26 oktober 2011

Na twee dagen op de boerderij was het vandaag tijd om weer verder te reizen. Die twee dagen op de boerderij waren heerlijk. Het gezelschap was relaxed en het leven op de boerderij ook. Harry is gestopt met melken, daar heeft hij nu iemand voor in dienst genomen. Dus hij hoeft 's ochtends niet meer zo belachelijk vroeg op en dat heeft een hoop rust gebracht in het gezin. Uiteraard is er nog steeds genoeg te doen op en rond de boerderij, maar er is nu wel tijd om vakantie te nemen. De ouders van Jeanette wonen in Nelson en normaliter gingen ze daar één keer per jaar naar toe. Nu Harry gestopt is met melken, kunnen ze wel vier keer per jaar en dat is natuurlijk wel erg prettig.

Maandag was het Labourday, een vrije dag in Nieuw Zeeland. De ochtend werd opgeslokt door school en niets doen (helemaal niet vervelend!) en na de lunch zijn we met Harry en Jeanette gaan wandelen. De kinderen bleven bij opa en oma. Lotte had een poppenhuis gevonden compleet met meubeltjes en poppetjes en die hebben we eigenlijk niet gezien die twee dagen, zodra ze de kans kreeg zat ze te spelen. Opa, oma en Jeanette vonden het wel heel bijzonder dat Lotte zo goed alleen kan spelen. Gelukkig ging het samen met haar zus ook goed. Puck vond het ook wel fijn om buiten te spelen, op de trampoline of met de twee honden Molly (een stokoude, veel te zware en superlieve Golden Retriever) en Lily (een kleine haarbal van een jaar oud, die één doel heeft in haar leventje: spelen!).

We zijn de heuvel naast het huis opgelopen en bovenop hadden we een mooi uitzicht op de boerderij en het land erom heen. Ook hebben we de koeien in de verte zien grazen, maar liefst 620 koeien hebben ze. En die moeten dus twee keer per dag gemolken worden... het duurt zo'n 3 uur om ze allemaal gehad te hebben. Dus ja, als je dat niet meer hoeft te doen dan heb je wel heel veel tijd over ineens!

Na de wandeling hebben we thee gedronken en met Puck spelletjes gedaan. In de gang staat een kast die helemaal afgeladen is met spelletjes. Vooral Tridomino voor kinderen vond Puck erg leuk, die gaan we onthouden voor Sinterklaas! Want dat gaan we natuurlijk wel vieren! Puck mag binnenkort een brief schrijven aan Sinterklaas om te vertellen dat we op reis zijn en om te vragen of hij ook in Nieuw Zeeland komt... Het verhaal zal worden dat hij niet in Nieuw Zeeland komt, maar wel kadootjes zal opsturen. Waarschijnlijk zal dit het laatste jaar zijn dat Puck in Sinterklaas gelooft, dus we gaan we wel iets van maken. Lang leve internet, dan kunnen we ook het Sinterklaas journaal gewoon volgen... (en dat vinden niet alleen de kinderen fijn, mamma wordt daar ook erg blij van!).

Na de thee nog met Harry bij het melken van de koeien gaan kijken. Zo grappig om te zien, al die koeien die op zo'n carousel staan te wachten tot ze klaar zijn. Je zou haast denken dat ze met elkaar staan te keuvelen terwijl ze gemolken worden! Onderweg naar de melkstallen zagen we nog een kalfje wat nét geboren was. Er stond nog een koe die aan het bevallen was, de pootjes van het kalfje konden we al zien. Maar toen wij de wei in kwamen werd ze bang en verwenen de pootjes weer. Het kalfje is uiteindelijk 's nachts geboren. Puck vond het wel enorm interessant dat ze een kalfje had gezien die nog maar net geboren was!

Om 18.30 had Puck met haar vriendinnetje Kimberly afgesproken om te skypen, ze was er al de hele dag mee bezig. Kimberly belde uiteindelijk al om 18.00 uur (07.00 uur 's cohtends in Nederland!), die kon echt niet meer wachten. We hebben Puck met de ipad in de kamer gezet waar Lotte ook aan het spelen was, want skypen terwijl iedereen meekijkt vond ze wel een beetje te spannend. De meiden hebben heerlijk zitten kletsen over school en aan elkaar een verhaaltje voorgelezen. We hebben Kimberly de kalfjes laten zien (zo ideaal die ipad!) en Puck heeft ook verteld over de zeehonden en pinguïns. In het begin kon Kimberly alleen Puck zien, maar gelukkig hadden wij na een tijdje ook Kimberly in beeld. Puck had helemaal rode wangen na het gesprek, ze was er helemaal vol van. Fijn hoor, dat er zoiets als skype bestaat.

De oudste dochter van Harry en Jeanette kwam tegen het avondeten (tea heet dat hier trouwens) thuis, zij studeert in Dunedin. Jeanette had enorm lekker gekookt, geroosterd lam en een geroosterde kip en allerlei groenten en aardappelen uit oven. En dan ook nog van alles als dessert, apple crumble en pudding, ijs en vruchten. We pasten precies aan tafel, we waren met zijn veertienen!

