27 september 2011

We zijn weer onderweg! Vandaag zijn we vanaf Chiang Mai naar Mae Hong Son gereden, een lange rit dwars door de bergen en een nationaal park. Een prachtige rit met heel veel mooie vergezichten. Als je door de bergen aan het rijden bent, dan waan je je soms in de Alpen. Totdat je dan goed kijkt... in de Alpen staan geen bananenbomen en andere tropische planten en bomen! Hier in de bergen is het zo ontzettend groen, er is geen plekje niet begroeid. Boven in de bergen leven de bergstammen die heel veel groente en fruit verbouwen. We kwamen onderweg heel veel trucks tegen met net geoogste kolen.

Helaas betekent een rit door de bergen heel veel bochten, en natuurlijk helemaal vergeten dat Puck daar niet zo goed tegen kan. Die heeft dus het eerste stuk een plastic zak vol gespuugd. Tijdens een stop bij een 7 Eleven had ze weer praatjes en at ze gewoon mee van de koekjes. Toen nog maar snel een Primatour gegeven en de rest van de reis had ze gelukkig nergens last meer van (we waren wel een beetje bang dat die koekjes er ook weer uit zouden komen...).

Mae Hong Son is een ontzettend leuk stadje, verscholen in de bergen vlak bij de grens met Birma. Ons guesthouse ligt aan een meertje, Chong Kham en daaraan ligt ook een tempel, de Wat Chong Klang. Een oude tempel met Birmese invloeden. Zijn jullie de tempels al zat daar? Wij nog niet hoor, de één is nog mooier dan de andere! We vinden het Boeddhisme een mooie religie en ook de kinderen blijven onder de indruk van alle tempels, lekker veel bling bling en prachtige gebouwen. En natuurlijk de Boeddha beelden, soms zijn ze meters hoog - heel indrukwekkend. De meisjes mochten zelf foto's maken (je moet wat om ze achter een filmpje vandaan te trekken om een wandeling te maken...) en vonden het helemaal leuk. We gingen ergens wat drinken en toen zei Puck ‘ik ga nu iets vragen en dat is geen grapje dus ik vind het niet leuk als jullie gaan lachen... eigenlijk is het wel zo eerlijk dat Lotte en ik dit fototoestel krijgen want jullie hebben toch de grote...'. Tja. We hebben besloten dat ze het kleine toestel mogen lénen!

Mae Hong Son begon in 1831 als olifantenkamp en pas sinds 1965 is het een beetje ontdekt door toeristen. Het meertje voor ons guesthouse was vroeger het bad voor de olifanten, dat is altijd leuk voor de verbeelding van de meiden. Het is een heel ander stadje dan alle andere waar we tot nu toe geweest zijn, echt een schattig bergdorpje.

28 september 2011

Vandaag helaas weer weg uit Mae Hong Son en naar Pai gereden. Wederom door de bergen, de weg die we volgden wordt de ‘1000 - bochten weg' genoemd. Dit keer wel aan een Primatour voor Puck gedacht! Onderweg zijn we nog gestopt bij een grot waar van die enorme vissen leven. Ook weer enorm veel, en je kon ze voeren. De grot lag in een mooi natuurgebied.

Bovenop een berg bij een uitzichtpunt nog vreselijk gelachen. Er waren wat stalletjes met koopwaar van bergstammen. Wij stonden van het uitzicht te genieten en toen kwam er ineens een piepklein oud vrouwtje al dansend met een muziekinstrument op ons af lopen. Haar gezicht had ze wit gemaakt en ze kauwde op een soort bladeren (drugs) waarvan haar tanden en tandvlees donkerrood werden. Net een heks! Ze bleef om ons heen dwarrelen en zei maar steeds ‘take photo' en ‘lookie, lookie'. Uiteindelijk natuurlijk een foto gemaakt en ook wat geld gegeven en toen mee naar de kraampjes aan de overkant. Kochten we wat bij de verkeerde, dat was geen familie van haar! Dus ook nog even bij haar familie gekeken en twee tasjes en drie armbandjes rijker (en 60 baht armer, anderhalve euro) zijn we weer vertrokken.

