familiedehoog.reismee.nl

23 - 28 januari

22 januari 2012

Het weer was niet echt geweldig vandaag, geen strandweer in ieder geval. Het is wel heel warm, maar er komen erg veel donkere luchten voorbij. We zijn daarom naar Kangaroo Valley gereden, een dorpje én ook vallei in de buurt van Greenwell Point. Het dorpje blijkt een heel erg pittoresk dorpje voor Australische begrippen, het lijkt wel Frankrijk. Als je aan komt rijden moet je een mooie brug over, de meisjes vinden het net de ophaalbrug van een kasteel. Onderaan de brug aan de rivier is een strandje en daar gaan we even een kijkje nemen. Het blijkt er erg leuk, er gaat een dam over de rivier en daar is het heerlijk poedelen in het water. We hebben niets bij ons, de dames besluiten dat een onderbroek toch net een zwembroek is en gaan lekker in het water spelen. Er zitten een hoop aalscholvers die tegen de stroom in zwemmen en duiken op zoek naar vis. Een mooi gezicht! Puck vindt het hier net Frankrijk, maar dan anders. Het rivierwater is een stuk warmer (en ook minder helder) en in Frankrijk zijn het geen zand- maar stenenstrandjes. Ongepland blijven we hier een poos hangen, de meiden hebben het zo naar hun zin en de dreigende luchten drijven steeds over dus waarom niet. Op de terugweg nog even gestopt bij een uitzichtpunt boven de vallei. Het uitzicht is mooi, maar het is erg koud en winderig op de berg dus we hebben het snel gezien. Op de terugweg langs de MacDonalds om de website bij te werken. Eindelijk eens een Mac met een echt goede internetverbinding, wat een verademing we zijn zo klaar.

23 januari 2012

Onze laatste dag in Greenwell Point. We hebben maar weer een lekker strand opgezocht, aan een andere baai dit keer - Jervis Bay. Wederom een prima strand met heerlijke golven en Puck is weer volop aan het surfen met Hans. Als Puck het zat is, komt ze eruit en gaat Hans nog even door op haar kleine en vooral heel erg roze bodyboard. Wij zitten op het strand een beetje te ginnegappen om die pappa die zich nergens voor schaamt en gewoon met dat grote lijf op een knalroze bodyboard gaat liggen. Totdat ik ineens een zwarte driehoek boven water uit zie steken, vlakbij Hans. Een HAAI??? We halen Hans gelijk uit het water en inmiddels zijn er meer mensen die het gezien hebben. De speculaties zijn niet van de lucht, is het een haai, dolfijn of orka? De haai valt af, want die hoeft niet boven water te komen om adem te halen (lang leve het dierenboek van Albert Heijn, de meiden onthouden echt heel veel van die kaartjes!). Wij zijn er inmiddels redelijk zeker van dat het een dolfijn is, alleen Puck niet, die blijft volhouden dat het een orka is want ze heeft een witte vlek gezien naast de vin. De dolfijn (of orka) blijft nog een hele tijd vlak voor de kust zwemmen en we zien hem iedere keer even opduiken. Geweldig!

Je merkt wel dat de angst voor haaien er goed in zit bij de Aussie's, er gaat niemand het water meer in en men is er nog steeds niet zeker van dat het echt een dolfijn betreft. Toevallig had ik vorige week in de krant gelezen dat er bij Newcastle een strand was ontruimd vanwege een haai, dus ik snap die angst wel. Toen ik alleen die zwarte vin zag was mijn eerste gedachte ook dat het een haai was en dat Hans NU het water uit moest komen!

We zijn helemaal vol van ons ‘avontuur'. Puck wil ter plekke op het strand aan Tijn mailen wat ze heeft gezien, en dat doen we dan ook maar. Eenmaal bij de tent kan de dolfijn (orka) op de lijst van dieren die we al gezien hebben: kangaroo, slang, groene boomkikker, walabi, kookabura, pelikaan en dus de dolfijn. Het lijstje is nog lang niet af overigens!

24 januari 2012

Het is weer tijd om te verkassen. Het heeft behoorlijk geregend vannacht maar gelukkig is de tent droog. Wel ziet het erg heel erg dreigend uit, dus we pakken alles in een sneltreinvaart in. De achterbank klappen we toch maar weer voor een derde in, geen tijd om te puzzelen en alles in de kofferbak te proppen! Puck vindt haar stoeltje niet fijn en gaat gewoon op de bank zitten. Dat scheelt ook gelijk ook in de ruimte, ineens kan ze weer breeduit zitten. We rijden bijna 400 kilometer vandaag en dat gaat heel goed zonder een onvertogen woord op de achterbank. Gelukkig! De bestemming is Eden, een heel schattig kustplaatsje wat zijn naam eer aan doet. De camping is helemaal top, direct aan een woeste zee, een mooi zwembad én een gloednieuwe keuken met heel veel koelkastruimte. Als je in de tent ligt, hoor je buiten die zee ruisen, heerlijk om bij in slaap te vallen. We vernemen dat de schoolvakanties in de buurt van Melbourne nog een week duren, die hebben een week later vakantie gekregen. Jammer! We verheugen ons nu al op volgende week als alle kinderen weer naar school gaan. Geen gedoe meer met overvolle campings! En het scheelt veel geld. De camping waar we nu staan, is vanaf maandag 20 dollar per nacht goedkoper...