Dinsdag mochten we één van de auto's meenemen en zijn we naar Alexandra gereden. Toch fijn om niet je hele huis mee te hoeven nemen... Alexandra is een stadje in de bergen waar het nooit regent...behalve als wij er zijn! De rit er naartoe was wel heel mooi, van een lieflijk groen heuvelachtig landschap ging het ineens over in een soort maanlandschap, droog en dor met overal keien en stenen. Heel bijzonder. Helaas ging het bij aankomst regenen. Dus helaas geen wandeling naar een uitkijkpunt, maar winkels kijken en boodschappen doen! Én lekker fish and chips gegeten in de plaatselijke snackbar, met twee oude vrouwtjes in de bediening. Het leek wel of je 50 jaar terug in tijd was, de inrichting was heel ouderwets.

En vandaag - woensdag - dan weer met de camper op stap. We zijn teruggereden naar Nugget Point, waar we zondag geëindigd waren voordat we landinwaarts gingen naar de boerderij. Van Nugget Point zijn we naar Curio Bay gereden, helemaal langs de kust. We zitten hier op een geweldige camping, boven de zee. Die zee is heel woest op het moment want het waait heel hard. Het is verder een heel basic camping, de toiletten en douches stellen niet veel voor, maar de omgeving maakt heel veel goed. Echt top, je hoort die golven tegen de rotsen beuken. De plekken zijn ook heel mooi, iedereen heeft zijn eigen veldje afgebakend met een hoge soort van cactussen. Meestal sta je met je camper in een rijtje op een betonnen parkeerplaats, dit is echt wel heel mooi. Na het eten zijn we naar een rotsstrandje gewandeld, waar 's avonds pinguïns aan land komen om een slaapplaatsje te zoeken. We zaten nog maar net op een paar rotsen toen er een pinguïn uit het water kwam, wat een geluk! En dit keer zaten we er ook echt heel dichtbij, het beestje liep uiteindelijk een meter of vijf van ons vandaan voorbij. Superleuk natuurlijk! Het was alleen erg koud, dus we hebben het bij deze pinguïn gelaten en zijn weer teruggelopen naar ons kacheltje! Alhoewel Hans best nog wel even had willen blijven zitten (in zijn korte broek!!), maar de vrouwen zijn in de meerderheid en die vonden het echt niet leuk meer! Puck moest gewoon huilen, haar handen deden pijn van de kou. De meiden liggen nu weer met sokken aan onder het extra donzen dekbed van Jeanette. Afgelopen nacht was het zo koud, dat onze adem vanmorgen in wolkjes naar buiten kwam! Overdag valt het wel mee hoor, zeker als de zon door komt is het best aangenaam. Morgen trekken we verder langs te kust, tot Invercargill en vanaf daar gaan we het binnenland in richting Doubtful en Milford Sound, de fjorden.

27 oktober 2011

Toen we vanmorgen wakker werden was het eerste wat we merkten (nou ja het tweede als je de kou meerekent) dat de wind was gaan liggen. Toen we naar buiten keken was de lucht strakblauw, joepie mooi weer vandaag! We zijn lekker onder onze stapel dekbedden blijven liggen tot het kacheltje de boel enigszins had opgewarmd en toen was het tijd voor ontbijt, en daarna school. Vandaag een toets voor taal, dat vindt Puck altijd fijn want dan hoeft ze niet zoveel! Rekenen was wel een gewone les, daarvan krijgt ze morgen een toets. Het zonnetje had inmiddels ook de camper behaaglijk gemaakt en lekker opgewarmd gingen we op pad.

We hadden niet echt een vastomlijnd plan vandaag, in ieder geval langs de kust verder naar Invercargill en Bluff. Misschien daar overnachten, misschien landinwaarts. Nou hadden we al van diverse mensen gehoord dat er in Invercargill niet veel te beleven valt. Ook in de Lonely Planet zijn ze niet erg lovend over deze plaatsen. Maar ja, als je het niet gezien hebt kun je er ook niet over oordelen, dus zijn we het met eigen ogen gaan bekijken. Bluff is trouwens de haven van Invercargill, het ligt zo'n 30 km buiten de stad en is een klein stadje (dorpje) op zich. Je had er wel een mooi uitzichtpunt op een berg maar verder inderdaad niets te beleven. En Invercargill is leuk als je wilt winkelen, maar anders snel door heen rijden.

Hier ging dus niet geslapen worden! We hebben de kaart erbij gepakt en besloten door te rijden tot Te Anau. Best een flinke rit, maar het goede nieuws is dat we op deze camping een paar nachten blijven. Dat viel erg in de smaak bij de dames, helemaal toen bleek dat we een plek tegenover de speeltuin hebben. We hebben nog maar niet verteld dat we morgen naar Milford Sound gaan, een rit van ongeveer twee uur... En dan op de boot het fjord in, dat hebben we al wel verteld en dat zien ze wel zitten allebei. Nee hoor, ze doen het hartstikke goed in de camper als we rijden. Zolang de batterij van de ds opgeladen is, is er niets aan de hand. Gisteren keek ik achterom en zag Puck naar buiten kijken, toen ik blij zei ‘zit je lekker naar buiten te kijken, mooi hè' kreeg ik als antwoord: ‘ja, ik zal wel moeten mijn ds is leeg, grumpfff'. En dan probeer je ze een beetje te laten genieten van de omgeving...

