelen. Lotte zit lekker in het water met haar Polly Pocket zwembad (gaat nooit vervelen) te spelen als ze ineens zegt ‘Nou ja zeg, ik heb gewoon poep in mijn zwembroek, dat had ik helemaal niet gevoeld!'. Diarree! Dus ik met haar naar de toiletten om alles schoon te maken. Als we terug zijn gaat ze weer spelen en na tien minuten roept ze benauwd dat ze weer naar de wc moet. Ook dit keer haalt ze het niet helemaal helaas. Gelukkig heeft ze haar zwembroek aan. Eenmaal bij de toiletten gaat ze op haar dooie gemak zitten wachten of er nog meer komt. En dat duurt en duurt maar. Op mijn vraag of ze al klaar is zegt ze: ‘Weet je wat ik niet zo leuk aan jou vind? Ik vind je wel heel lief hoor, maar ik vind het niet zo leuk dat je iedere keer vraagt of ik al klaar ben. Dan zég ik het wel!'. Nou, dat is duidelijke taal, mamma moet gewoon wat meer geduld hebben! Gelukkig blijft het hierbij en kan ze weer lekker verder spelen.

Terug op de camping gaat Puck skypen met haar vriendinnetje Kimberly. De verbinding is niet zo best en om de haverklap valt die weg, maar Puck is toch blij dat ze haar vriendin weer even gesproken heeft.

Een mevrouw van de receptie komt twee plastic paaseieren brengen. Het is de bedoeling dat wij die zelf verstoppen voor de meiden. In de eieren zit een nummer en daarmee kunnen ze dan bij de receptie een chocolade ei ophalen. Vorig jaar hadden ze chocolade eieren verstopt en waren er een paar grote kinderen die alle eieren al gevonden hadden voor de kleinere kinderen een kans hadden om te zoeken, dus ze hadden besloten om het dit jaar anders te doen. Twee eieren is wel wat weinig, ik ga ze maar heel goed verstoppen!

8 april 2012 - ochtend

De meiden zijn al vroeg wakker: paaseieren zoeken! Ik verstop ze goed en ze zijn er wel even mee bezig. Natuurlijk heeft Lotte die van haar als eerste, tot groot ongenoegen van haar zus. Ze kunnen niet wachten om de eieren om te ruilen bij de receptie, maar die is om kwart voor zeven 's ochtends nog niet open!

Als we de plastic eieren gaan omruilen, blijkt ook de uitslag van de kleurwedstrijd bekend. Helaas zijn de dames niet in de prijzen gevallen, wél krijgen ze allebei een tegoedbon voor een ijsje naar keuze. Ze zijn er helemaal gelukkig mee en Lotte denkt dat heus niet alle kinderen zomaar een ijsje krijgen. Haar kleurplaat was natuurlijk zo mooi dat die mevrouw dacht dat meisje mag van mij een ijsje. In de loop van de ochtend kunnen ze echt niet meer wachten en moeten de bonnen ingewisseld worden. En wat kiezen onze voorbeeldige kinderen? Het goedkoopste ijsje wat ze hebben! Puck ruilt deze op het laatste moment nog om voor een Calippo, maar Lotte blijft bij haar waterijsje.

Mijn backpackers soap is ook tot een einde gekomen, de fransen zijn vertrokken en het meisje zit huilend bij haar camper. Later zie ik haar en haar ex? vriend wegrijden, zij nog steeds in tranen. Ach, misschien is de jongen met wie ze reist wel haar broer, dat kan natuurlijk ook. In ieder geval heb ik me prima vermaakt met deze soap!

Wij hebben deze Pasen het weer wat we vorig jaar in Nederland hadden, het is tropisch warm. Lekker hoor!