We hebben ook besloten om naar Tasmanië te gaan, nu we het westen laten vallen hebben we ineens tijd over. Tasmanië staat al heel lang op mijn lijstje en nu hebben we de mogelijkheid. We verheugen ons er enorm op!

25 januari 2012

Een lekker dagje vandaag, we doen niet veel en dat is heerlijk. Eerst school, dan naar het zwembad, boodschappen doen, lunchen, naar het strand, douchen en avondeten. Heerlijk. Het strand bij de camping is heel mooi, en als je een stukje loopt kom je bij een riviertje uit die zo de zee in stroomt. Er staat stroming in het water en Puck gaat tig keer met haar bodyboard de stroom af. Leuk! Lotte wil het ook wel proberen en gaat samen met Hans de stroomversnelling af, ze vond het geweldig! Helaas stond er enorm veel wind en werden we compleet gezandstraald op het strand. Na het eten gaan Hans en Puck nog even vissen op het strand. Hans had 's middags al staan vissen maar toen hoorde hij van iemand dat het niet het goede tijdstip was, twee uur voordat het hoog water werd zouden er heel veel vis zitten. Dus daar gingen ze na het eten, vesten aan, petten op en Puck had er helemaal zin in. Toen ze terugkwamen zei Puck ‘mam, één ding: pappa krijgt nooit genoeg van vissen, ook als hij niets vangt!'. Ze had aan Hans gevraagd of ze terug zouden gaan als hij het zat was en toen zei Hans dat hij vissen nooit zat wordt. Ook had ze tegen Hans gezegd dat zij eigenlijk beter kon vissen dan hij, want hij was tot twee keer toe zijn aas (nepvisjes) verloren! Volgens Hans kan ze het nog aardig ook, het is best moeilijk om die lijn uit te gooien, maar ze had het snel door.

26 januari 2012

Een relaxdag vandaag, de meiden zijn moe en hangerig en wij vinden het wel best. Dus een beetje hangen bij het zwembad en lekker een filmpje kijken in de tent. Aan het eind van de middag gaan Hans en Puck toch nog even vissen, wederom zonder resultaat. Onze buurman op de camping heeft de dag ervoor een zalm gevangen in zee en vraagt of wij deze lusten. Zijn vrouw eet het niet en het is teveel voor hem alleen. Natuurlijk lusten wij dat! Eigenlijk zouden we pannenkoeken (tortilla's) met vlees eten, nu maken we het dus met de vis. En het is heerlijk, zelfs de meiden zitten te smullen. De kruidenmix is wel erg pittig en Lotte is op een gegeven moment boos dat ik het ‘superpittig' heb gemaakt. Maar toen had ze al wel haar bord bijna leeg dus we vinden het wel best.

Hans gaat 's avonds nog even vissen en vangt weer niets (terwijl ik dit tik zegt hij dat ik dit niet hoef te vermelden!). Puck weet wel waarom hij steeds niets vangt: hij moet echt aas gebruiken en geen nepvisjes! De volgende morgen zegt ze tegen hem ‘Hé Hans je moet aas kopen en dan vang je misschien wel een keer wat!'.

We hadden vandaag ook de eerste serieuze heimwee aanval van Puck. Ze mist haar kamer! Toen de dames al in bed lagen kregen ze ruzie. Even later kwam ik de tent in en lag Puck stilletjes te huilen. Ze wist niet wat er was, maar ze wilde ineens heel graag naar Nederland. Ik ben met haar op ons bed gaan liggen en toen bleek dat ze ruzie had gemaakt met haar zus en als ze dat doen, dan zou ze zo graag even naar haar eigen kamer willen om af te koelen. In Nieuw Zeeland kon ze in de camper ook nog wel een eigen plekje vinden, maar in de tent is dat lastig! We hebben een poosje gepraat over heimwee, dat het helemaal niet erg is dat je soms ineens heel erg iets mist van thuis en eigenlijk was het toen al wel weer goed. Wel vond ze het heel fijn om dicht bij mij te blijven (ons luchtbed ligt tegen het luchtbed van de meiden aan, maar goed) dus vooruit ze mocht blijven liggen. En toen begon Lotte... die was jaloers dat haar zus bij mij lag en miste ook ineens ontzettend haar kamer! Dus Lotte er ook bij en toen Hans terug kwam van vissen is die maar op het luchtbed van de meiden gaan liggen. Ik heb geen oog dichtgedaan, moest iedere keer een arm van mijn gezicht halen of Lotte oprapen van de grond, met zijn drieën is het luchtbed iets te klein! Maar het heeft Puck goed gedaan dus ik had het er wel voor over. De volgende morgen vroeg ik hoe het ging en toen zei ze ‘ach ik kan mijn kamer nog wel even missen'.

