De laatste verslagen vanuit Nieuw Zeeland!

12 december 2011

Er kwam vanmorgen bij de douches een mevrouw naar me toe en die zei ‘your children look so happy, you must do a very good job'. Nou dat vond ik wel een heel mooi compliment! De avond ervoor zaten we tegelijkertijd te eten en toen keek ze al zo vertederd naar onze altijd dansende Lotte, en Puck die zo graag wil afwassen. We raakten aan de praat en ik vertelde over onze reis. Goh, zei ze, ik wou dat onze kinderen zo ondernemend waren. Ze was zelf opgegroeid in Adelaide, Australië en daar moeten we volgens haar zeker naar toe!

Het weer zit ons niet mee, de wind is gaan liggen maar er valt een continue stroom zeikregen (excusez le mot), bah. Het gooit wel een beetje de plannen voor de laatste dagen in de war, we hadden gedacht nog lekker een paar dagen op een camping aan een strand te gaan zitten. Maar ja daar heb je nu niet zo veel te zoeken! We zijn daarom naar Whangarei gereden en hebben voor de laatste keer een Warehouse onveilig gemaakt. Ook leuk! Ook nog even voor de laatste dagen eten in huis gehaald (lekker eenvoudig, we willen nu niet teveel boodschappen meer halen). In de Lonely Planet las ik er dat er bij Whangarei grotten zijn met gloeiwormen, die gratis te bezoeken zijn. En dan komt de Hollander toch weer boven bij de wereldreiziger! Dus wij op zoek naar die grotten. Eenmaal gevonden en de camper geparkeerd, moesten we nog een eind lopen. In de regen, over allemaal glibberige modderpaadjes, door weilanden en over trapjes. Hans was er al snel klaar mee, maar ja Puck en ik moesten die gloeiwormen zien dus toch nog maar even verder gelopen. Kwamen we bij grot nummer één, moest je eerst een levensgevaarlijke klimpartij over rotsen trotseren om bij de ingang te komen! Dus maar weer terug naar het pad. Puck en ik wilden het toch niet opgeven en zijn op zoek gegaan naar grot nummer twee en drie, terwijl Hans en Lotte terug zijn gelopen naar de camper. Grot twee hadden we zo gevonden, maar helaas hier lag de ingang zo nodig nog verder verstopt. Ik heb nog even overwogen om het er toch op te wagen, maar alleen al de gedachte aan het gezicht van Hans weerhield me hier toch van. Dus doorgelopen naar de derde grot. We moesten een heuvel opklimmen en toen... hielden de aanwijzingen op!! Nou je had Puck moeten horen... dus ook wij weer terug naar de camper. Nou, zei Puck, in ieder geval hebben we wel een spannende wandeling gedaan toch mam. Dat vond ik ook, ondanks de regen was het wel een lekkere wandeling zo dwars door die weilanden en over smalle rotspaadjes.

Dus nou ja zonder gloeiwormen gezien te hebben zijn we teruggereden en hebben een camping opgezocht.

13 december 2011

Wéér regen! En volgens de onderhoudsmeneer hier op de camping blijft het ook nog wel even zo. Niet dat Puck en Lotte er last van hebben, die hebben al hun speelgoed naar het opkamertje verhuisd en zitten daar heerlijk te spelen tussen alle dekbedden en kussens. Wij hebben ons er ook maar bij neergelegd, aan het weer verander je toch niets. Ik ben maar de was gaan doen, overmorgen moeten we gaan inpakken en dan is het zo fijn als er schone kleding in de tassen gaat. Ons campertje ruikt nu heerlijk naar schone was, dat is dan weer een voordeel van de regen: ik moet alles wat niet in de droger kan wel binnen ophangen. Hans deed nog wel een halfslachtige poging om de meiden enthousiast te krijgen om naar een museum hier in de buurt te gaan, maar dat werd meteen van tafel geveegd. Ze hebben het te druk!

14 december 2011

Toch nog maar naar het museum gereden vanmorgen en op onze laatste dag in Nieuw Zeeland twee echte kiwi's gezien! Achter glas weliswaar, maar toch leuk om die rare vogels gezien te hebben. De kans dat je ze in het wild tegenkomt is erg klein. Kiwi's zijn nachtdieren en slapen overdag. Ook zijn ze heel erg schuw dus ze zullen zich niet snel in de bewoonde wereld wagen. Het museum had verder nog allerlei Maori attributen en een hoop informatie en spullen over de voor ons erg korte geschiedenis van Nieuw Zeeland. Echt geschiedenis hebben ze hier niet, het land is pas sinds ongeveer 1820 bewoond geraakt door Europeanen. Ze zijn hier dan ook heel trots als er een huis staat wat uit 1920 stamt! Ook was er bij het museum een vogelopvangcentrum, waar we een Tui vogel zagen die kon praten. Zo raar, het leek net of er iedere keer een man bij ons stond die steeds hetzelfde zei.

Na het museum naar Auckland gereden, wederom in de regen. We staan hier op een echte stadscamping vlakbij het vliegveld. In de keuken staan bakken waar je spullen kunt achterlaten die je niet meer kan gebruiken. Één krat zit barstensvol zoutvaatjes, ben benieuwd wie die op gaat maken! Morgenochtend gaan we inpakken en de camper inleveren, en dan door naar het vliegveld - op naar ons volgende avontuur: Australië!