Lotte is zelf zo erg, dat als we ergens stoppen om iets te bekijken ze wil blijven zitten om verder te ds-en! We hebben gezegd dat als we iedere keer strijd moeten hebben om dat ding uit te krijgen, we hem verkopen. O zei ze, en gaan de centjes dan in onze Playmobil spaarpot? Nee! Die boodschap kwam wel aan en tegenwoordig roept ze als we stoppen ‘ik zet hem uit hoor!'.

We hebben vandaag ook onze tourism radio in gebruik genomen, een gadget die we bij de camper kregen. Wel een cool ding, het is een gps ontvanger die je op de vooruit klikt en je radio moet je op een bepaalde zender afstemmen. En dan ontvang je dus tourism radio. Over het algemeen lekkere muziek (wel met een hoog kattenjank gehalte zoals Mariah Carey en Whitney Houston) en bij iedere hotspot krijg je informatie over de plek waar je bent. Best leuk en handig! Ze worden denken we gesponsord door de Top 10 campings, want zodra je in de buurt van zo'n camping bent komt er reclame en krijg je aanwijzingen hoe je er moet komen! Nou zoeken wij meestal toch zo'n camping op, ze zijn ook gewoon goed. Wel wat duurder dan andere campings, maar het comfort is toch wel heel prettig. Goed uitgeruste en schone keukens, echt hete douches en alles brandschoon. Is toch ook wel wat waard!

28 oktober 2011

Vanmorgen toen we wakker werden was het voor het eerst niet zo belachelijk koud, dat was wel fijn! Na het ontbijt zijn we direct vertrokken richting Milford Sound. De weg ernaartoe was al een feest, 120 km lang door bergen en valleien, langs meren en rivieren. Kortom, adembenemend. En op de achterbank waren twee meisjes druk met de ds in de weer...

Over die 120 km deden we zo'n 2,5 uur maar die vlogen om door al dat natuurschoon om ons heen. Bij aankomst moesten we nog een goed half uur wachten (die we nuttig besteed hebben door Puck te leren klokkijken) en toen mochten we aan boord.

Milford Sound is eigenlijk helemaal geen sound, maar een fjord. Foutje van de regering om het een sound te noemen. Een sound wordt door een rivier gevormd, en een fjord door gletsers. En dat was hier het geval. Als compensatie hebben ze het hele gebied fiordland genoemd, alleen dat is dan weer verkeerd gespeld!

De boottocht was fantastisch. Onderweg veel watervallen gezien, en zeehonden en ook nog een pinguïn. We hadden ontzettend geluk met het weer, droog en zonnig want normaliter regent het hier twee van de drie dagen. Toevallig stond ik gisteren tijdens het koken met iemand te kletsen die afgelopen maandag waren geweest en dus alleen maar regen hadden gehad. Volgens Puck en Lotte hadden wij mooi weer doordat pappa een gelukssteen én een geluksflesje in zijn rugzak heeft!

Onderweg zijn we ook nog gestopt bij een soort van bezoekerscentrum. Ze hadden daar heel gaaf een cilinder gemaakt waarin je met trappen 10 meter onder water kwam. En daar beneden rondom alleen maar ramen zodat je de wereld onder water in het fjord kunt bekijken. Erg gaaf!

Terug op de boot mochten Puck en Lotte bij de kapitein kijken. Die had niet echt veel te doen maar het was wel leuk om voorin te zitten. Volgens Lotte had hij een piratenstuur!

Op de terugweg gelijk maar even boodschappen gedaan voor de komende dagen. Morgen eten we pannenkoeken! We hebben meergranenmeel gevonden en ook stroop dus dat moet goed komen. En wat zagen we nog meer in de supermarkt: hagelslag! Van het Euroshopper merk van AH, en je moest er zeven dollar voor betalen. Hebben we niet gedaan dus. Wel grappig, ze hadden een schap met internationale producten en daar stonden ook rollen Bolletje Beschuit en nasi mix van Improba.

Wij hebben vandaag lekker restjes gegeten, aangevuld met kippenpootjes en knoflookbrood. We hadden nog kippensoep meegekregen van Jeanette want die vond Puck zo lekker. En nog spaghetti over van eergisteren, dus we hebben heerlijk zitten eten.

Onder het eten hebben we besproken wat we morgen gaan doen. We kunnen naar Doubtful Sound, of grotten bekijken, of een film over de natuur in dit gebied bekijken in de lokale bioscoop, of .... gewoon een dagje niets.... en dat is precies wat we gaan doen! Er is hier verderop een park met een enorme speeltuin dus we zetten daar de camper en gaan een paar uurtjes chillen. We rijden morgen door naar Queenstown en dat is niet zo ver dus we hebben een relaxte dag in het vooruitzicht.