18 november 2011

Iedere keer als ik een stukje ga tikken moet ik weer heel diep nadenken welke dag het is en wat de datum ook al weer is. De tijd gaat zo ontzettend snel en we beleven zo veel, het is niet meer bij te houden!
Nog even en we zijn alweer drie maanden weg, de weken vliegen nog sneller om dan thuis!

Maar goed, vrijdag 18 november dus. Vandaag onze eerste rit op het Noordereiland, van Wellington naar Whanganui, voor een groot deel langs de kust. Het eerste wat opvalt: de drukte op de weg! Dit zijn we echt niet meer gewend hoor, twee- en driebaanswegen en om de haverklap weer een stadje of dorpje. Onze Tourism Radio maakt overuren, die hebben over elk gehucht wel iets te vertellen en nu zijn ze dus helemaal constant aan het woord! Het laatste stuk leek wel weer op het Zuidereiland, ‘gewoon' een tweebaansweg en weinig verkeer.

We zitten hier wederom op een Top Ten camping, dus met prima faciliteiten. De speeltuin ligt vlak voor onze camper dus de meisjes zijn meteen weg.

En, wat een geluk! We krijgen van de man naast ons een kaartje met ‘nog wat' internet tegoed omdat hij naar huis gaat en het niet meer kan gebruiken. Als we de kaart proberen blijkt er nog voor vijf dagen (dus vijf keer 24 uur!!!) tegoed op te staan! Zomaar gekregen, super dus! Het tegoed is geldig tot volgende week woensdag, dus tot die tijd kunnen we onbeperkt surfen.

De meisjes hebben nog twee afleveringen van het Sinterklaasjournaal tegoed en die kijken we gezellig met zijn vieren. Het is wel vermoeiend kijken, het beeld valt om de haverklap stil om na een tijdje weer door te spelen. Puck en Lotte hebben er geen last van, die maken er een spelletje van om te raden wat er gezegd werd. We zijn dus weer helemaal bij en moeten nog even een mailtje sturen aan de goede man, of we zaterdag onze schoen weer mogen zetten.

We zitten een beetje in dubio wat we gaan doen hier op het Noordereiland. In ieder geval willen we het wat rustiger aan gaan doen, en moeten we dus goed nadenken wat we zeker willen zien en wat we kunnen skippen. We besluiten om nicht Jenny om advies te vragen en zij komt met heel bruikbare informatie. Het is zo fijn om mensen te ‘kennen'. Jenny was ook degene die zei dat als wij familie zijn van Peter, we ook familie zijn van haar en John (John is een volle neef van Peter), lief hè.

We hebben nu een route uitgestippeld, we trekken er een goede week voor uit om via een stukje van de Oostkust naar Rotorua te gaan. En dan vanuit daar op familiebezoek. Dan hebben we daarna nog ruim twee weken om de Coromandel en het uiterste Noorden te verkennen. Kijken of we daar nog dolfijnen kunnen spotten...

19 november 2011

Het was een koude nacht, en dat vond Lotte ook. Die kroop vannacht bij ons in bed en was werkelijk een ijsklompje. Dus mamma klaarwakker en Lotte snurkte helemaal tegen me aangeplakt vrolijk verder. Ze nam ook gelijk maar mijn kussen in beslag.

Er stond een vrij lange rit op het programma vandaag, naar Taupo in het midden van het noordereiland. De rit was wel prachtig, we hebben elk landschap weer gehad. Van drukte op de weg was ook niets meer te merken, er zijn hier geen steden in de buurt. We begonnen heel groen en heuvelachtig, toen werd het droog en dor, bergachtig én we hebben een echte vulkaan gezien. En - toeval bestaat niet - Puck zat net een spelletje op haar ds te doen waarin je in een vulkaan terecht komt!