Pai is ook weer zo'n leuk bergstadje en we zitten hier in een fantastisch resort tegen de bergen aan. En - heel fijn - er is ook een zwembad! Volgens ons boek is dit een plek waar je niets wilt doen, alleen maar voor je pension zitten en van de natuur genieten. En dat is waar. Alleen liggen wij in het zwembad en genieten van de natuur om ons heen!

29 september 2011

We zijn vandaag naar Fang gereden, wederom door de bergen met mooie vergezichten. Onderweg kwamen we ook veel ‘landslides' tegen, door de hevige regenval komen er hele bomen, stenen, zand en wat nog al meer van de berg af. Gelukkig worden die op doorgaande wegen direct opgeruimd! En valt al die regen voornamelijk 's nachts zodat wij er weinig last van hebben.

We hebben een stop gemaakt bij een grot en tevens oud tempelcomplex. De grot kan met een gids verkend worden, dan ga je echt kruip door sluip door met een olielamp door de gangen. Wij hebben het beperkt tot het verlichte gedeelte, ook leuk en precies lang genoeg voor de kinderen.

In Fang zijn we eerst bij een broer van Lha op visite geweest, en hebben we gezien waar Lha is opgegroeid. Ook heeft zij daar nog een stukje land. De huizen liggen aan een riviertje en die is vorige week overstroomd. De gevolgen waren nog duidelijk zichtbaar, het was een enorme modderbrij en overal lagen planken om over te lopen. Ik stapte een keer mis en stond gelijk tot aan mijn enkel in de modder. Gelukkig kreeg ik mijn teenslipper er nog uit.

We mochten in het huisje van Lha's broer kijken, een houten huis op palen. Je kwam binnen in de keuken, daar stond een simpel aanrechtblok en een gaskookpit. Toen een trapje op naar het woongedeelte. Tot onze verrassing was die helemaal leeg, op een grote kast na. Door de houten vloeren keek je zo naar buiten. Verder was er nog een slaapkamer en dat was het. Geen badkamer (buiten is een hokje met een hurktoilet en ik zag een douchekop hangen, geen idee of die het deed - Max vertelde dat douchen hier betekent schalen koud water over je heen gooien) en zeker geen luxe. De mensen hier leven buiten en hebben binnen niets nodig. Het is niet zo dat ze geen geld hebben, maar ze zijn gewoon tevreden met wat ze hebben. Lha heeft vier broers en die wonen allemaal in Fang. Drie ervan zijn boer en de vierde broer is aannemer, die is momenteel bezig met de bouw van het nieuwe huis van Max en Lha. Zijn huis stond naast het huis van de broer waar we op visite waren, een prachtige bungalow, je kon wel zien dat hij een vakman is! Dat is ook wel typisch Thais, het verschil in huizen, er staat rustig een prachtig stenen of teakhouten huis naast een soort van hut van planken.

Buiten het huis was een grote overdekte ruimte (soort schuur zonder muren) waar een ruimere keuken zat. Ook stonden daar tafels en stoelen. Hier zit men, niet alleen met het eigen gezin maar met de hele buurt. De vrouwen koken gezamenlijk, het zag er allemaal heel gemoedelijk uit. Wij werden ook overladen met eten en drinken, echt super gastvrij. We kregen bananenbladeren die gevuld waren met kokos en plakrijst, erg lekker! Het zag er niet uit en in eerste instantie wilden de kinderen echt niet proeven. Puck ging uiteindelijk toch overstag toen ze ons zag smullen en vond het toch ook wel erg lekker. Er kwam ook nog soep, en een gebraden kip. En een soort speklappen van de bbq. Wij vonden het heel bijzonder om dit mee te maken, we hebben nu echt gezien en meegemaakt hoe de Thaise mensen leven. We blijven een nachtje in Fang en morgen rijden we door naar Chiang Rai, waar we twee nachten blijven en van alles gaan doen, daarover later meer!