We hebben vandaag de ferry naar Tasmanië geboekt, van 5 tot 26 februari gaan we op zoek naar Tasmanian Devils! Tasmanië schijnt nog mooier te zijn dan Nieuw Zeeland dus we zijn erg benieuwd! We hebben er enorm veel zin in. De meisjes vinden de overtocht wel spannend en zijn al bezig met wat er allemaal in hun koffertje voor op de boot moet.

27 januari 2012

Weer tijd om in te pakken. Het had de hele nacht geregend en de tent was erg nat. Na het ontbijt was de tent wel iets opgedroogd maar echt droog was hij niet te noemen, maar ja op de volgende camping moet hij toch weer opgezet worden. We hebben vandaag tijd genoeg en puzzelen net zo lang tot we alles in de achterbak hebben zitten, met een volledige achterbank. De meiden hebben de tent tussenin, kunnen elkaar nog net zien. Ze zijn allebei wel blij met deze oplossing, ze zitten niet meer bovenop elkaar. Alhoewel Lotte het nog wel voor elkaar krijgt om Puck met een knuffel te slaan... De bestemming vandaag is Bairnsdale, dat ligt precies tussen Eden en Melbourne in. We wilden eigenlijk naar Lakes Entrance, aan de kust en meren, maar helaas waren alle campings daar vol en zijn we uitgeweken naar Bairnsdale, 40 km verderop en iets meer landinwaarts. De zon schijnt hier uitbundig dus de tent kan weer lekker opdrogen. Alle handdoeken en badlakens ook... die hadden de afgelopen nacht in de regen buiten gehangen en moesten ook nat mee. De camping is echt wel heel erg relaxed. Mooie plekken, netjes afgescheiden door struiken. De washokken kan je alleen met een sleutel in en we hoeven niet eens een borg te betalen voor de sleutels, dat hebben we nog nooit meegemaakt. Er is een mooi verwarmd zwembad en een kleine kinderboerderij. Ook is er een tennisbaan, daar mag je gratis gebruik van maken - tennisrackets en -ballen kun je bij de receptie krijgen. Hier kunnen we ons wel weer een aantal dagen vermaken! Puck wil graag een keer tennissen dus dat gaan we zeker doen. Op deze camping vieren we ook de verjaardag van Hans aanstaande dinsdag. Hij weet al wat hij wil eten op zijn verjaardag: kroketten!! We reden naar het dorp om boodschappen te doen en toen kwamen we langs een take-away tent die ‘Dutch Croquettes' verkopen!

Reacties

Reacties

cocky

Wij hebben nog familie in Tasmanie, maar helaas kan ik de achternaam niet weten . Het is een zus van mijn moeder haar zwager ,hij heette Sterk van zijn achternaam,maar zij is getrouwd dus heet anders. Zezullen wel niet meer leven maar hadden wel een stuk of 5 kinderen die daar ongetwijfeld nog wonen. Misschien kan Trudy het nog achterhalen die heeft nog contact met neef Eddy ,zal het eens vragen.De kinderen hebben tot de lagere school derde klas bij ons in de klas gezeten. Maar ja Tasmanie is groot. Groetjes

Nienke

Ik merk dat ik een nieuw zondagochtend, met een kopje koffie er eens lekker voor gaan zitten om jullie reis verhalen te lezen. Ik moet erg lachen om het vissen van Hans. We hebben dus een echt visman als buurman! Het is daar bij jullie natuurlijk ook veel leuker vissen dan hier aan de Rotte. Ik heb die Tasmaanse duivel gegoogled. Wel een heel grappig beestje. Ook het geluid van "whatishisnameagain" vogel, onwijs leuk. Je kunt bijna alles googlen maar de geuren helaas niet. Ik heb weer met veel plezier het verhaal gelezen, en kijk uit naar volgende week zondag, liefs Nienke,
oja Kookubura vogel nu weet ik het weer!

rien en wil klooster

hallo hoogjes
alvast allemaal gefeliciteerd met de verjaardag van hans morgen. fijne dag en veel kroketten gewenst.
hebben ze geen viscursus daar hans ?? ik wil wel eens
een goede foto met een echte flinke zalm of iets dergelijks zien . petra , mischien eet je het al , erna heeft een nieuwe baan : coordinatrice by rst thuiszorg.
ze was niet de kinderen maar wel de hele onderwijs humbug en vergadecultuur zat. goede reis verder en
tot horens uit tasmanie groeten wil en rien

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!