Taupo ligt aan Lake Taupo en er is genoeg te beleven hier. De camping is toch wel de mooiste waar we tot nu toe hebben gestaan. Ruime plekken, veel begroeiing, een grote speeltuin én een echt warm zwembad! Het zwembad is 32 graden en eraan zit nog een soort van bubbelbad (dat alleen niet bubbelt) en die is 38 graden. Heerlijk dus! Alleen, als je er in zit moet je er dus ook weer uit. En dat is geen pretje bij 17 graden en veel wind. Brrrrrr. Puck en ik zijn gelijk een hete douche gaan nemen na het zwemmen, om op te warmen! Daarna lekker bij de camper uit de wind in het zonnetje gezeten. Puck en Lotte hebben een filmpje gekeken - op bed! Lang leve het verlengsnoer met contactdoos die we uit Nederland mee hebben genomen. Daar hebben we iedere dag weer plezier van. Er hangen dagelijks minimaal vier apparaten aan om op te laden.

20 november 2011

De schoenen waren weer gevuld vanmorgen! Gisterenavond hebben ze weer uit volle borst zitten zingen onder het open dakraam en het is weer gelukt, de Pieten hebben het gehoord en bij elk een tijdschrift in de schoen gedaan. Puck begon de dag helemaal goed met een skyp sessie met pietje Tijn, die naar de intocht van de Sint in Bleiswijk was geweest en vol trots zijn behaalde Pietendiploma liet zien. Na het Sinterklaasjournaal gekeken te hebben (voor degenen die het ook volgen, de aflevering met Bert Visscher en Brigitte Kaandorp was echt briljant!! En de kinderen maar vragen waarom wij zo moesten lachen...), zijn we op pad gegaan. Alle bezienswaardigheden liggen op maximaal twintig minuten rijden dus dat is lekker.

We zijn gestart bij Huku Falls, een ijsblauwe waterval die met veel geweld eerst door een nauwe doorgang komt en dan naar beneden stort. Heel indrukwekkend, en dat vonden Puck en Lotte ook. Daarna zijn we een stukje doorgereden naar de ‘Craters of the Moon', een wandeling over vlonders en zandpaden door een soort van maanlandschap waar geisers zitten. Zo raar, overal om je heen komt stoom uit de grond! Het ruikt er naar zwavel en het doet allemaal een beetje mysterieus aan. De wandeling duurde een uur, met op een eind een pittige klim naar een uitkijkpunt, maar de meiden doen het prima. We komen langs een paar kraters en eentje noemen ze de ‘Mud Crater', hier borrelt modder in kleine poeltjes. Ieuwww! Altijd leuk natuurlijk, poepjes lucht en vieze dingen!

Na de wandeling is het nog best vroeg en we overleggen wat we gaan doen. Puck wil eigenlijk het liefst terug naar de camping, die is niet uit de speeltuin weg te slaan. We besluiten tot een compromis: er is vlakbij een kinderboerderij, de Lilliput Farm Fun & Animal Park. Uiteraard moeten we hier entree betalen, maar we hebben geluk. Er is een kinderfeestje vanmiddag en we mogen voor 15 dollar per gezin naar binnen, normaal kost het 30 dollar dus dat is mooi meegenomen! Het is wel een heel mooie kinderboerderij met leuke dieren zoals enorme varkens met piepkleine superschattige biggetjes, pony's, geiten, schapen (met dreadlocks!), een alpaca, struisvogels en een ezeltje waar de kinderen ook op mogen rijden.

Erg leuk dus en we vermaken ons prima. Puck is druk met het voeren van alle beesten, ze heeft twee emmers voer want Lotte vond het bij nader inzien toch te eng. Puck is ook niet weg te slaan bij één van de pony's, ze gaat iedere keer weer even terug om hem te aaien.

Na de kinderboerderij zijn we terug naar de camping gereden, waar Puck alsnog de speeltuin in kan en Lotte lekker binnen gaat spelen. Lotte en ik doen wat spelletjes en als ze nog een ander spelletje uit het opkamertje wil halen, valt ze van boven af naar beneden, ze gleed weg op een kussen. Dat is even schrikken! Gelukkig valt het met de schade wel mee, geen bloed in ieder geval. Ik denk wel dat er morgen een paar fikse blauwe plekken op haar rug en arm zullen zitten. Lotte is best een bikkel maar ze is nu - mede door de schrik - echt even heel zielig. En dat mag ook!